vakantie om nooit te vergeten ft. bankzitters

part 3

"Wat ga jij bestellen," vraagt Pip aan mij. We zitten in het restaurant. Ik heb de hele dag netflix gekeken, want ik had geen zin om met andere mensen om te gaan. Die ene interactie met Raoul heeft me ook niet veel hoop gegeven over de rest van de mensen hier. Ik kijk op de kaart. Het ziet er allemaal heel lekker uit. Ik besluit om de pasta te nemen, want daar heb ik echt heel veel zin in. 

Wij zitten aan de rand van het terras, waar je het beste uitzicht op het meer hebt. Beneden zijn mensen aan het pingpongen. Het zijn er veel meer dan vanochtend en ze lijken ook meer mijn leeftijd. Stiekem wil ik er wel naartoe, maar ik wil niet kinderachtig overkomen, dus ik blijf aan tafel zitten. We zijn een kaartspelletje aan het doen. 

Als we ons eten ophebben, willen mijn moeder en haar vriend terug naar het huisje, want die willen nog een avondduik nemen. Pip zegt: "Jasmijn, ik wil naar de pingpongtafel. Ga je mee, ik durf niet alleen." Het ziet er heel gezellig uit, dus ik zeg: "Tuurlijk." 

Als we bij de tafel aankomen, gaan er gelijk mensen naar ons schreeuwen: "JE MAG NOG NIET MEEDOEN, VOLGENDE POTJE PAS." Ik schrik er een beetje van, maar Pip en ik gaan op de stenen trap naast de tafel zitten. Ik merk gelijk Raoul op. Hij ziet er veel uitbundiger uit dan vanochtend in het water. Ik zie dat hij heel veel omdraait naar een blonde jongen. Het lijkt alsof ik hem ergens van ken, maar ik kan het even niet plaatsen. Ik zie nog drie jongens van mijn leeftijd; iemand die heel lang is, iemand met rood haar en iemand met zwart haar die best klein is. Hij viel me bijna niet op tussen al die kinderen. Verder zie ik nog twee meisjes van mijn leeftijd. 

Als het potje eindelijk is afgelopen, gaan wij ook aan de tafel staan. We hebben allebei geen betje, maar ik zie wel meer mense het met hun hand doen, dus dat doen wij ook maar. We spelen rond-om-de-tafel. Ik zie dat veel mensen elkaar al kennen, maar er staan een paar tussen die duidelijk nog niemand kennen. Na een paar potjes, gaan er steeds meer kleine kinderen weg. Het wordt rustiger en gezelliger. Ik weet ondertussen dat de roodharige Koen heet, de kleine Robbie, de lange Milo, de twee meisjes Lieke en Hanna en ik weet eindelijk waar ik de blonde van herken. Ik zag hem in het tankstation op de weg hierheen. Hij heet Matthy.

Na een tijdje gaat ook Pip naar huis. Ze is de laatste, dus nu zijn we nog met z'n achten. Het is heel gezellig. Ik leer iedereen steeds beter kennen. Lieke en Raoul hebben al bijna een jaar een relatie en die hebben elkaar vorig jaar op de camping ontmoet. De andere jongens en Hanna komen hier al ook al meerdere jaren. Ze zeggen ook dat er vaak een kampvuur is en dat ze daar ook vaak zitten. Het is ondertussen al 1 uur in de nacht. En ik heb vannacht niet veel geslapen, dus ik ga naar mijn huisje. De anderen gaan ook slapen.

Als ik terugkom in het huisje, moet ik heel stil doen, want iedereen slaapt al. Als ik mijn tanden aan het poetsen ben, denk ik aan hoe gezellig het vanavond was. Iedereen was echt zo aardig. Morgen zeggen ze dat er weer een kampvuur is, dus daar ga ik zeker ook even kijken. 

Voordat ik ga slapen, app ik Iris nog even snel:

Het is toch wel leuk hier

Veel leuke mensen!

Hoest daar? X

Ik besluit om te gaan slapen want ik ben echt kapot. Ik ben benieuwd hoe het morgen gaat zijn.