မျှော်နေတယ်..။
စောင့်နေတယ်..။
ဘယ်တော့လောက်ပြန်လာမှာလဲ..။
စာမရတိုင်းငိုမနေနဲ့ ရွာသာပြန်လာခဲ့..။
ဒီလိုစကားလုံးတွေနဲ့ပဲ သူ့ရဲ့စာကဆုံးသွားတတ်သည်..။
အတွဲတွေဆိုတာမှန်ပေမယ့် ကျွန်တော်တို့ရဲ့စာကသိပ်ရိုးရှင်းသည်..။
သူငယ်ချင်းအချင်းချင်းစာပို့နေသလိုပါပဲ..။
ဒါတွေကအချစ်ဆိုတာ ဘယ်လိုမှန်းသေချာမသိသေးလို့လားသေချာမချစ်တတ်ကြသေးလို့လား..။
ဒါမှမဟုတ် သူငယ်ချင်းဖြစ်ခဲ့တဲ့သက်တမ်းကကြာများကြာညောင်းခဲ့လို့လား..။
သေချာတာကတော့ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်လုံးသူငယ်ချင်းဆိုတဲ့ခြံဝိုင်းထဲမှာပဲ အချစ်ဆိုတဲ့အရာလေးအစပျိုးနေကြရုံသာ..။
အမှန်ဆိုအဲ့ခြံဝန်းလေးထက် နောက်ခြံဝန်းလေးကိုအဆင့်တက်ပြောင်းခဲ့သင့်တာကို..။
အသိတွေကနောက်ကျနေခဲ့ပြန်သည်..။
.
၁၉၉၅ ။
ဇွန်လ..။
ဒီနေ့အရာအားလုံးထက် ကျွန်တော်ကပိုပြီးစိတ်လှုပ်ရှားပြီးရင်ခုန်နေရသည်..။
ဒီနေ့ကတက္ကသိုလ်ဝင်တန်းစာမေးပွဲရလဒ်ထွက်မယ့်နေ့..။
မီလတ်အတွက်ကျွန်တော်တအားရင်ခုန်နေမိတာ..သူကတော့ဘယ်လိုတွေဖြစ်နေမယ်မသိပေမယ့် ကျွန်တော်ကတော့စိတ်တွေလှုပ်ရှားလွန်းလို့ကိုယ်အမူအရာတွေတောင်မငြိမ်သက်ခဲ့..။
" ဟန်မင်း..မင်းဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ..ထိုင်မယ်ဆိုလည်းထိုင် ထမယ်ဆိုလည်းထကွာ..ဘယ်လိုဖြစ်လို့ထလိုက်ထိုင်လိုက်လုပ်နေရတာလဲ..မင်းတော့မသိဘူး ငါတော့တော်တော်စိတ်ရှုပ်ပြီးမျက်စိနောက်လာပြီ.."
" စိုးဆောရီးကွာ.."
တောင်းပန်ရင်း ခုံမှာပဲအသာထိုင်လိုက်ရသည်..။
" အစ်ဒ်စိုခေ.."
ခုံပေါ်မှာပဲ လက်ချောင်းတွေကစားနေမိပြန်သည်..။
YOU ARE READING
စွဲငြိနှောင်တွယ် ( Unicode)
Teen Fiction" ငါနင့်ကို အဲ့ဒါတွေမကြိုက်တာပဲ..ဘယ်တော့မဆိုပေါ့တန်လွန်းတယ်..ဘာတစ်ခုမှလေးလေးနက်နက်မရှိဘူး..တစ်ခုခုဆိုရှောင်ပြေးတတ်ဖို့ပဲသိတယ်..ဒီအသက်ရွယ်ပဲရောက်နေပြီ မတွေးခေါ်တတ်သေးဘူး..အဲ့လိုပုံစံပဲကြပ်ကြပ်လုပ် ဘယ်တော့မှရှေ့မရောက်ဘူး သူများနောက်ပဲနင်လိုက်နေရမယ် " ...
Part (23)
Start from the beginning
