Cesetleri Kayıp Katil

4.6

Güneş doğdu.

Nefes nefese kalarak başımı başka bir yöne çevirdim.

Güneş doğdu, artık bizde anne baba olduk.

Güneş'in varlığı bize iyi gelecek.

Boynumdan süzülen teri hissediyordum ancak gözlerimi açamadım. Kirpiklerim birbirine yapışmış gibiydi. Kâbus gördüğümün farkındaydım, yine de uyanamıyordum.

Camın açık olduğunu derin bir uğultu sesiyle fark ettim. Hemen arkasından gök gürledi. Sağanak yağmur yağıyordu. Kornişlerden gelen ses perdenin sertçe sallandığını anlama sebep oldu.

Gözümü açmak için çabalayıp durdum.

İyi ki doğdun Güneş, İyi ki doğdun Güneş.

Sesleri birbirine karışırken anneme ve babama gülümsedim. Fakat onlar bana gülümsemediler. Önüme bir pasta bırakmalarını bekledim. Beklediğim gibi mumlar yakılıp, üzerine dikildi.

Ama getirdikleri bir pasta değildi.

Dudaklarının kenarından şeffaf sıvı akan bir kafatasıydı bu. Göz oyuklarında iki tane mum vardı. Dikkatli bakınca bu kopmuş kafanın gözlerindeki gözlüğü fark ettim. Ardından saçlarını, yüzü derken önümde duranın kendi kafam olduğunu anlamıştım.

Dudaklarımın kenarından akan o şeffaf sıvı hareketlendi ve birden yüzüme yapıştı.

Çığlık atarak yatakta doğrulduğumda tüm bedenim zangır zangır titriyordu. Gördüğüm korkunç rüyanın etkisiyle hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.

Olanların üzerimdeki etkisi o kadar büyüktü ki saçma sapan rüyalar görüyordum. Yatmadan önce Umut'un mesajını okuduğumdan bilinç altıma işlemiş olmalıydı. Kâbus yüzünden bir süre kendime gelemedim. Psikolojik olarak berbat durumdaydım.

Başımı çevirip saate baktığımda öğleden sonra iki olduğunu görmüştüm.

Üstelik rüya esnasında camın açık olduğunu ve yağmur yağdığını hatırlıyordum ancak şu anda cam kapalı olduğu gibi hava da son derece sakindi.

Bir süre sakinleşmek için yatağımda oturmaya devam ettim. Kendime geldiğimde odamdan çıkarak lavaboya giderek elimi yüzümü yıkadım. Evdekilerin sesi salondan geliyordu. Gördüğüm rüya yüzünden yüzlerine bakamayacak gibi hissediyordum.

Ben lavabodan çıktığımda annem elinde pastayla mutfaktan çıktı.

Babam peşinden gülümseyerek gelirken rüyama çok benzer bir sahne yaşandı.

"İyi ki doğdun, Güneş!"

Ürperdim.

Yüzüm kaskatı haldeyken ailem gerginliğime anlam veremiyordu biliyorum. Gördüğüm rüya yüzünden bu halde olduğumu nerden bileceklerdi? Yeni uyandığımdan veya şaşırdığım için tepkisiz kaldığımı düşünüyor olmalıydılar.

Zar zor gülümsemeyi başardım.

Pastaya dikilmiş mumlara bakarken zihnimde sürekli rüyam canlanıyor, inanılmaz bir mide bulantısı yaşıyordum.

"İyi ki doğdun, iyi ki doğdun, mutlu yıllar sana..."

"Teşekkür ederim."

—

Instagram: lefazen