Our Song

Chapter Eight

Chapter Eight

Kiss

May usapan kami ni Wesley na sasamahan niya akong mamili ng mga gamit para sa pasukan. Bibili na rin siya ng kaniya. Sina Maxine kasi namili na sila ni Mike noong isang araw pa at nag-date na rin sila noon kay 'di na namin inistorbo.

"Si Justin nakapamili na?"

"Not sure." Wesley answered.

Noon kasi sabay kaming lima kung mamili kapag hindi lang parents din namin ang mamimili ng gamit namin sa school. Nakaka-miss din pala. We are growing up... And we are also meeting changes...

Pumasok kami ni Wesley sa isang bookstore na nagbebenta na rin ng school supplies. May gusto rin akong bilhin na libro kaya dito na namili.

"Wes, may titingnan lang ako doon." paalam ko sabay turo sa kung saan pupunta sa loob lang ng bookstore.

Tumingin si Wesley at tumango. May tinitingnan din siya doon. Umalis na muna ako sa tabi niya at lumipat sa ibang book shelf. Doon ay agad kong nakita ang hinahanap. Kukunin ko na sana nang may kamay na naunang kumuha no'n. I immediately turned to the owner of the large hand. Isang lalaki iyon na mukhang mas matanda ng ilang taon sa amin ni Wesley.

"Oh, are you getting it, too? Sige, sa 'yo nalang, Miss." he smiled as he handed me the book.

Hindi naman ako nakapagsalita agad. I didn't know what to immediately react. But I appreciate the what looked like kindness of the stranger. Kukunin ko na sana sa kaniya ang libro nang may tumawag sa pangalan niya. Narinig ko na rin si Wesley sa likuran ko.

"Art, come on!" someone called the guy.

Bumaling na rin ako kay Wesley. "Nahanap mo?" he asked about the book I was looking.

Bumaling muli ako doon sa lalaki na likod nalang ang nakita ko dahil paalis na sa bookstore. Kinuha ko iyong libro na iniwan nalang niya doon. Pagkatapos ay muli akong bumaling kay Wesley. "Ito," I showed him the book.

He nodded. "Tapos na rin ako. Bayaran na natin? Kompleto na ba 'yong mga notebooks na nakuha mo?"

Tumango ako. So we went to the cashier after.

When classes started agad kong na miss sina Wesley na wala na sa high school at nasa college naman ngayon. Parang ganito rin noong nauna sila sa aking magtapos ng elementary at ngayon nauna muli silang tumuntong ng college at sa susunod na taon naman ako.

Hindi na rin ako pinapansin ni Jhila kahit nag-Grade 12 na kami. Hinayaan ko nalang din siya. Si Jacob nalang yata ang naiwan kong kaibigan sa high school. Nagpapansinan din naman kami ng iba kong tahimik lang din na classmates.

May nabasa akong text galing kay Wesley. Nagtatanong kung dadaanan niya ba raw ako dito sa school. Napangiti nalang ako. Sobrang sanay na talaga kami na palaging nagsasabay. Pero ang alam ko ay medyo busy na ang college. Kaya ayaw ko na sanang abalahin pa siya. Nagtanong nalang muna ako kung tapos na rin ba ang klase nila. And he said wala na raw silang pasok at maaga pang na dismiss dahil wala pa raw talagang maayos na mga pasok ngayon.

Ako: Okay. Kung gusto mong dumaan dito sa school ikaw ang bahala.

I sent it to him.

Ilang sandali ay na received ko agad ang reply niya.

Wesley: Papunta na ako.

I only smiled and gathered my things.

Dahil unang linggo pa lang naman siguro ng classes ay mukhang allowed lang sina Wesley na hindi na muna mag uniform sa pagpasok sa college. Nakita ko agad siya nang makalabas ako sa gate ng school.