Silahın Ucundaki Aşk

1. Bölüm

SİLAHIN UCUNDAKİ AŞK

"BİR TAŞTA İKİ KUŞ"

❦

22.12.2022
01:00

Türkiye/ Ankara

Ezel Koruyan;

Radyonun sesini kıstım ve istikametime baktım. Yorgunluk vücudumu ele geçirmişti. Sersemledi bakışlarım.

Eski adamlardan birinin güzel sesi yayılıyordu arabada. Gideceğim bir yer vardı eğer yolum sapmazsa. Gece çalışmayı severim ama yorgunken değil.

Her hikaye bir şekilde başlar ve benim hikayem benim haberim olmadan hangi ara başladıysa başladı. Ben Ezel Koruyan. Şu zamandaki adaletli polislerden biriyim.

Adımda bir çok haber çıkmıştı ünlülerin aksine. Beni ayıran kanunlarımın oluşuydu. Masumlar ölmez kurnazlar yaşamazdı benim olduğum yerde.

Ben erken olgunlaşmaya mahkum edildim.

Çok kişi tutukladım. Canileri girdikleri toprağın altından çıkarıp soğuk zindanlar ardına attım. Ben yapardım bırak deseler bile bırakmazdım. Onlar benim kanunlarıma göre demir parmaklıklar ardında çürümeye mahkumdu.

Sayısız kadın, çocuk öldürülüyor çoğunluk sesini çıkarmıyordu, korku bazılarının ağzını mühürlemişti. Cani insanların yaşayacağı en gerçekçi şey cehennem olacaktı.

Nasıl kıydılar masum çocuklara? Bir çocuk eli bir adamın eline eşdeğer bile değildi. Vücudu senden kattça küçük birini nasıl acımadan öldürüyorlar aklım ermiyor, bunu nasıl mantıklı bir hareket olarak ilan ediyorlardı benliklerine? Onlar masum çocukları, kadınları öldürdükçe bende onların hayatlarını öldürecektim.

Ben Başkomiser Ezel Koruyan.

Çok yüküm var, ağırlaştırılmış bir müebbet acım var. Altımda koruduğum masumlar vardı ve ben yıkılırsam onlar benim altımda ezilirdi. Keşke tüm mazlum insanları koruyabilseydim ama en nihayetinde bir insandım ve yalnızdım.

Dirseğimi cama yaslayıp avucumun içine kafamı koydum.

Gözlerim yorgunluktan arada kararıyordu. Bugün Ankara'ya gelmiştim emir gereği. Şimdi ise gidecektim bir aksaklık olmasaydı. Radyo'nun sesi kısıktı.

Geçtiğim yolların sokak lambalarından süzülen ışıklar arabanın içinde üzerimden geçiyordu. Gökyüzünde bulutlar çoktu. Ankara'yı seviyordum. Ankara benim göz bebeğimdi.

Gözüm yan aynaya gitti. Arkamda beyaz bir araba vardı. Hızla yanımdan geçti. Bu hızına trafik şubeden olsam gülerim fakat ben cinayet bürodaydım.

"Ankara/ Pursaklar 06 BHM 308 plakalı şüpheli araç 1 Mareşal Fevzi Çakmak Caddesinde görülmüştür, araç siyah BMW tamam." Etrafıma baktım bir yazı gördüm. 'Tebessüm şehri pursaklar' yazıyordu. Yakındaydım.

Telsizi elime aldım. "Anlaşıldı." Dedim. Biraz ilerledikten sonra üst geçitten geçtim çakmak caddesi sağımda kalıyordu. Arabayı yokuşa doğru u dönüşü yaptım ki trafik polis arabayı kenara çekmişti. Arabayı kenarda durdurdum. Arabadan inerken tanıdığım trafik polislerini gördüm; Sırat ve Utkuydu.