Hold Me 🌻 22 (Z)

Start from the beginning
                                    

" အားး !!! "

မ်က္စိေရွ႕က ေသြးသံရဲရဲျမင္ကြင္းကုိ ဖယ္ရွားဖုိ႔မတတ္ႏုိင္ခင္မွာ လူတကုိယ္လံုးေသးက်ံဳ႕သြားသလုိခံစားလုိက္ရတယ္။ ရုန္းရင္းဆန္ခတ္လူႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ေရွ႕မွာ ဘတ္ဟြၽန္းဟာ ဘာသံမွမထြက္တတ္တဲ့ ကေလးေလးအျဖစ္ေျပာင္းလဲၿပီး ကစားစရာေဘာလံုးေလးပိုက္ကာ အသံမထြက္ေအာင္ငုိရႈိက္ေနရတယ္။

" သား ... ေမ့ေမ့သားေလး "

ေသြးေတြနဲ႔႐ႊဲ႐ႊဲစုိေနတဲ့ အရိပ္မည္းႀကီးရဲ႕ေပြ႕ဖက္လာမႈကုိ ဘတ္ဟြၽန္းမေရွာင္ျဖစ္ေတာ့ဘူး။ အရုိးခုိက္ေအာင္ ေအးစက္ေနတယ္ဆုိတာသိေပမယ့္... တကယ္အစစ္အမွန္မဟုတ္ေတာ့တာ နားလည္ၿပီးသားဆုိေပမယ့္... နာက်င္တဲ့အေၾကာင္း ဘာမွမေျပာတတ္ခဲ့တဲ့...ေမေမ့ရင္ခြင္ထဲမွာ ဒီလုိေလး အၿမဲတမ္းရွိေနခ်င္ပါတယ္။

" အဲ့မွာေသစမ္း !! မင္းတုိ႔ အတူတူေသၾက "

" Ahh !!!! "

အားပါးတရ လြဲရုိက္ပစ္လုိက္တဲ့ခပ္ေလးေလးအရာ၀တၱဳေၾကာင့္ ရင္ဘတ္ထဲမွာ နာက်င္ရလြန္းလုိ႔ အသံကုန္ေအာ္မိတယ္... အေကာင္အထည္မျမင္ရေတာ့တဲ့ေမေမက ကာကြယ္မေပးႏုိင္ေတာ့သလုိပဲ... ဘတ္ဟြၽန္းနီးကုိကယ္ေပးမယ့္သူ တေယာက္ဆုိတေယာက္မွ မရွိေတာ့တာလားဟင္ ...

" ရာ႕ !!! မေသႏုိင္ေသးဘူးလား !!"

" အားး ဟာ့ !!! မလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့ !!!
ဘတ္ဟြၽန္းနီး မွားပါတယ္... Appa
ဘတ္ဟြၽန္းနီးေၾကာက္ပါၿပီ..ေနာက္မဆုိးေတာ့ပါဘူး... Appa ရယ္.....ဒီ...ဒီလုိမ်ဳိး ေတာင္းပန္ပါတယ္ "

ပါးျပင္ေပၚစီးက်လာတဲ့ ပူေႏြးေႏြးမ်က္ရည္စက္ေတြဟာ ၾကမ္း႐ွ႐ွအထိအေတြ႕ရဲ႕ ပြတ္သပ္​ေပးမႈ​ေၾကာင့္ အရာရာေသြ႕ေျခာက္ကုန္ရတယ္။ ဘတ္ဟြၽန္း ရင္ဘတ္ေပၚကေသြးစေတြေရာ...လက္ဖဝါးေပၚက ေသြးစီးရာတခ်ဳိ႕ေရာ...ဘယ္ကုိေပ်ာက္သြားရတာလဲ။

" ဦး ရွိတယ္ေနာ္...ကေလးေလး..
မေၾကာက္နဲ႔ေတာ့... "

မည္းေမွာင္ေနတဲ့ျမဴခိုးေတြ....ေၾကာက္လန္႔တၾကားေတြ႕ျမင္ခဲ့ရတဲ့ မိဘႏွစ္ေယာက္စလံုးေရာ... အရာရာကြယ္ေပ်ာက္သြားတဲ့ခဏ... သူျမင္လုိက္တာက မီးေရာင္ဝါေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေအာက္မွာ ႏူးညံ​ေႏြး​ေထြးမႈ​ေတြအျပည့္နဲ႔ မ်က္၀န္းအိမ္တစံု...

Hold Me (Z+U) 🌻 Where stories live. Discover now