Our Song

Chapter Twelve

Pumasok naman si Wesley. May nakita akong mga dala niya and I offered to help. Pero kaya na raw niya. Lumapit muna siya kay Tita Joyce para hagkan ang Mama niya. Nakita ko namang ngumiti si tita kaya bahagya na rin akong napangiti. Pagkatapos ay nagpaalam si Wesley na dadalhin muna ang mga dala niya sa kusina. Sumunod ako para matulungan siya kahit medyo nagdalawang-isip din ako.

"Uh, may dala rin akong groceries para kay tita..." I told him when I saw him watching the grocery bags that were already there. Although mas marami iyong groceries na dala niya. "Dito mo nalang ilagay," I helped him put everything on their right places—sa cupboard, sa ref...

Nang humarap ako galing sa ref ay nakaharap na rin sa akin si Wesley. "You come here often?" he asked me.

Marahan akong tumango.

He slowly nodded his head, too. "Thank you..."

Ilang sandaling nanatili ang tingin ko sa kaniya. He looked away and turned his attention to the grocery bags. After helping him in the kitchen, nagpaalam na rin ako kay Tita Joyce na mauuna na.

"Salamat sa pagbisita, Aryanne. Dumalaw ka uli, hija."

Tumango ako kay tita. "Opo, dadalaw po agad ako sa susunod." I told her which made her smile.

Napunta ang mga mata ko kay Wesley na lumabas na rin ng kitchen. Nagpaalam na rin ako sa kaniyang aalis. He only nodded his head.

I turned my back after and went straight to my waiting car outside.

We continued working on the recording of the song. Nandoon na rin ako habang ginagawa ang music video nina Wesley at Savannah. And I would look away every time they get a little too close to each other...

I knew I shouldn't feel that way. I can't understand myself, too. Iyong sa amin ni Wesley noon tapos na iyon... He has a life now and I have mine, too... I have work and I have Arthur. He's an amazing boyfriend—kind and loving. Walang kapintasan ang pinakita niya sa akin sa loob ng mga taon na magkasama kami. Kaya nga nagtiwala din agad ako sa kaniya.

Nakapanood din ako ng shooting ng movie nina Wesley. Kapag nasa station lang naman ako ay nakakapanood na rin ako kapag nasa studio lang din naman ang filming location. Madalas ay naaaya din ng mga kasamahan.

There's kissing scene... And I'd look away for I weirdly can't stand watching it. Naging mabilis ang mga pangyayari noon hanggang ngayon... Kaya siguro nabibigla pa rin ako...

"Ang ganda talaga ng chemistry nina Wesley at Savannah! 'Di ba, Aryanne?" baling sa akin ng isang staff na naging kaibigan ko na rin sa istasyon.

Bahagya lang akong ngumiti.

Kahit ang mga staff ay kinikilig sa tambalan nina Wesley at Savannah. Marami ang excited na makapanood ng movie nila. Ang dami na nilang fans. Marami ang nakasuporta sa kanilang dalawa.

"Sana ay matuluyan na rin sila kahit sa real life! Bagay na bagay talaga silang dalawa!" halos tumili pa ang isang assistant.

Pero tumahimik din kami nang magsimula na ang filming ng isang scene. Wesley, as the leading man, went closer to his leading lady, Savannah, and started kissing her... I saw how their lips touched. But I looked away and didn't watch the scene further.

I didn't know before that Wesley can also actually act. He's been good as I witnessed some of the filming scenes so far. May galing din pala siya sa pag-arte plus Savannah who's also a good actress... Or maybe it just all came out natural for the both of them. Kapag break minsan nakikita kong maayos na talaga ang pakikitungo nila sa isa't isa.

They would smile at each other even behind camera as if they truly understood each other already. I recalled the Wesley I grew up with in my memories. Hindi siya ganoon noon ka friendly sa ibang mga babae except Maxine at sa akin. But what do I know... People change... Wesley had changed. Or maybe how he treated me back then is how he's treating Savannah right now... Maybe she's also become important to him... Kaya nga smooth lang ang naging filming ng movie nila. Because they're already both comfortable with each other. Na hindi naman mabilis maging komportable noon si Wesley sa ibang babae lalo na kapag nalaman niyang nagkakagusto lang sa kaniya at hindi lang pagkakaibigan ang habol... And by the looks on Savannah's face every time she's with Wesley I knew she like him. Babae rin ako kaya alam ko... Siguro nga talagang hindi lang din basta katambal niya lang sa pelikula ang tingin ni Wesley kay Savannah Ortega.