vakantie om nooit te vergeten ft. bankzitters

Part 9

Vanaf dat moment gaat de tijd ineens heel snel. Er gebeuren niet zoveel bijzondere dingen meer. Overdag gaan we met z'n alle zwemmen en aan het meer liggen en 's avonds zitten we altijd bij het kampvuur. Matthy en ik worden steeds closer en ik merk dat ik enorm op zie tegen het moment dat we afscheid moeten nemen.  Als we weer naar huis gaan is er namelijk een hele grote kans dat we elkaar nooit meer zien, want we hebben allebei aparte levens op andere plekken. Ik probeer er zo min mogelijk aan te denken, maar ineens is het de laatste dag.

Als ik wakker word voel ik gelijk een naar gevoel. Ik probeer het van me af te schudden, maar het lukt niet helemaal. Als afleiding kijk ik op mijn telefoon. Ik zie dat ik veel appjes heb gemist, dus ik ga gelijk kijken:

Raoul: Hey josti's, ik had samen met Lieke bedacht om morgen naar een stadje te gaan en dan 's avonds uitgaan daar.

Lieke: Zeg maar als laatste dag dingetje

Milo: OMG fucking leuk idee!

Robbie: Ik ga mee

Koen: Dan ik ook

Matthy: Enge simp

Koen: Hou je bek kwal

Lieke: Ja jij mag niet zoveel zeggen Mat haha

Raoul: Maar ff serieus, morgen 14:00 op de parkeerplaats?

Robbie: Is goed tot dan

U: shit ik lees het nu pas maar ik ben erbij

Ik kijk op mijn telefoon en zie dat het 12:00 is. Dan heb ik nog genoeg tijd om alles te doen. Ik doe mijn bikini aan om even een snelle duik te nemen. Als ik mijn kamer uitkom, zie ik niemand. Er ligt wel een briefje op tafel: Wij zijn naar een zwempark met Pip en wat andere kindjes. We zijn vanavond pas weer terug. Oke dan ben ik dus de hele dag alleen of naja tot ik weg ga. Ik loop naar buiten naar het meer. Er is niemand wat ik best wel raar vind, want het is al laat. Ik loop naar de trap en laat me in het water zakken. Het water is koud, maar het voelt wel lekker aan. In het water denk ik na over hoe het thuis verder gaat zijn. Ik hoop dat ik nog contact met Matthy houd, maar ik zie het somber in.

Na een tijdje zwem ik weer naar de kant. Er zijn al veel meer kinderen aan het zwemmen dan net. Ik loop terug naar ons huisje en check mijn telefoon. Geen berichten. Wat gek, waar zouden ze allemaal zijn. Ik zie dat het ondertussen al 13:00 is, dus ik besluit me klaar te gaan maken. Eigenlijk moet ik iets aan wat leuk is voor overdag, maar ook voor uitgaan. Ik kijk in mijn kast en zie een bloemenjurkje liggen die ik de hele vakantie nog niet aan heb gehad. Ja, die is leuk. Ik kleed me om en doe wat make-up op. Eigenlijk moet ik ook nog een tasje mee voor mijn telefoon en portemonnee, maar ik heb er geen meegenomen van thuis. Ik loop de woonkamer in en zie een zwart leren tasje van mijn moeder liggen. Perfect. Ik pak de sleutel van de tafel en sluit het huisje af.

Als ik op de parkeerplaats aankom, zie ik alleen Raoul en Lieke al staan. De rest is er blijkbaar nog niet. "Hey," zeg ik. "Hey Jas," antwoord Lieke, "de anderen zijn nog even wat lekker uit het winkeltje halen voor onderweg." "Aahh,oké," zeg ik.

Even later komen de anderen terug met een hele boodschappentas vol met eten. "Hey Jasmijn," roept Koen. "Hey Koentjeee," antwoord ik. Ik zeg de anderen ook gedag. "Kom laten we gaan,want het is al 15:00," zegt Raoul lichtelijk geïrriteerd. "Nou sorry hoor, papa," zegt Milo spottend, maar we gaan wel in de auto zitten. Onderweg begin ik steeds meer te denken dat dit de laatste dag is. Ik wil nog niet weg. Nee, Jasmijn, zeg ik tegen mezelf, je gaat van deze laatste dag echt genieten.

ehm ja ik vergeet steeds dat dit bestaat dus rip. ik heb ook een Raoul fanfic waarvan het eerste hoofdstuk online staat dus ga die zeker ook even lezen. ik weet niet wanneer dr een nieuw deel komt want ik ben heel druk oké doei