သာမန္ထက္ပိုၿပီး လႈပ္ခတ္သြားတဲ့မ်က္ေတာင္စေတြက စိတ္လႉပ္ရွားေနမွန္းသိသာတယ္။ ဒါေပမဲ့ဘာစကားမွမဆိုပဲ ခ်န္းေယာလ္ကထိုအျဖဴတန္းဆီကိုပဲ စိုက္ၾကည့္ေနတုန္းပဲ။

"ေ႐ြးခ်ယ္ၿပီးတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းအက်ိဳးသက္ေရာက္မယ္။ ၾကင္ယာေတာ္ကိုေ႐ြးခဲ့ရင္ အခုခ်က္ခ်င္းၾကင္ယာေတာ္ဆီေရာက္သြားမယ္။ ဒါေပမဲ့ မင္းရဲ႕တိုင္းျပည္ဟာပ်က္စီးသြားမယ္။ လူေသေတြမေျပာနဲ႔ ျပာတစ္မႈန္ေတာင္မက်န္ရစ္ေတာ့ဘူး။ အဲ့ဒီလိုပဲ တိုင္းျပည္ကိုေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ၾကင္ယာေတာ္နဲ႔မင္းဟာ သံသရာအဆက္ဆက္ဆုံစည္းခြင့္မရွိေတာ့ဘူး။ ဘာကိုေ႐ြးခ်ယ္မလဲ ဂ်ိဳဆြန္းရဲ႕မင္းႀကီး"

"ကြၽန္ေတာ္က ဘုရင္အျဖစ္ေမြးဖြားလာတာဟာ အရင္ဘဝေတြကဆုေတာင္းေကာင္းခဲ့လို႔ျဖစ္မယ္။ အနာဂတ္ကိုႀကိဳသိခဲ့မယ္ဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္က ဘယ္ေတာ့မွ ဒီဆုေတာင္းကို စိတ္ထဲကေနေတာင္ေရ႐ြတ္ခဲ့မိမွာမဟုတ္ဘူး။သာမန္လူတစ္ေယာက္ဆို ကိုယ္ခ်စ္ရတဲ့သူကိုပဲ ခ်က္ခ်င္းေ႐ြးျဖစ္ေလာက္ေပမဲ့ တိုင္းျပည္ရဲ႕ဖခင္ဆိုတဲ့ရာထူးက ႏွလုံးသားထက္ဦးေႏွာက္ကိုပိုအေရးေပးမွာမ်ိဳး။ ျဖစ္ခ်င္တာထက္ျဖစ္သင့္တာကို ေ႐ြးခ်ယ္ရမဲ့အခ်ိန္ေတြဆိုတာ ရွိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ေ႐ြးမဲ့အရာက......."

__________

"အရက္ကို ႀကိဳက္လို႔ေသာက္တဲ့သူ
စိတ္နာလြန္းလို႔ ေသာက္တဲ့သူ
ေသာက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဒန္႔တန္တန္🎶 "

အနီေရာင္ဖ်င္တဲေလးအတြင္း ရီေဝေဝနဲ႔ အသံကခပ္က်ယ္က်ယ္ ေပၚထြက္လာေလသည္။ လမ္းေဘးအရက္ဆိုင္ေလးမွာ ညဥ့္နက္စျပဳလာတာေၾကာင့္ လူသိပ္မရွိေတာ့သျဖင့္ သီခ်င္းကိုေအာ္ဆိုေနေသာထိုအႏွီလူသားကို ဆိုင္ရွင္အေဒၚႀကီးမွာ လႊတ္ထားလိုက္ေတာ့သည္။

"ဆိုဂ်ဴ ႏွစ္ပုလင္းရယ္ ေတာ့ပိုကီတစ္ပြဲရယ္ ထပ္ေပးပါဦး"

"ဂြပ္"

ေနာက္ဆုံးလက္က်န္အရက္ကို ဂြပ္ခနဲေမာ့ခ်လိုက္ၿပီး ဖန္ပုလင္းကိုခုံေပၚေဆာင့္တင္ပစ္လိုက္သည္။
ဒီတစ္ညေတာ့ မူးမူး႐ူး႐ူးနဲ႔ကိုေသာက္ပစ္မည္။ တစ္စူံတစ္ေယာက္ကိုေမ့လိုေမ့ျငား ညတိုင္းအိမ္မက္ထဲေပၚလာတတ္တဲ့ ပါးခ်ိဳင့္ခြက္ခြက္ကို ခဏတျဖဳတ္ ေမ့လိုေမ့ျငား

Imaginary SphereKde žijí příběhy. Začni objevovat