That Nerd is Mine (Completed)

chapter 40

" Na mi miss ko na Siya Ni.." Naiiyak na saad ko rito.
Totoo naman..miss ko na Siya at gustong gusto ko na siyang Makita.
" Alam ko Anak.Pero wala tayong magagawa, Ang pag mamahal mo sa kanya ang nag dadala sayo sa kapahamakan.." Sambit niya sa akin.
Hindi ko alam if ilang ulit ko nang na rinig ang mga katagang yun.
Napatawa ako ng mapakla.

" Yun nga Ni..yun nga ang problema.." Sambit ko rito at pinipigilang maiyak na naman.

Kainis.

" Ano plano mo?" Pag iiba nito ng usapan.Kaya napatingin ako sa kanya.
" Gusto ko sanang Lumuwas ng Maynila Ni.." Sambit ko rito na kina tingin niya sa akin.Sabay kunot ng Noo.
" Hindi..hindi ako papayag Peng..Baka mapaano ka at yung mga apo k--"
" Ni..pakiusap..isang beses lang.." Pakikiusap ko rito.
" Peng..Nag aalala ako sayo baka may mang--"
" Please Ni..May kaibigan lang akong kakausapin.At tsaka kaylangan ko ng tulong niya dahil Siya lang ang makakatulong sa akin.Kinakapos na tayo... natatakot ako na Baka dumating ang araw na walang wala na tayo at wala tayong makunan..At tsaka lumalaki na ang Tiyan ko Ni..so please let me do this?? " pag mamakaawa ko rito habang hawak Ang kamay niya.Tinignan niya pa ako ng ilang minuto Bago mag salita.
" Sino ba ang pupuntahan mo?" Malumanay na tanong nito sa akin.
Ngumiti lang ako. " basta Ni..susubukan kong puntahan Siya,promise mag iingat ako." Sambit ko rito.
Agad naman itong napatango at napabugtong hininga.
"Basta.. Ipangako mo sa akin... Huwag kang mag papakita ni Anino mo sa Pamilyang Y'Zoujihn.. Nag kakaintindihan ba tayo Peng?" Sambit nito sa akin.
Nag dadalawang isip ako if susundin ko ba?or hindi?

" Peng..naririnig mo ba ako??" Sambit nito sa akin na kina kurap ko at kagat ng labi ko.
" O-Opo Ni..susundin ko..pangako..." Sambit ko rito na kina bugtong hininga niya at ayos ng buhok ko.
Napangiti nalang ako.
" So Kailan ka aalis?" Saad pa nito sa akin.
Tinignan ko muna ang dagat.
Need ng bangka para makaluwas ng maynila.
" Mamaya po.." Sambit ko rito habang nakatingin. Sa malayo..

Gusto kong Makita si Missy..Hihingi ako ng Tulong sa kanya,alam kong Siya nalang ang natitira kong pag asa para makaalis kami rito sa isla at mag Simula muli..plano ko sanang Pumunta ng Palawan at doon manganak..pag katapos mag iipon at aalis ng pilipinas.
Kaya sana Makausap ko si Missy at matulongan ako.

Sana lang..

TINIGNAN KO ang Suot kong Relo...its already 9:00am of morning at naka sakay na ako sa bangka pabalik ng Maynila.Naka suot ako ng Medyo may kaluwagang Hoody na Itim Na pinarisan ko ng Black Jean.I wore a cup at mask para walang makakilala sa akin if ever na may kakilala akong madaan ako.

Well for safety.

Nang makababa ako ng pyer ay dinampot ko ang Cellphone ni Tisoy na hiniram ko at dinayal ang number ni Missy.I'm so glad na saulado ko ang numero niya.
Dito ko Siya tatawagan dahil walang signal sa isla, kaya tatlong buwan ko na siyang hindi na kausap.
Na wala ang kaba ko ng mabilis niya itong pinick up.Salamat naman Hindi Siya busy.

" Hello?Who's this?" Rinig kong boses niya.Kaya wala sa timing na napapikit ako at parang maluha ng marinig ang boses niya..
Gosh I really missed her sweet voice.
" Hello??excuse mee???trip ba this??" Sambit pa nito sa kabilang linya.
I cleared my throat before answering her.
" M-Missy..." I said to her..yung boses ko ay parang mababasag na.
Biglang tumahimik ito sa kabilang linya..mag sasalita pa sana ulit ako ng bigla niya itong pinatay.
Biglang nanikip ang dibdib ko doon..At iwan ko ba kung bat bigla nalang akong napaiyak ng tahimik..
Galit kaya Siya sa akin? God Siya nalang ang pag asa ko...pero mukhang wala rin.
Wala sa oras na napaupo ako sa isang upoan dito sa Pyer at hinawakan ang dibdib ko..
Oh God..please
I was about to Cry again that suddenly my phone vibrate again...and I'm shocked and hope appears in my face when I saw the phone number of Missy Flashing on my Cellphone Screen.