Witamy w piekle |||Jeff the killer

Piekielny pokój

-no to... Witamy w Piekle- powiedziała blondynka wstając z łózka. -tylko że to chyba jakaś pomyłka. może pomyliłaś numery pokoi, albo nie wiem. Masz tę kartkę z danymi?- zapytała.
Miałam. Wyjęłam ją z kieszeni. Podałam dziewczynie.
-hm... czyli to w sekretariacie się pomylili. - powiedziała.- pójdziemy i wszystko wyjaśnimy, okej?
-no dobra- powiedziałam.
Wziełam moją ciężką walizkę i weszłam do windy, a za mną ta blondynka.
-jak się nazywasz?- zapytała.
-Kinga, a ty?
-Natalia, a ta moja współlokatorka to Sara. Strasznie mało się odzywa. Poprostu patrz na jej minę, a wszystkiego się dowiesz. Po za tym w pokoju jest jeszcze z nami Gabryśka, ale gdzieś polazła. -odpowiedziała
-czemu tu jesteś?-zapytałam.
-rodzice mnie nie kochają, a ty?-uśmiechnęła się.
-mnie nienawidzą.- odwzajemniłam uśmiech.
Drzwi windy odtworzyły się.
Razem z Natalią przeszłyśmy do sekretariatu.

••••••••••••••••••••••••••••••

Nie będę przytaczać naszej całej rozmowy z 'Jędzą z sekretariatu' ponieważ zajęłoby to zbyt dużo czasu, i miejsca. Po za tym musiałabym wprowadzać cenzurę. W co trzecie słowo.
Chodziło o to, że Jędza nie pomyliła się. Gabrysia... zniknęła. porwana? Zgubiona? Martwa? Może. Po prostu jej nie ma. Nic nie wiadomo. No przynajmniej nam nic nie powiedziała. Bo na pewno wie więcej. Ale przecież nie może nam nic powiedzieć.
Jedziemy teraz windą. Na górę. Ja jestem w szoku, a Natalia płacze. Wcale się jej nie dziwię.
Weszłyśmy do pokoju 66. Natalia skoczyła na swoje łóżko. Ja nieśmiało usiadłam na biurku. Sara bacznie obserwowała co się dzieje, ale nie rozumiała. Spojrzała na mnie pytającym wzrokiem.
-Gabrysia... -zaczęłam. Wtedy Nata zaczęła głośniej płakać. - chodź.- złapałam ją za rękę i wyprowadziłam na korytarz.- Gabrysia... zniknęła.
Popatrzyła na mnie wzrokiem niedowierzającym. I przerażonym. Wbiegła do pokoju. Ja tuz za nią.
-tak, to prawda, cholera!- krzyknęła Natalia widząc minę Sary. Sara wybiegła z pokoju.