"မူးလို႔လား ေျဗာင္ေလး သမားေတာ္လာေတာ့မယ္
ခဏေလး လွဲေနပါလား"

"ကြၽန္ေတာ္က ေျဗာင္ေလးမဟုတ္ပါဘူး ေျဗာင္ဘတ္ဟြၽန္းပါ။ ဒါကအိမ္မက္မဟုတ္ဘူးဆို ခင္ဗ်ားတို႔က နန္းတြင္းဇာတ္ကတဲ့အဖြဲ႕လား ကြၽန္ေတာ့္ကိုလမ္းမေပၚလဲေနလို႔ကယ္လာတာလား"

"ေမးခြန္းေတြမ်ားလိုက္တာ ေျဗာင္ေလးရယ္ ဒါကဂ်ိဳဆြန္းေခတ္ မင္းႀကီးလီေယာလ္စိုးစံတဲ့သကၠရာဇ္ ။ေရာက္ေနတာကဂ်ိဳဆြန္းတိုင္းျပည္ရဲ႕ မင္းႀကီးအေဆာင္ေတာ္မွာပဲ"

"ဗ်ာ..ကြၽန္ေတာ္ကဆိုးလ္ကပါ မေနာက္ပါနဲ႔ ဒါက၂၁ရာစုေရာက္ေနၿပီေလ"

စာအုပ္အဖုံးေပၚကလူကို သက္ရွိထင္ရွားျမင္ေတြ႕ရထဲက
ဘတ္ဟြၽန္းကေတာ္ေတာ္လန္႔ေနၿပီ။ နာမည္တူမရွား လူတူမရွားေပပဲမို႔ သူ႔အေရွ႕ကထိုလူက လီေယာလ္ဆိုတဲ့ဇာတ္ေကာင္နဲ႔ နာမည္လဲတူ႐ုပ္ရည္လဲတူသည္။ သူေျပာပုံအရဆိုဘတ္ဟြၽန္းက Imaginary Sphere ဆိုတဲ့စာအုပ္ထဲေရာက္ေနတာမ်ားလား..ဒါေပမဲ့ျဖစ္မွမျဖစ္ႏိုင္တာ စာအုပ္ထဲကိုလူကေရာက္စရာလား။ဘတ္ဟြၽန္းကစာအုပ္ေတြအဖတ္မ်ားၿပီးအေတြးလြန္သြားပုံရသည္။

"ကိုယ္ေတာ္ကလီေယာလ္ ေျဗာင္ရဲ႕ခင္ပြန္း"

"ဗ်ာ ကြၽန္ေတာ္ကေယာက္်ားေလးေလ ဘာေတြေျပာေနတာလဲ"

"ခ်စ္မိခဲ့ကတည္းက မျဖစ္ႏိုင္တဲ့အရာကိုျဖစ္လာေအာင္ လုပ္ယူခဲ့တာ။ေျဗာင္ကကိုယ့္ရဲ႕ၾကင္ယာေတာ္ပဲ အခ်ိန္တန္ၿပီမလို႔ ကိုယ္ေတာ့္ရင္ခြင္ထဲကို ျပန္လာခဲ့ေပးပါေတာ့"

သူေမ့မလဲခင္ကၾကားခဲ့ရတဲ့ ခပ္ဩရွရွအသံနဲ႔တစ္ေထရာထဲပင္။ ဘတ္ဟြၽန္းစာအုပ္ေတြအမ်ားႀကီးဖတ္ခဲ့ဖူးသည္။
Parallel universe, Multi universe အစရွိသျဖင့္..Parallel universe ဟုေျပာရေအာင္လဲ ဘတ္ဟြၽန္းဆံပင္ကေရွးေခတ္ကလိုအရွည္မဟုတ္ ခပ္တိုတိုသာ။ ခႏၶာကိုယ္မွာဝတ္ေပးထားတာကေတာ့ စိမ္းေဖ်ာ့ေရာင္ေရွးေခတ္ဝတ္စုံ။ စဥ္းစားတာေခါင္းေတြပင္ထိုးကိုက္လာရသည္။

လက္သြယ္သြယ္ေတြနဲ႔ေခါင္းကိုဖိညႇစ္မိေတာ့ နဖူးေပၚက
ခပ္ေႏြးေႏြးအနမ္းတစ္ခ်က္နဲ႔အတူ က်ယ္ျပန္႔တဲ့ရင္ခြင္ႀကီးထဲနစ္ျမဳပ္သြားရသည္။

Imaginary SphereTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon