"ခင်ဗျားဘဲ အပြင်ထွက်ဆို"

"မာန်ဝဏ္ဏခြိန်း။ မင်းဖုန်းထဲက message ကိုညထဲက ငါမြင်ပြီးပြီ!!"

"ဘာတွေလာပြောနေတာလဲ ခင်ဗျား!!!"

"သုဝဒီဆိုတဲ့ မိန်းမက မင်းနဲ့ဘယ်လိုပတ်သတ်လဲ"

"ဒီတိုင်းပဲ....မိတ်ဆွေတွေ"

"အဟက်! မိတ်ဆွေအဆင့်လောက်နဲ့ ညတိုင်းလိုကို ဖုန်းတွေပြော ၊ စာတွေပို့ကြတာဘဲလား"

"မင်းစစ်ကုဋေ ခင်ဗျားမသွားနဲ့ဆို မသွားတော့ဘူး ကျုပ်ကိုလာမရစ်နေနဲ့"

"ပြီးတာပါဘဲ"

"ဒါနဲ့ ခင်ဗျား ဒီနေ့ဘာလို့အလုပ်မသွားတာလဲ"

"မင်းကို စိတ်မချလို့လေ ငါ့မှာမင်းကြောင့် အလုပ်ပျက်အကိုင်ပျက်နဲ့ ခြိန်း...ဒါကြောင့်မင်းအေးဆေးလေးနေစမ်းပါ"

"ခင်ဗျားကလဲဗျာ ကျုပ်ဆိုအပြစ်မြင်ဖို့လောက်ဘဲ သိတယ်"

ခြိန်းက မင်းစစ်အနားကိုကပ်လာပြီး အလုပ်ပြန်လုပ်နေတဲ့ မင်းစစ်ကိုနောက်မှ သိုင်းဖက်ထားလိုက်သည် ။

"ကိုကို....ကျွန်တော်ဗိုက်ဆာတယ်"

"အောက်ထပ်မှာ မင်းစားချင်တာလုပ်စားလေ ပစ္စည်းအစုံရှိနေတာဘဲ"

"စားဖို့ ပန်းကန်ခပ်ကြီးကြီးလိုတယ်လေ ကိုကိုရဲ့"

မင်း လက်တော့ပ်ပေါ်ကပြေးလွှားနေတဲ့ လက်တွေမှာ ရုပ်ချည်ရပ်တန့်ကုန်သည် ။

"ခြိန်း...."

"အွန်း"

"ညကမှ.....မင်းနှိပ်ဆက်ထားလို့ ငါ့ခါးတွေအခုထိနာနေတုန်းဘဲ"

"ထားလိုက်ပါတော့ ကျွန်တော်မစားတော့ဘူး အိပ်တော့မယ်"

ဖက်ထားတဲ့လက်ကိုပြန်ဖြုတ်ရင်း ပြောလိုက်တော့လက်တစ်ဖက်ကို မင်းစစ်က ပြန်ဆွဲထားသည် ။

"ရတယ်.... ရတယ် အခုသွားစားကြမယ် babeစိတ်တော့ မကောက်လိုက်နဲ့ ကိုယ်ချော့ရတာမောတယ်"

"အဟွန်း!!!"

................................

"ဟာ့! အင့်!"

မီးဖိုခန်းထဲရှိ စာပွဲခုံပေါ်မှာ ခြိန်းအတွက် ပြင်ဆင်ထားတဲ့ အသီးတစ်ချို့ ။ မင်းစစ်ရဲ့ အဝတ်မပါသည့် ကိုယ်ပေါ်မှာ ခြိန်းစိတ်ကြိုက် အသီးများနဲ့ ပုံဖော်ထားသည် ။

𝙈𝙮 𝙝𝙪𝙨𝙗𝙖𝙣𝙙 𝙞𝙨 𝙫𝙚𝙧𝙮 𝙢𝙚𝙖𝙣 𝙩𝙤 𝙢𝙚 (Complete) Where stories live. Discover now