Asker Yareni!

Final !

Aileyi yıkan iki ölüm...

Dağ- Sakin ol babam , elbet bu da biter .

D- Bitmez çünkü bunun sonunda mutluluk yok ,kardeşin, Pars'ım yok ....

**

Aylar sonra...

Devran oğlunu kahvaltı için uyandırmaya gelmişti ama kapı kilitliydi . Bu yüzden de korkuyla kapıya vurup ona seslenmişti.

D- Pars , oğlum aç şu kapıyı!

P - Baba korkuyorum.

D- Izin ver sorunu göreyim , neyin var göreyim.

Diyince Pars zorla kalkıp kapıyı açmıştı ama kapıyı açar açmaz bedeni babasının üzerine devrilmişti. Bununla Devran bir an affalasada sonradan toparlayıp bedene sokulmuştu tabi bir yandan da diğerlerine sesleniyordu.

D- DAĞHAN, RÜYA!

Diye bağırınca hepsi yukarı koşmuştu ama gördükleriyle hepsi donup kalmıştı çünkü böyle birşey beklemiyordular . Pars'ın resmen üstü başı kandı ve ölü gibiydi , bunu gören Rüya kalbinin ağrısını takmadan oğluna yönelmişti.

R- P-pars!

D- Yavrum hastaneye gidelim !

Diyip oğlunu kucağına almıştı zaten çok geçmeden de hepsi hastane için evden ayrılmıştı .

1 saat sonra...

Hepsi korkuyla hastanede dönüp duruyordu, Rüya ise ayakta durmakta hattâ nefes almakta bile zorlanıyordu. Ama hepsi Pars'a yoğunlaştığı için kimse farkında değildi. O sırada sessizliği bozan çıkan doktor olurken hepsi ona bakmıştı ama dedikleriyle hepsinin nefesi kesilmişti.

Doktor - Hasta ex , ölüm s-saati 10 : 06 .. .. Üzgünüm kaybettik!

Bunu duyan aile yıkılmış bir şekilde deli gibi ağlarken genç kadınsa elini kalbine bastırmıştı çünkü kalbi ağrıyordu. O sırada sessizliği bozan kulağında yankılanan Pars'ın sesi olmuştu.

P- Sultanın bana çikolatalı ekmek uzatır mısın ?

R - Çikolatayı benden daha çok sevdiğini düşünmeye başladım .

P- Olur mu öyle sultanım , kıytırık bir tane çikolatayı mı senin yerine koyacağım ?

O anda deli gibi ağlamaya başlamıştı, bunu gören Devran ise onu sıkıca sarmalamıştı sonra da saçlarına yumuşak bir öpücük kondurup şunu fısıldamıştı.

D- Yavrum yapma o gitti ..

R- Şaka yapıyordur, benim oğlum Ö-ÖLMEZ , BENIM OĞLUM ANNNESINI BIRAKIP GITMEZ !

Dediğinde herkesin ağlaması şiddetlenmişti, ikizlerse abisinin kolları arasında deli gibi ağlıyordu...

N- Lütfen g-gitmesin abi , o bizi bırakamaz ki çünkü k-kıyamaz ! Hem o dedi " ihtiyacın olursa çağır gelirim ! " diye , i-ihiyacım var işte ne olur geri gel ...

Dedi deli gibi ağlarken bunu duyanlarsa yutkunmakta zorlanmıştı. Onur Bey ve Rüya ise duyduğuyla daha çok ağlamaya başlamıştı çünkü bunu yıllar önce Onur Bey kızına demişti. O sırada sessizliği bozan Pars'ın ölüsünü çıkaranlar olurken genç kadın direk oğluna koşmuştu. Bunu görenlerse daha çok ağlamaya başlamıştı, genç kadınsa oğlunun yüzünü açıp ona bakmıştı. Ama gördüğü solgun yüzle bedeni titremişti, dizlerinin bile bağı çözülmüştü.