ပါးစပ်နှင့်စုပ်ပြီးလွှတ်လိုက်တော့ သရေရွှဲသွားတဲ့ ချယ်ရီသီးလေးက ထောင်မတ် နီရဲနေသည် အရသာရှိလှတဲ့ cherryသီး လေးအဖြစ်ပိုမိုမြင်ရောင်စေသည်။
တစ်ဖတ်ပြီးတစ်ဖတ်ထိုသို့ပြုမူပေတော့ဇနရဲ့ ညည်းသံလေးဟာပိုမိုပြန့်လွင့်လာပြီးခါးလေးတွေကော့လာသည်။
"Immm. ..ah.hh .naghh. ..ဦး အဲ့နားလေးမလုပ်ပါနဲ ahhh immm. ."
ချယ်ရီသီးကိုကိုက်ပါများတော့ ဇနလေး နာလို့ထင်သည် ငြင်းဆန်လာသည်။
နှုိင်းဆက်မကိုက်တော့ပဲ ဗိုက်သားလေးတွေကိုလျှောဆင်းပြီးနမ်းသွားသည်ကဆီးခုံနားအထိ ကျန်ရှိနေသေးသည့် pantအနက်ရောင်လေးကို ဆွဲချွတ်ပေတော့ ဇနရဲ့ အငယ်ကောင်လေးဟာထောင်မတ် လာသည် ။ နှုိင်းထိုအငယ်ကောင်းေကိုးပါးစပ်ထဲထည့်ကာလျှာအသုံးပြုပြီးခံစားလို့ကောင်းအောင် ဆောင်ရွက်ပေးလေသည် ။
သို့ပေမယ့် ဇနသည် နှုိင်းရဲ့ ပုခုံးကိုလက်ကလေးနဲ့တွန်းပြီးနောက် ဟစိဟစိပါးစပ်လေးကနေ့
"ဟင့်..ဦး မလုပ်ပါနဲ့ ငရဲ ကြီးလိမ့်မယ်"
"ငြိမ်ငြိမ်နေ "
နှုိင်းဆက် ပြီးစုပ်ပေးတော့ အငယ်ကောင်လေးဟာ ပြီးမြှောက်တော့မည်လေ။
"ဟင့် ဦးဆက် မလုပ်ပါနဲ့တော့ ဖယ်ပေးပါ..ထွက်တော့မယ့် immm ahh"
နှုိင်းသည် လုံးဝမဖယ်ပဲ ထိုအငယ်ကောင်လေးပြီးတဲ့အထိစုပ်ပေးရာကနေ့ နောက်ဆုံးမှာ အဖြူရောင် အရည်များက နှုိင်းပါးစပ်ထဲ ပြည့်လျှံလို့နေပြီ။
နှုိင်းထို အရည်တွေကိုထွေးမထုပ်ပဲ မြိုချရာကိုမြင်သော် ဇန အားနာရ၏။
"ဦးရယ်..ဖယ်ပါဆို..ပြီးတော့ဘာလို့မြိုချပြစ်ရတာလဲ ထွေးထုပ်ရောပေါ့"
နှုိင်းသည်ဇနမျက်နှာအနားတို့သွားပြီး ဇနရဲ့နှုတ်ခမ်းတို့ကိုနမ်းကာအနည်းငယ်ပြုံးလိုက်သေးသည်။
"ငယ့်ကလှဲ့ပြီးပြီဆိုတော့ ကိုယ့်အလှဲ့ပေါ့ "
"ဟင်"
ဇနကို မှောက်ရက်လေးဖြစ်အောင် လုပ်လိုက်ပြီး အနောက်ကနေ့နေရာယူလျှက် ခါးသွယ်သွယ်ကိုဆွဲယူပေတော့ မ က် မွန်သီးလေးကကော့၍ပါလာသည်။
Part 36
Start from the beginning
