12

24 3 3
                                    

#ROTLB12


"Hanggang kailan ba kami mananatili rito?" Tanong ni Cheska sa isa sa mga guwardiya ng pinto ng kuwarto nila.

Hindi ito sumagot.

Madaling araw pa lang at malapit na ring magising ang araw, ngunit gising na ang mga bata dahil maaga rin silang nagigising sa ampunan.

Nag tataka si Cheska kung bakit sila Nabi ay nahiwalay sa kaniya at hindi nila sinama ang iba pang mga batang babae.

Sa kabilang banda, si Haruki ay buryong naka-titig sa laptop niya na lowbat dahil nasa hotel ang charger niyon. Tumingin ito kay Cheska na kanina pang naka-tingin sa kaniya kaya naman lumapit si Cheska kay Haruki.

"Bakit wala kang pinag kaka-abalahan?" Tanong ni Cheska.

"Nakalimutan ko pong dalhin 'yong charger ng laptop ko."

"Gusto mo bang mag-laro kasama ng mga kapatid mo?"

"I'm too old for games but I'm bored so, yeah."

Naka-ngiting tumayo si Cheska saka kinuha ang atensyon ng mga orphans, "Kids, gusto niyo bang mag-laro?"

Malalakas na Opo ang narinig ni Cheska kaya mas lalo siya napa-ngiti, "Ang lalaruin natin ngayon ay paint me a picture! Alam niyo ba kung pa'no 'yon gawin?" Lahat ay umiling. "Ang mechanics ng lalaruin natin ay super dali lang! First, you need to group yourselves into 4. Dali, find your groupmates na! At kapag may sinabi akong for example, paint me a picture of a basketball game, kailangan niyo mag kunwari na kayo 'yong nag lalaro ng basketball but in a painting way means naka-steady lang kayo. Gets?"

"Opo!"

"Ang pinaka-may magandang painting may premyo sa akin after natin maka-alis dito! And plus points!"

Mas nag hiyawan ang mga bata sa tuwa, maging si Haruki ay hindi matago ang saya sa mukha. Plus points means more chance of having a family.

"Paint a picture of a team playing football!"

Nag simula na ang bawat grupo ng mga bata mag akto na parang nag lalaro sila ng football. They're enjoying the game kahit na kakasimula pa lang and then the secured door of the room they're staying open widely. Agad na tumilapon sa kuwartong 'yon ang dalawang bangkay, ang bangkay ng dalawang guwardiyang nag babantay sa kanila.

They're all in shock, nag silapitan ang mga bata kay Cheska dahil sa takot. Haruki was trying to figure out what was going on. The blood is still fresh, which means kaka-patay pa lang sa mga ito and the suspect may be are still in the area.

Chineck ni Haruki ang leeg at palapulsuhan ng isa sa mga guwardiya, just to make sure if they're really dead. At nang makumpirmang patay na nga ito, lumabas siya agad sa kuwartong 'yon. Narinig niya pa ang pag tawag sa kaniya ni Cheska.

Marami silang katabing kuwarto at gano'n din ang nasaksihan niyang nangyayari. A lot of people are running in the hallway and they're panicking. There's so many what if's running through their mind.

"Paano kung tayo na ang susunod?!"

"Ayoko pang mamatay! Paano kung nandito pa rin ang suspek at tayo na ang susunod!"

Haruki saw the lifeless body of each rooms at isa lang ang nasa isip n'ya, all of it was done by only one suspect. He's still not sure about it though, dahil ang iba ay gilit na gilit ang leeg habang ang iba ay pinana diretso sa ngala-ngala at noo. The arrow wasn't like the usual ones, the tip of it is shaped like a crescent moon.

He saw how brutal that suspect is. Proof? Their victims, these lifeless bodies that's in front of Hikaru.

In this type of chaos, maybe I should be the one who'll lead them to peace. Ani Haruki sa sarili.

Rebirth Of The Lost ButterflyWhere stories live. Discover now