Zapraszam, mój/moja drog* czytelniku/czytelniczko, do moich opinii dotyczących różnych kdram, cdram, jdram i może w przyszłości tdram.
W każdą niedzielę będzie pojawiał się jeden rozdział poświęcony jakiejś kdramie (itd..)
Jeśli lubisz oglądać azj...
GIŃ! GIŃ! GIŃ! GIŃ! GIŃ! GIŃ! GIŃ! GIŃ! GIŃ! GIŃ! GIŃ! GIŃ! – Tak brzmiał zapis jednej ze stron w dzienniku który znalazł Yoon Jong Woo w pokoju 303, który znajdował się w hostelu Eden. Ale jak on właściwie się tam znalazł?
Jego przyjaciel zaoferował mu pracę w jego biurze. W Seulu. Jong Woo zgodził się na to gdyż musiał zarabiać pieniądze aby przeżyć. Ale gdzie miał się podziać? Musiał poszukać taniego miejsca, a takim był hostel Eden. Było to przerażające miejsce, ale cóż było zrobić.
Yoon Jong Woo w szybkim czasie poznał pozostałych mieszkańców hostelu. Z niech wszystkich najnormalniejszą wydała mu się pani Nam, właścicielka tego miejsca. Ale wiecie... Pozory mylą. Najstraszniejszy był dentysta – Seo Moon Jo – z pozoru bardzo miły człowiek, jednak co kryło się w jego środku...?
Z czasem w hostelu zaczęły dziać się dziwne rzeczy... Dwóch mieszkańców hostelu zaginęło. Pewnego dnia Moon Jo poczęstował nawet Yoon Jong Woo mięsem. Czy ono nie wyglądało na mięso człowieka?
Seo Moon Jo naprawdę lubi wszystko dopracowywać. Nad tym również starał się. Chciał zniszczyć jego psychikę, aby zaczął zabijać. Czyż to nie jest genialne? Napoczątku trzeba... Pokazać mu jaki świat jest.
Plan legną. Jednak, zwykła, niedoświadczona, policjantka zaczeła węszyć. UDAŁO SIE JEJ! Ale czy napewno? Może jednak Seo Moon Jo i to przemyślał?
Tak... Jong Woo zabił i dentystę... Ale nie tylko jego. Resztę również. A co z jego podświadomością? Wytworzyła wyobrażenia, że to Moon Jo zabija ich! Psychopata....
☁︎Moja opinia☁︎
Krwawa kdrama z moim ulubionym aktorem. Gra Lee Dong Wook'a jak zawsze cudowna.
Jestem ogromną fanką krwawych filmów o mordercach i psychopatach! Mogłabym oglądać to cały czas!
Kdrama godna polecenia, ale jeśli nie lubicie krwi i tym podobnych to lepiej nie oglądajcie.
☁︎OST☁︎
Cóż... Gdybym chciała mogłabym rozpisać się na kilka kartek A4, jednak nie będę aż taka okropna i po prostu powiem w skrócie, że wszystkie OST są godne przesłuchania. Kocham je wszystkie!
