Don't go || kms + kjd

~ 16 ~

Κ: Θέλω να τον βοηθήσω, να μην πονάει τόσο, να ξεχάσει. Πρέπει όμως να με αφήσει.

JD: Θα το κάνει. Θα αντιληφθεί πόσο υπέροχος είσαι και θα σε αφήσει να τον πλησιάσεις.

Κ: Το ελπίζω...πες μου για εσένα και τον Minseok. Πότε επιτέλους θα τον γνωρίσω;

Αχχ..

JD: Δεν ξέρω. Ελπίζω σύντομα...

Κ: Γιατί τέτοια μούτρα; Αύριο δεν θα πας σπίτι του; Θα έπρεπε να πετάς στα σύννεφα.

Θα έπρεπε... αλλά αρχίζω να αισθάνομαι ανασφάλεια. Κάποιες στιγμές φέρεται περίεργα ο Minseok.

JD: Ναι, θα πάω αύριο, αλλά μετά από δύο μήνες που είμαστε μαζί. Και μάλιστα τον πίεσα για να συμβεί. Δεν νομίζω πως ήθελε πραγματικά να με καλέσει σπίτι του. Δεν ξέρω γιατί.

Δεν καταλαβαίνω γενικά, γιατί θέλει τόσο πολύ να κρυβόμαστε.

Κ: Μήπως μένει με τους γονείς του και ντρέπεται;

JD: Δεν νομίζω. Κάτι τέτοιο θα μου το έλεγε πιστεύω.

Κ: Τότε τι σκέφτεσαι;

JD: Δεν ξέρω. Τον πιστεύω πως του αρέσω. Νιώθω πόσο με θέλει, αλλά...

Κ: Μήπως σου φέρθηκε άσχημα; Σου έκανε κάτι;

JD: Όχι, όχι. Είναι υπέροχος. Θέλω όμως να περνάω περισσότερο χρόνο μαζί του.

Εκείνος μάλλον δεν έχει αυτή την ανάγκη.

JD: Φοβάμαι πως κάτι μου κρύβει. Κάτι τον απασχολεί.