SEVSENE BENİ | Yarı Texting

yirmi beş | ilk öpücük

SEVSENE BENİ

25

" ilk öpücük "

#özgün- öpücük

Saat sabahın kaçıydı bilmiyorum ama belime sarılı kollar uykumdan uyanmama neden olmuştu. Gözlerimi araladığımda karşımda Kerem'in her baktığımda içimi kıpır kıpır eden yeşil gözleri vardı. Ne ara yanıma gelmişti hatırlamıyorum. Eli yavaşça yüzümde gezinirken uykulu sesi kulaklarıma doldu.

"Günaydın güzelim."

Yüzüme yayılan sırıtışla "Günaydın." dedim. Göğsünde duran elimi beline dolayıp Kerem'e biraz daha sokuldum. Hareketim onu şaşırtmış olacak ki bedeni kasıldı. Birkaç saniye olayı idrak ettikten sonra saçlarımın arasına öpücük kondurdu. Güne onunla başlamak o kadar güzeldi ki, kendimi aptal aşıklar gibi hissediyordum. Tam açamadığım gözlerimi tekrar kapatıp uyumak istesemde, bu anı uyuyarak bozmak içime sinmedi.

"Senin dışarıda işin yok muydu?"

Kerem'de bu anı bozmak istemediğini belli etmek için sorumu mırıltıyla onayladı. Şimdiye kadar saçma dediğim her şey Kerem'de olunca hoşuma gidiyordu. Eskiden olsa erkeklerin uykulu sesine düşen kızlara sinir olurdum. Oysa şimdi bu sesi duymak için neler yapmazdım ki.

Merakıma yeni düşerek "Ne zaman gideceksin?" diye sordum.

Huysuz yaşlı dedeler gibi homurdandı. "Bu kadar çok gitmemi istiyorsan şimdi gideyim." dedi. Yüzüne baktığımda elinden oyuncağı alınmış çocuklar gibi bakıyordu. Bu hali komiğime gittiği için kahkaha atmıştım. Kerem'de benimle beraber gülmeye başlayınca konuşmaya çalışıtım.

"Ben sana git mi dedim?" diyip gülmeye devam ettim. Yüz ifadesini aklımın bir yerine kazımıştım bile. Sürekli hatırlayıp gülerim artık. Kerem başını boyun girintime yaslayıp öylece bekledi. O bunları yaparken aklımdan geçen tek şey "Biz neyiz?" sorusuydu. Sevgili değildik... arkadaş hiç değiliz. Flört desen bu kadar yakınken mi olacaktık!?

Dudaklarının baskısını boynumda hissettiğimde huylanmıştım.
Benim isteğim dışı çıkan kıkırtım Kerem'in de sırıtmasına neden olmuştu. Tenime değen dudakları gerilmişti. Yüzünü yüzümle aynı hizaya getirdiğinde elleri yanaklarımı bulmuştu. Gözlerime öyle bir bakıyordu ki içime işlemek ister gibiydi. 20 yıllık hayatımda hissettiğim en garip duygulardı bunlar. Önceden öylesine konuştuğum kişiler dışında ilk defa böylesi bir duygu yaşıyordum.

Biraz daha yaklaşıp burnuma ufak bir buse bıraktı. Birisi bundan birkaç ay önce Kerem'in aşk adamı olduğunu söyleseydi ona gülerdim ama şu anda her yaptığı beni şaşırtıyor. Kısaca herkese aslan bana kediydi desem yeridir. Kendi düşüncelerim yüzünden güldüğümde Kerem şaşkın bir şekilde bana bakıyordu.

"Hadi kalk bakalım koca kedi." diyip Kerem'in kollarından ayrıldım. "Yeter bu kadar yatak sefası. Kahvaltı yapalım ve sonra sen git işini hallet." Yaklaşıp yanağını öptüm. "Çabucak gel de özlemeyeyim." Kolumdan tutup kendine çektiğinde dengemi kaybedip tekrar yatağa düşmüştüm.

Kollarını bedenime sarıp "Senden hiç ayrılasım yok. Gitmesem mi?" diye sordu.

"Saçmalama." diyip kollarından ayrılmaya çalışsamda başaramamıştım.
"Ya bıraksana! Sapık var diye bağıracağım şimdi." Kollarını tutup itledim fakat daha yerimden canlanmadan tekrar tuttu. "Kerem!" Uyarıcı sesimin pek bir etkisi yoktu belliki. İnat ettikçe bırakmayacaktı ve bu yüzden sakince beklemeye başladım.