KAYIP KRALİÇE

UNUTMA BENİ

(Onur'un anlatımıyla)

Eftelya akşam yemeğinden sonra bahceye çıktı.Kitap okuyacaktı.Biraz yalnız kalması iyi olur,diye düşünüyordum.Bende odama gitmekten başka bir seceneğim olmadığı için odama gittim ama içimde kötü bir his vardı.Bir şey olacaktı... Odamdan bahçeyi göremiyordum ve bu beni üzüyordu. Ama yapacak bir şey yoktu.Bende aldım kulaklığımı ve bir şarkı açtım  rastgele.Hangi şarkı geldiği önemsizdi benim için.Ama o şarkı gelmişti...Eftelya'nın en sevdiği şarkı "Fısıltı"... Bende seviyordum ama şarkı Eftelya'ya aitti...

Bir süre sonra Kuzey beni aradı ve bahçede biraz konuşmamız gerektiğini söyledi.Bende yanına gittim ve bahçeye gittiğimizde şok olmuştuk Eftelya'nın yanında Ares vardı.Niçin gelmişti buraya?Hızlı bir şekilde ilerlemeye başladık.Kuzey sinirle Ares'in yüzüne yumruğu geçirmişti.Bende yerde olan Aresten yılların acısını döverek çıkarıyordum.Kuzeyle beraber ikimizde çok sinirlenmiştik.Niye gelmişti şimdi bu? Bunları sonra düşünecektim.Kuzey'in bana vermiş olduğu işaretle Eftelya'ya yöneldim ve ilk yaptığım şey sarılmak oldu.Çok korkmuştu ve hala titriyordu Ares'i, Kuzey'e bıraktım.O ne yapılacağını gayet iyi biliyordu.

Ben Eftelya'yı odasına çıkardım.Bir yandan ikinci kez Eftelya'ya bu kadar yakındaydım sağ elim belinde sol elim ise elindeydi.Odasına çıkarttıktan sonra  dikkatlice yatağına oturttum.Ellerimle ona yudum yudum bir bardak su içirdim.Hala şokta gibiydi.Bir anda telefonum çaldı,arayan Kuzeydi.Açmam lazımdı.Balkona doğru yöneldim ve açtım telefonu.

"Efendim Kuzey bir şey mi lazım?"

"Hem sana ufak bir işim düştü her zaman ki gibi hem de kardeşimi merak ettim nasıl şu anda?"

Eftelya'yı kontrol ederek :

"Şuan iyi gibi,yatıyor beni bekliyor içeride. Sen neredesin?Ben yanına geleyim orada konuşuruz daha iyi olur."

"Tamam gel.8 numaralı büyülü zindandayız"

Sonda ki nefretini ben hissetmiştim.Eftelya'yı yalnız bırakmak istemiyordum ama ben bir askerdim ve Ares'i kendi ülkesine göndermek zorundaydım, odaya girdim.

"İyi misin?"

Kafasını olumsuz yönde salladı.Saçlarını oksamaya başladım.O hatırlamıyordu fakat küçükken ne zaman korksa onu böyle sakinleştirirdim.

"Sözümü tutamadım, deniz kızı. Affet beni. Yağmur dindi ama ben senin yağmurunu dindiremedim. Özür dilerim."

Ona bir öpücük kondurdum ve tam odadan çıkmak için arkamı dönüp gidiyordum ki Eftelya benim elimi tuttu. Uzun süre bir şey demedi.Çaresizce dudaklarını oynattı.

" Gitme. " dedi.

Gülümsedim ve beraber yatağa geçip uyuduk.Kuzey bana çok kızacaktı ama olsun.Eftelya'nın iyiliği için her şeyi yapardım. Uykusunda kabuslar görüyordu.Her seferinde uyanıyordu.Bundan dolayı uyumamayı tercih ettim.Bir süre sonra ve olanları Kuzeye anlattım ve anlayışla karşıladı.Yarın götürecektim Ares'i.Umarım bir zorluk çıkarmazdı. Eftelya uyurken alnına bir öpücük kondurdum.Ateşi vardı...Saat sabaha karşıydı.Hemen Kuzey'i aradım ve doktor çağırıp gelmesini söyledim. Aceleyle geldiler doktor, Umut ve Kuzey.Doktorun uzun süren incelemeleri sonucunda sekreterlğine bir şeyler yazıp bize anlatıyordu.Tek anladığım şey Eftelya'nın dinlenmesi gerektiği ve düzenli yemek yemesi gerektiğiydi.Düzenli uykuda vardı ama  o konuda Eftelya'nın hiç birimizi dinlemeyceğini iyi biliyordum.

Kuzey, Eftelya'yı azarlarken bende ayakta dikiliyordum. Eftelya'nın yanına oturup ateşine bakayım,diye düşündüm.Elimi alnına koyduğum gibi kendimi yerde buldum.Kuzey biraz fazla olmamış mıydı bu?

Kalktım ve kütüphaneden Eftelya için güzel bir kitap seçtim.Arasına koyduğum fotoğrafı Kuzey öğrense beni haşlardı ama artık hatırlaması lazımdı.Küçüklüğünden beri neredeyse her anını çekmiştim ve arkasına küçük notlar yazmıştım.Bunu sadece ben biliyordum...Kitabı Eftelya'ya verdikten sonra Ares'i Alerya'ya götürmek üzere hazırlandım. Ares'i zindandan alarak ormanın içinden ilerliyorduk.Onunla hiç konuşmadan ilerliyordum.O bir şeyler söyleniyordu ama dinlemedim ve bir anda hızlı bir şekilde sırtıma hançeri saplayarak kaçtı.Ben geri dönmeye çalışıyordum ama yara derin gibiydi.Son hatırladığım gözlerimin karanlık ormanda beni daha da karanlığa hapsetmesiydi.Son duyduğum ise Eftelya'nın ağlama sesi...