Anime X Reader

Hisoka (HunterxHunter)

Bu bölüm Şiddet içermektedir

Yine olmadı... Kendimi bildim bileli insanlarla savaşmak arzum olmuştu. Küçükken güçsüz olduğumdan çok fazla dayak yiyordum ve güçlü olmak için çok çalışmıştım. Durmadan güçlenerek daha güçlü düşmanlar yeniyordum. Güçlü bir düşman yendiğimde sadece yaşadığımı hissediyordum. Resmen bağımlı gibiydim.

Duvara yaslanmış boş gözlerle öldürdüğüm kişilere bakıyordum.Ne kadar olmuştu?Dişli bir rakiple savasmayalı 1 yıl mı 2 yıl mı? Hayır tam tamına 2 yıl 4 ay 1 hafta 6 gün 8 saat 3 dakika 47 saniye 48 49 50....
Kimin umrunda? Bıkmaya başladım. Ölü gibi hissediyorum.

-Yine mi? Bunu yapmayı bırakmalısın. Güçlüsün onlar seni yenemez (Yn).Onları boş yere öldürüyorsun.
+Na İllumi benimle dövüşsene.
-Üzgünüm ama ilgi dahilimde deilsin. Ayrıca seninle dövüşürsem kazanma ihtimalim 100 de 30. Herhangi bir uzuvumu kaybetme ihtimalim ise 100 de 100.
+O zaman söyle bana!NE YAPMALIYIM?! DAYANAMIYORUM! ÖLÜ GİBİ HİSSEDİYORUM!
-Seni biriyle tanıştırmak istiyorum.
+Güçlü mü?
-Evet benden bile güçlü.
+O zaman beni onunla hemen tanıştır.
-O zaten en başından buradaydı. Değil mi Hisoka.

Ben heyecanla sokağa giren kişiye bakarken o konuştu:

h-seninde gözünden hiç bir şey kaçmıyor İllumi.
i-Gerçekten gizlenmek istersen zaten kendini gizlerdin Hisoka. Bunu gayet iyi biliyoruz.
h-Ups yakalandım.
+Na söylesene benimle dövüşecek misin??Güçlü olduğunu söyledi...
h-Hmmm... Ne kadar da güzel bir genç bayan...
i-Tam senin tipin deil mi Hisoka?
h-Evet öy-

Hisoka nın konuşmasını bitirmeden elimi sertleştirip( zoldyackların yaptığı gibi)Hisoka ya saldırdım.Ani bir hareketlegeri çekilmişti. Ben ise gözü dönmüş bir şekilde elime bakıyordum. Öldürememiştim.Hahahah...Sonunda güçlü bir rakip...

h-Anlaşılan sabırsızsın ha? •-•
i-İstediğiniz gibi dövüşün sonra görüşürüz.
+İllumi teşekkürler.

İllumi giderken birbirimize baktık. Konuşmadan anlaşabiliyorduk. İste buydu.Birlikte ara sokaktan çıktık ve şehir dışına kadar adeta yarıştık. Ormana giriş yaptıktan sonra yerlerimizi aldık ve dövüş başladı.

Kaybetmiştim. Çok fena kaybetmiştim. Düşündüğümden daha kurnaz çıkmıştı. Ben daha anlayamadan her yerime sakız nenlerini yapıştırmıştı.En son güzelce dayağımı yemiştim.

Yerde uzanmış gülümsemeyle yatıyorken yanıma geldi ve durgun bir ifadeyle bana baktı.Sonra ise konuştu:

-Şimdi seni öldürücem biliyorsun deil mi?
+Evet.
-Neden kaçmıyorsun?
+Uzun zamandır böyle hissetmedim. Sonunda yaşadığımı hissedebiliyorken neden kaçayım?
-Seni öldürmiycem sanırım.
+Ne?
-Seni öldürmüycem.
+Ne diyorsun sen böyle! Eğer şimdi beni öldürmezsen ben buna nasıl dayanırım!? Başka nereden dişli bir rakip bulurum?
-Daha beni yenmedin yani bir sonraki dövüşümüze kadar beklemelisin.
+O kadar bekleyemem.Lütfen.

Yere eğildi ve eliyle ne zaman akmaya başladığını bilmediğim göz yaşlarımı sildi.

-O zaman beni takip etmene izin verebilirim sanırım.

Ne diyorsun? Anlayamıyorum.

+Anlamıyorum.
-Yani diyorum ki istediğin zaman gel ve benimle savaş.
+Hıç bir şey karşılıksız değildir. Benden ne istiyorsun?
-Her şeyini. Ruhun bedenin ve inançların her şey bana ait olacak.

Çok saçmaydı ama neden o bunları şöyleyince mutlu hissediyorum. Hafifçe gülümsedim.

+Kabul ediyorum.
-Güzel.

Arkadını döndü ve ilerlemeye başladı yanıma ise ona nasıl ulaşabileceğim ile ilgili bir kağıt bırakmıştı.Ben onun arkasından bakarken düşündüm. Bana istediğimi veriyordu. Ona aittim ama ona karşı çıkmama izin veriyordu. Beni koruyormuş gibi hissettiriyordu. Tanrı... O benim Tanrımdı...

İLK ÖNCE SÖYLEYEYİM BURADA TANRI OLARAK BENİ YARATAN ANLAMINDA DEİL BİR NEVİ KURTARICI VEYA EFENDI GİBİ NEYSE İYİ GECELER