THE MISTRESS (EDITED)

CHAPTER FOUR

Sa mundong ginagalawan natin alam nating mali ang sumawsaw sa taong nakatali na, pero ang puso'y patuloy parin hahabol kahit alam nitong wala 'kang laban sa huli.

Sampong oras ang byahi namin ni Davy, bago makarating sa probinsya, tahimik lamang akong nagmamasid sa aming nadadaanan.

Kong dati ang tinatahak naming daanan ang saya buong byahi, ngayon para kaming hindi magkakilala walang may kong sino ang bumabasag sa katahimikan.

Nakatulog ako sa dami nang naiisip ko.

"Misma, malapit na tayo," Nagising ako ng makaramdam ng pagyogyog ng balikat ko.

Namumungay na mga mata akong napatingala upang maaninag kong sinong sumira ng tulog ko, ngunit ganon nalang ang gulat kong makitang si Davy pala 'yun!

"I'm sorry, malapit na kasi kaya kita ginising," Malamlam na pagkakasabi nito.

Mabilis akong napaayos nang upo ng makitang nakatingin parin ito sakin, teka, di kaya may muta 'pa ako? O baka naman may panis 'pa akong laway? Na loko na nakakahiya naman pati 'yun eh, mapansin niya pa.

Ibinaling ko na lamang ang tingin sa labas ng bintana upang maiwaksi ang nararamdaman kong pagkailang. How I miss that time would be back, siguro ang saya namin ngayon habang nasa byahi at baka nga 'rin siguro eh, hawak pa nito ngayon ang kamay ko.

Masyado akong nasana'y dati sa presinsya niya, at kaya ngayon para akong tangang nangangarap na ibalik 'yun.

Where both enemy in high school, kaya nga nakapagtataka at napunta kami sa relasyon, palagi kaming nag-babangayan kahit maliit na bagay eh, pinag-aawayan pa namin nakakatawa lang isipin na sobrang hate namin sa isa't-isa eh, mapupunta sa magkarelasyon.

Kong hindi lang sana naging hadlang ang iba samin, siguro masaya na kami ngayon o baka may sarili narin kaming pamilya.

Namiss ko yong dating kami, pero na bago ang lahat simula ng umalis ako, binago siya ng paglisan ko kaya sa pagbalik ko. Kailangan koring harapin ang kapalit sa ginawa ko.

Natatanaw ko ang labas ng bahay ni Miya, kaya inayos ko ang itsura ko para maging ayos naman ang sarili ko pagbaba, natanaw ko kaagas si Trina na nag-re-review ata.

"Trina!" Malakas na sigaw ko upang magawi ang atensyon niya sakin, hindi naman ako nabigo dahil mabilisan nitong tinakbo ang kinaroroonan ko at binigyan ako ng halik sa pisngi na pahagikhik na lamang ako sa ka-sweetan ng kapatid ko.

"Ate, kamusta ka po? Si k-kuya Davy? Kasa mo?" Sunod-sunod na tanong nito. Tumango na lamang ako bilang sagot nito sa mga tanong niya.

"Kuya Davy! Na-miss po kita!" Malambing na sabi ni Trina, hinigit nito ang braso ng lalaki upang matangay ito sa ginawa ni Trina.

"Trina, asa'n pala si Miya?" Tanong ko rito, ngumiti muna ito bago magsalita.

"May binili lang ate," Hindi ito tumingin sakin habang sinabi ang mga katagang 'yun, na pangiti na lamang ako ng makita ang masayang pagtawa nito, habang kausap si Davy.

"Hoy! Bruhilda ka, bakit hindi ka naman nagsabi na pupunta ka! Edi sana nakaluto ako ng mas maaga!" Natawa nalang ako sa mga sinabi nito.

"Infairness te, ang gwapo parin ng fafa Davy mo," Siniko-siko pa akong nang-aasar natawa na lamang ako sa sinabi nito.

"Gaga! Biglaan yong desisyong makapunta, busy kasi si Davy kaya hindi kami nagkaroon ng magandang plano para sa ganito." Mahabang lintaya ko dito.

"Kamusta buhay asawa beng?" Bahagya akong nanigas sa sinabi nito.

Ang saya kaninang nadarama ko biglang naglaho dahil naaalala ko ang taong kasama kong magpunta rito eh, may asawang naghihintay sa pag-uwi nito.

"Hoy! Tulala kana," Nag-iwas ako ng tingin ng tignan ako nito na parang na ninimbang.

"A-a-ano o-okey lang naman m-masaya hehe." I smiled at him.

"Talaga beng?" Ang hirap kumbinsihin ng bruhang to parang kunting tago ng problema ko nahahalata pa nito.

Wala na akong na sabi kaya inanyayahan ko nalang na tulungan siyang magluto, omoo naman kaagad si bruha iniwan ko muna si Trina kay Davy, mukha kasing nag e-enjoy sa lalaki.

Natatawa ako sa mg kwento ni Miya, sa sobrang pagtawa ko nalimutan kong may problema akong pinapasan.

Miya and Trina didn't know that I'm Davy's Mistress, ang akala ng dalawa eh... kasal kami at masayang nagsasama, ngunit kabaligtaran lahat nang iyon.

"Beng matanong kulang," Nilingon ko at nakitang seryuso itong nakatingin sakin.

"A-ano yun Miya?" Pinilit kong huwag mautal at baka mapansin niya ang mga ginawang mali sakin ni Davy,

"Masaya naman kayo diba?" Hindi parin nagbabago ang mukha nito seryuso paring nakatingin sa akin, hindi ko alam kong napapansin niya bang wala kaming maayos na pagsasama ni Davy, or sadyang masyado lang akong kinakabahan na baka mabuko ako at malamang niyang ganoon ang nangyayari malaking problema pagnayari ako.

Mabait si Miya, pero madalas mo lang makitang seryuso ng itsura nito. Sa mga ganitong bagay ay alam kong nagdududa na siya, isa siya sa unang nakaalam ng relasyon namin noon ninl Davy, at kong gaano kaming hindi mapaghiwalay ni Davy noon.

"O-oo naman Miya, m-masaya kami s-sobra," Pilit na ngiti kong binigyan siya ng ngiti upang hindi niya mapansin na kabado ako. "Bakit mo na tanong Miya?" Buti na nga lang sa pangalawang salita ko hindi nako nautal.

"Masyado kasi kayong layo sa isa't-isa, alam natin pareho na ayaw niyong nahihiwalay sa isa't-isa kahit noon pa 'man," mas lalong dinaga ang dibdib kong pati iyon eh, napansin niya rin. "Pumayat karin Misma Zai," Nagtaasan ang balahibo ko ng marinig kong binigkas ang buong pangalan ko.

Alam ko, napapasin niya na yon simula pagdating ko masyado ko lamang nalingat ang tingin at natoon sa kapatid kong tumatakbo kanina palapit sakin.

"Tell me, gaya paba ng dati o nagbago na?" Natatakot ako sa puyding lumabas sa mga bibig niyang salita, baka husgahan niya ako kahit naman alam kong hindi niya gagawin yon.

I cleared my throat before glancing here at give him an ackwardly smile, "Miya k-kasi hindi na gaya ng dati," Nanginginig kong sambit dito.

I guess this is the right time to tell him what really I'm in Davy's life.