Silahın Ucundaki Aşk

5. Bölüm

SİLAHIN UCUNDAKİ AŞK

"EŞKIYA"

❦

Azat Karakelepçe
Ankara / Çankaya
23.12.22
01:11

Neden bana kafa tutar anlamıyorum, sana zarar vermek istemiyorum niye beni buna mecbur tutuyorsun ki!? Dik kafalı olmaya gerek yok, boyun eğsen olmaz mı be güzel?

Gözleri kapalı duruyordu. Hadi başka bir kız olsa hiç çekinmem ama... Kapı açıldığında sarı hemşire ve yiğit bir adam içeri girdi. "Azat bey sizi başka odaya çıkarıyoruz." Diyip yanıma geldi. Adam yatağa bir şeyler yapınca. "Ben yürüyebilirim yatağa gerek yok." Diyince kadın gülümsedi. "Tabii." Dedi ve kabloların başına geçti.

❦

01.56

"Hayır ya nasıl beni reddedebilir!?" Emre kafayı yemiş gibi sinirli sinirli odanın bir ucundan bir ucuna hararetle gidip geliyordu. "Lan ne puşt bir insansın Emre." Dedi Kasım sertçe.

"Tamam be! Gidin başka yere başımı şişirdiniz!" Dedim hazmedemez sesimle.
Emre göz devirdi. "Kız var ya of!" Dedi dudağını ısırarak. Göz devirdim. Kasım ile göz göze geldiğimizde ikimizde bu saçma şeyden bıkmıştık.

"Emre!" Dedi Kasım. Kasım'a baktı baygın gözlerle. "Yeter." Dedi.
"Anladık güzel reddetti anladık o gününü görecek ama sen iki dakika sonra başka kızdan hoşlanacaksın bunu sende bende adımız gibi biliyoruz." Dedi. Emre dolanmayı bırakıp Kasım'ın yanına oturdu.

Aklıma Ezel takıldığında ne yapacağını düşünüyordum. Bunu bir iyilik olarak görsün ve benimle şu an uğraşmamasını diliyordum. "Azat." Dedi Emre. Dalgın halimden çıkıp Emre'ye baktım. Göz kırptı, "hayırdır daldın gittin bi problem mi var?" Diye sorduğunda Kasım'da dikkatini bana vermişti.

"Hayır." Dedim net bir dille. "Varsa bize danış." Dedi Emre. "Ben ne zamandan beri size danışıyorum?" Dedim Emre'ye dönüp. "Büyük konuşma Azat, herkes bir kez olsa bile birine muhtaç kalır." Dedi Emre. "Sağ ol, ama ben kimseye muhtaç kalmam!" Dedim.

Emre ve Kasım birbirine baktı. "Not al tarihi." Dedi Emre, Kasım'a. "Bakalım iddiası ne kadar süre dayanacak."

"Adem ne planlıyor acaba?" Dedi Kasım bana dönüp. Tabi ya bide o vardı değil mi? "Bilmiyorum." Dedim.

"Namussuzun oyunlarına yetişemiyorum." Dedi Emre. "Hak veriyorum." Dedim Emre'yi işaret edip. "Adam kurnaz tilki gibi, bin bir türlü oyunu var hangi birine yetişelim ki! Birini halletmeye çalıyoruz adam diğer belasını salıyor." Dedi Emre mimikleri ile konuşarak.

Kasım geriye yaslandı. "Doğru diyorsun." Dedi. "Ya bu Ezel nasıl iyileşecek?" Diye sordu Kasım. "Ne alakası var?" Dedi Emre. "Kızı görmüyor musun?" Dedi Kasım. "Bi ölmediği kaldı." Kasım'a yan yan baktım. "Çok şükür." Dedim.

İkisi de bana baktı. Emre imayla güldü. "Sen bu kızı ne zamandan beri seviyorsun ve benim niye haberim daha önceden yok!?" Dedi birden sinirle, Emre.

"İki sene." Dedi Kasım. Gözlerimi kapattım, Emre'nin beni ilk defa öldürmesi için bir sebebinin olması... "İki sene!?" Dedi Emre, Kasım'ı taklit edip.
"Tamam ya vardı bazı sebepler." Dedi Kasım. "Uzatma." Emre dehşete düşmüş gibi Kasım'a sinirli karışık bakıyordu.