That Boss Is My Husband

Chapter 2: Her

Someone's knocking..

"Come in", sabay ayus nang upo after thinking of something.

Then one of my men entered.

"Sir, eto na po ang mga ini utus ninyo", sabay abot ng envelop.

"Thanks, you may live now", sabay bukas at tinignan ang mga litrato.

Yes I was investigating of something. The woman I saw the other day at the restaurant.  Talagang magkahawig sila I'm not dreaming. Sunud kung tinignan ang birth certificate niya gamit niya ang apelyedo niya noong dalaga pa siya. Napahilot na ako sa aking ulu.

"Ibig sabihin hindi pa siya patay", I said.

By the way I'm Cole friend of Akles, at alam ko lahat ng kwento niya. May iniimbestigahan akung tao sinisigurado ko lang kung siya ba iyon at totoo ang hinala ko pati sa ospital na pinandalhan nila sa kanya ay walang result na siya ay patay. I was busy of something nang tumunug ang cellphone ko.

"Yes? may problema ba Lazy?", I said.

"Honey, pwede bang sunduin mo si Yumi sa school nila? masyado kasi akong busy dito sa Cafe eh", my wife said.

"Ok", sabi ko sabay alis sa opisina.

When I was driving I saw that familiar face again. She really is her. Nakita ko siyang papasok sa isang boutique. Susundan ko sana siya pero naisip ko nga pala yung anak ko kaya umalis nalang ako.

______________________

Nan dito ako ngayon sa isang boutique. Para sa evening dress na susuutin ko sa darating na event sa Saturday, it was Monday today kaya heto ako at tinitignan ang mga gowns. Ilang oras na ako doon at naka pili na ako ng susuutin. Agad nanaman akung nakaramdam ng gutum kaya pumunta muna ako sa isang restaurant malapit dito sa boutique.

While I was eating there's someone that cought my attention it was a little girl seating on the other table doon sa right side ko. She's around 5 years old. She was staring at me I don't know why pero nakakagaan ng puso she's really cute. Tinawag ko siya.

"Hello there cutie", I waved at her.

Ngumiti naman ito at agad lumapit sa akin.

"May kasama ka ba? Why are you alone?", I asek while looking at her cute face.

"Meron po, my dad is with me ayun oh", sabay turu niya sa isang matangkad na lalaki na nakatayo sa counter wearing abusiness suit.

"Ah, I see, why are you staring at me kanina?, may kailangan ka ba?", tanong ko.

"Nothing, can I just touch your face?", Tanong niya sa akin.

May pagtataka man pero pumayag ako.

"Wow, it's really soft, and you're beatiful", sabi niya na naka ngiti.

"What's youre name?", tanong ko sa bata.

"I'm Yumi, kayo po?", asked me back.

"You can call me Lana", I replied.

Nasa ganun kaming pusisyon ng may biglang nagsalita.

"Yumi, why aren't you at our seat?", boses lalaki.

Tumaas ang paningin ko at ganun nalang ang pagkagulat niya sa akin. Hindi ko man maintindihan pero kitang-kita sa mga mata niya. I just ignore it.

"Dad, I'm sorry, gusto ko lang pong makipagkaibigan sa kanya", sabi ng bata sabay turu sa akin.

"Uhm, I'm sorry for my daughter's attitude", sabay buhat sa bata.

"No it's ok, Wala namang ginawa ang bata ang bait panga niya eh", sabi ko.