"Dawn when are you going home? It's been a month ah, naeenjoy mo na diyan? Wala ka ng balak umuwi?" Biro mo sa kaibigan ng tumawag ito.
"Sira. Next week uuwi na ako, minamadali ko na rin ang trabaho dito may paguusapan kami ni Xandra eh" seryosong sagot niya
"What is it?"
"I'll tell you pag napagusapan na namin. I need your help also about that matter"
Nacurios ka naman kung tungkol saan ang paguusapan nilang dalawa.
"Xandra is always busy na dawny, halos sa gabi ko nalang nakakausap. Marami daw activities at busy sa school" reklamo mo sa kaibigan, natawa naman ito
"Ganun talaga ang batang iyon kung busy, busy. Walang oras kahit magreply man. Magpaparamdam nalang pag nakauwi na sa bahay"
"Kahit ata si Manang minsan niya nalang din makausap"
"Kahit sa akin di siya gaanong mareply, baka sobrang busy sa school"
"Maybe"
"Irene, I'll call you later huh? I have to end this call muna at may naghahanap sa akin" wika niya
"Okay okay, take care there. Mwuah" wika mo bago iend call.
Akmang ibababa mo na ang phone mo sa side table pero nagingay ito, tinignan mo kung sino ang tumatawag ang Manang Imee mo pala.
"Hello Manang?"
"Irene" mahinang boses nito
"Hey manang, you okay? Anong nangyari?"
"Are you busy? Can I go there?"
"Wait are you crying? What happened?" Medyo panic na sabi mo
"Im fine, I'll go there huh?"
"Okay manang, I'll wait for you here" wika mo agad namang binaba ng manang mo ang tawag.
Anong meron?
Halos half hour ang nakalipas ay nakarating na siya sa bahay mo.
"Manang what happened?" Alalang tanong mo ng makita ito. Mukhang may problema
"The investigator and I talked awhile ago" wika niya at naupo sa couch, tumabi ka naman din
"Is there any updates?" Tanong mo, umiling naman ito.
"The last update na meron almost a month ago, pero halos wala naman iyong naitulong" yumuko ito.
"Ang tagal tagal na pero wala parin balita, naihinto na nga ng ilang taon dahil wala talagang clue o kahit ano pero ganun parin kahit hanggang ngayon"
"Irene hindi ko na alam kung anong gagawin ko. Kung saan ko siya hahanapin" umiiyak na wika niya, agad kang lumapit sa manang mo at niyakap mo ito.
"Shhh manang, Don't give up. Mahahanap rin natin siya"
"Nawawalan na ako ng pag-asa Irene, hindi ko nga alam kung makikita ko pa siya"
"Don't worry, I will ask din yung investigator na hinire ko about diyan" wika mo at napatingin naman siya sayo
"Nagpainvestigate ka rin para mahanap siya?" Nagtataka niyang tanong, tumango ka.
"Last three months manang, nung time na sobrang busy mo kaya naghire na rin ako baka sakaling mapadali"
"Thankyou Irene"
"Dont worry mahahanap din natin siya manang"
"I hope so, gustong gusto ko na siyang makita" wika ng manang mo. Naawa ka naman sakanya.
BINABASA MO ANG
Dust From The Past
FanfictionBakit pa babalik kung sa una palang ay hindi na hinanap? Bakit pa kailangang maging malapit ulit kung sa dulo ay lalayo rin naman at ngingiti ng mapait? Bakit kailangang magulo ang nakasanayan nang dahil lang sa nalaman na katotohanan? Handa nga ba...
