04

822 24 3
                                    


Marco was still asleep on the bed with no clothes except for his boxer. Naka-straight lang siya ng higa at nakatabon ang isang braso sa mata.

The breakfast I ordered for him was on the table already. I left some money on the side table incase hindi nasali sa bill ko iyon. I also wrote a little note and placed it beside the money.

Hindi ko na siya ginising dahil halos kakatulog lang namin. Hindi ko na rin siya mahintay dahil flight ko na in three hours. Magche-check in pa 'ko.

Infairness hindi naman masakit ang katawan ko kahit halos itapon na ako ni Marco kagabi! He really was serious when he said he fucks hard! Buti na lang competitive ako at madaling maka-adjust kaya naman hindi ako nahirapan makipagsabayan. He was also adjusting to my pace. Ang caring pa nga, eh!

"Good morning, Ma'am! Coffee, tea, or water?" The flight attendant was all smiles.

"Just water, please," sagot ko.

The mansion was quite when I arrived. Sabi ni Ate Gem, iyong maid nila, biglaang pumunta raw sa New Zealand sila Mama. Good for them. At least they have a nice start of the year.

"Oh my gosh! Second year na tayo!" sigaw ko sa saya, tumatalon pa habang hawak ang kamay ni Sabrina at Paige.

"Sure na?" Paige looked unbelievable too.

Tumigil ako sa pagtalon at sinimangutan siya. "Girl, kung 'di ka sure pwede ka naman mag-stay. Huwag ka lang mangdamay. I don't volunteer," I jokingly retorted.

Ang bilis lumipas ng panahon sa law school. Feeling ko pabobo ako nang pabobo kada araw rito! Iyong katalinuhan ko at honors ko noong kinder hanggang college, parang biglang hindi totoo! Law school was hard. Writing my digests were too tiring. I needed to wrap my hand sometimes dahil nangangalay na sa kakasulat.

Being an actress wasn't making my life easier. As much as I wanted to stop my career because I'm honestly not passionate with it, it was the easiest job to earn for me at this point. I was searching for an apartment. I can finally leave their house and be independent!

It was a shock for me to know that I was one of the top student in second year, first sem. Tuwang-tuwa ako pero wala akong masabihan. Hindi na ako nagtangkang sabihin kay Mama dahil wala iyon pake. Kay Tito Carlos naman, step-dad ko, hindi na rin ako nag-attempt dahil baka uminit na naman ang ulo sa 'kin ni Lianna dahil sigurado akong pupuriin ako ni Tito.

It wasn't the praise I was after. I only want to make someone proud and have someone who will share my milestones with me.

"Yes! I'm on the way! Teka lang, nasira nga kasi kotse ko 'di ba kaya nag-Grab ako pero ang traffic kaya kakarating ko lang! Shet, nandiyan na ba si Attorney? Nandito pa ako sa Starbucks. Tagal din ng order ko." Nagawa ko pang mag-kwento kay Sab sa cellphone.

"Late na pero nagawa pang bumili ng kape?" Narinig ko rin ang tawa ni Paige sa background.

"Duh! Mamaya makatulog pa ako sa klase ni Attorney," pagrarason ko. Night class kasi kami ngayon.

Second year, second sem was so hard for me. Padami nang padami ang mga binabasang cases for recitations. Hindi pwedeng idaan sa ganda lang dito. Word for word talaga. I even got my lowest grade yesterday in my recitation. 92!

"Hala! Pasensya na kahit na ikaw naman may kasalanan. As much as I want to help you pick your books up, late na talaga ako for class!" mabilis kong sabi sa nabangga ko pero napamura rin nang nahulog din ang libro ko, kasabay nang pagbuhos ng kape ko sa sahig.

"Buti nga, karma." Puno ng muhi ang tono noong lalake kaya napatingin ako sa kaniya.

"Uy, Marco!" masayang sabi ko at ngumiti habang pinupulot ang libro ko para hindi iyon mabasa ng kape kong kumakalat na sa sahig. "Long time no talk, ah! How have you been?"

Drowning Emotions (Isla Series #5)Where stories live. Discover now