SEVSENE BENİ | Yarı Texting

dokuz | sanırım buldum

*Aylininmekani senin için*

SEVSENE BENI

9

" sanırım buldum "

"Of bir gizemli kişimiz eksikti, oda oldu tam oldu." dedim, oturduğum yerde daha da yayıldığımda. Zeynep, karşımdaki tekli koltuğa oturmuştu. Nevra, kendini en geniş koltuğa atmış, yayılarak oturuyordu.

"Sence kim, ya da kim olsun istersin?" Zeynep'in sorusuyla kaşlarımı çattım.

"Ay hiç birini istemem. Benden uzak Allaha yakın olsunlar." dedim. " Kim olduğuna dair de bir fikrim yok."

"Ay yemin ederim içimi karartıyorsunuz." Zeynep'in isyanları bitmiyordu. "Hayır yani yalnızım diye ağlıyorsunuz. Biri sizi sevince aman benden uzak olsun diyorsunuz. Vallaha bıktım." Oturduğu yerden sinirle kalkıp mutfağa ilerledi. "Sabır yarabbim sabır." Söylenerek mutfağa girdi.

"Asıl sen bizim içimizi karartıyorsun. Sabah akşam sevgili muhabbeti yapıp duruyorsun. Birde bizi suçluyor." Nevra, sesini Zeynep'e duyurmak için bağırarak konuşuyordu. "Hepsi aynı bokun laciverti."

"Ay bir susun. Vır vır vır konuşup duruyorsunuz." Zilin çalması konuşmamı bölmüştü. Hızla ayağıya kalkıp kapıya koşmuştum. Kapıyı açtığında sadece abim ve Ali abiyi görmeyi beklemiyordum. "Hoş geldiniz." Derken ayakkabılıktan terlik alıp önlerine koymuştum.

"Hoş bulduk fıstığım." Abim terlikleri ayağına geçirip mutfağa ilerledi. Ali abide peşinden mutfağa girip elindeki poşetleri taşın üstüne koydu. "Asrın, arkadaşlarım gelecek. Sana haber verecektim ama son anda oldu."

"Sorun değil. Kalabalıklar mı?" Abime cevap verirken poşetleride boşaltmaya başlamıştım. Sorunun cevabını bilsemde, çaktırmamaya çalışıyordum.

"6-7 kişiler. Bende sana yardım ederim hemen hallederiz." dediğinde abimde poşetten çıkardığım sebzeleri yıkamaya başlamıştı.

"Nevra ve Zeynep burada. Onlarla hallederiz. Sen yorma kendini." dedim.
Ali abi tekrar mutfağa girdiğinde Zeynep'te onunla beraber girmişti.

"Hoş geldin Hakan abi." Zeynep abisinin yanından geçerek sandalyeye oturdu.

"Sende hoş geldin. Siz hayırdır böyle bir araya toplanmışsınız?" Abimin sorusuyla Ali abi boğazını temizledi. Sessizce kıkırdamıştı.

"Ay niye toplanacağız abi. Final ödevlerimiz var onlarla uğraşıyoruz. Dedik evde tek yapmaktansa bir araya toplanalım." Söylediğim yalan karşısında Ali abi alttan alttan sırıtıyordu. Şu gizemli kişi ortaya çıktığında onada hesap soracaktım. Sözde öz abim gibi ama arkamdan iş çeviriyor.

"O zaman siz şu etleri ayarlayın. Ali sende bana yardım et mangalı halledelim." dedi abim, poşetten etleri çıkartarak. Ali abi bahçeye çıktığında peşinden Nevra'nın da çıktığını görmüştüm. Bunlar yine bir işler karıştırıyordu. Çıkardı kokusu yakında. "Asrın, dünyaya dön abicim." Daldığım düşüncelerden çıkıp abime baktım.

"Tamam ya biz hallederiz, sen git." Abimi bahçe kapısına doğru ittirdim. Abim bahçeye çıktığında, Zeynep'e döndüm. "Ali abi ve Nevra'nın arasında ne var?" Pat diye sorduğum soru karşısında dona kaldı. "Yani sürekli gizli saklı konuşuyorlar. Bir şey mi var aralarında?"