"မ်က္ႏွာသစ္တဲ့ဆပ္ျပာေလဗ်ာ facial foam"

ဘတ္ဟြၽန္းရဲ႕စကားေၾကာင့္အထိန္းေတာ္ေတြနဲ႔အပ်ိဳေတာ္ေတြပါ႐ုတ္႐ုတ္သဲသဲျဖစ္ကုန္သည္။တကယ္ေတာ့ဘတ္ဟြၽန္းေျပာလိူက္တာသူတို႔တစ္ေယာက္မွ နားမလည္က်

"အမ်က္ေတာ္မရွပါနဲ႔ ခုပဲကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးမသြားယူေပးပါ့မယ္"

အေျပးထြက္သြားတဲ့အထိန္းေတာ္အာၿပဲကိုၾကည့္ၿပီး
စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္သက္ျပင္းခ်လိုက္ရသည္။

"ရပါၿပီ ၾကင္ယာေတာ္ေလး"

"ဟင္ ဒါကမ်က္ႏွာသစ္ဆပ္ျပာ"

လက္ထဲကိုထည့္ေပးလာတာက ငယ္ငယ္ကအဝတ္ေလွ်ာ္ရင္သုံးတဲ့ ေ႐ႊဝါလိုဆပ္ျပာခဲဝါဝါႀကီး။
ဘာမွဆက္မေျပာေတာ့ပဲေရနဲ႔သာမ်က္ႏွာသစ္ခ်လိုက္ေတာ့သည္။

ခဏအၾကာေတာ့ စားပြဲဝိုင္းႀကီးမွာဟင္းအမ်ိဳးအမည္ေပါင္းစုံနဲ႔ထမင္းပါခ်ေပးလာသည္။ မနက္စာကို ေပါင္မုန္႔ေလာက္နဲ႔ပဲေျဖရွင္းတတ္တဲ့ဘတ္ဟြၽန္းက အခုေတာ့အရသာရွိရွိစားရေတာ့မယ္ထင္ပါသည္။တူကိုကိုင္လိုက္မွမေန႔ကဝယ္လာတဲ့ေခါက္ဆြဲဘူးနဲ႔ေတာ့ပိုကီကိုသတိရသြားရသည္။

"အထိန္းေတာ္ႀကီး ဒီနားခဏလာပါဦး"

အာၿပဲအထိန္းေတာ္ႀကီးလဲဘတ္ဟြၽန္းနားတစ္ေ႐ြ႕ေ႐ြ႕သြားၿပီးခပ္ကုပ္ကုပ္ေလးထိုင္လိုက္သည္။

"မေန႔ကေလ ကြၽန္ေတာ္ဒီေရာက္လာတုန္းက လြယ္အိတ္နဲ႔မုန္႔ထုပ္ေလးမ်ားေတြ႕မိေသးလား"

"ၾကင္ယာေတာ္မင္းသား သတိလစ္ေနတုန္းက
ေဘးမွာစာအုပ္တစ္အုပ္ရယ္ အထုပ္ေလးတစ္ထုပ္ရယ္ပါပါတယ္။ စာအုပ္ကမင္းႀကီးယူသြားၿပီး အထုပ္ေလးကိုေတာ့ မသၤကာဖြယ္အရာေတြဆိုၿပီး လႊင့္ပစ္ဖို႔ေစခိုင္းခဲ့ပါတယ္"

"အထုပ္ကအေသးလား အႀကီးလား"

"အေသးပါ အထဲမွာဘူးလိုမ်ိဳးပစၥည္းႏွစ္ခုပါပါတယ္
ၾကင္ယာေတာ္ေလး"

"ဘာ ငါ့ေခါက္ဆြဲဘူးနဲ႔ေတာ့ပိုကီဘူးကို ဘဲႀကီးက
လႊင့္ပစ္လိုက္တယ္ေပါ့"

"မသကၤာဖြယ္အရာေတြမလို႔ပါတဲ့"

"ဘယ္ကိုလႊင့္ပစ္လိုက္တာလဲ"

Imaginary SphereWhere stories live. Discover now