KAYIP KRALİÇE

SANA GÜVENİYORUM

"Anlat bakalım Onur Gökdemir.Saklanan şeyleri bir de senden dinleyelim."

Bir süre durdu.Derin bir nefes aldı.Sonra tekrar bana baktı.Sanırım ben sormadan anlatmayacaktı.

"Neden on yaşımdan öncesini hatırlamıyorum?"
"Dünyaya gönderilmeden önce hafızanı sildiler."
"Neden Dünyaya gönderildim?"
"Bulunmanı istemediler."
"Peki nasıl buldunuz?"
"Aleryaya sızmam pek zor olmadı.Zaten seni sürekli gözetliyorlardı.Yerini öğrendim ve peşine en güvendiğim askerleri gönderdim."
"Ailem?Ailem gerçek ailem değil miydi?"

Bu sorum onu duraksattı.Cevabımı almıştım.Tamamen oyuna batmıştım bu yaşıma kadar.

"Gerçek ailemi anlat bana,lütfen"

Gözlerime uzunca baktı.Gözlerim dolmuştu.Güçlükle yutkunup konuşmaya başladı.

"Annen Bertilda Göknar sen gelmeden bir ay kadar önce vefat etti.Son dileği ülkenin başına geçmendi.Baban,Ateş Göknar, Alerya kralı ile birbirlerini öldürdüler.Hani herkes Alerya kralı savaşta sanıyor ya.Bir yalanlarıda bu.Olayın ayrıntılarını kimse bilmiyor.İkiside barış için buluştukları yerden ölü olarak ayrıldı.Abin Kuzey senin yerine yönetti ülkeyi.Hep senin geleceğin anı bekledi.Dinlendikten sonra ülkenin başına geçmeni istiyor.Eğer sana bir şey olursa o geçecek başa.Fakat şu an kraliçe sensin."

Ailesini hiç tanımamış bir kız nasıl gerçek anlamda büyümüş olabilirdi.Aslında sekiz yaşındaydım çünkü hayatımın on yılı silinmişti zihnimden.Ayağa kalkıp cama yaklaştım.Nefes almaya ihtiyacım vardı.Hiçbir şey bilmeden nasıl ülke yönetebilirdim.Onur yüzünü bana çevirmeden oturmaya devam ediyordu.Dışarıdaki hafif yağmuru izlerken ona bakmadan konuştum.

"Peki sen?Seninle tanışıyor muyduk?"

Gözleri hızla beni buldu.Hüzünlü bir ifadesi vardı.Sanki yalvarıyordu.Hatırlamam için yalvarıyordu...Gözlerini kaçırdı ve ayağa kalktı.Yavaş adımlarla yanıma geldi.İkimizde sessizce yağmuru izledik.Dakikalar sonra göz ucuyla bana baktı.

"Bu yağmur damlaları senin gözyaşların deniz kızı.Güneş açtığında gözyaşlarının akmaması için elimden geleni yapacağıma söz veriyorum.Sadece bana güven,olur mu?"

Bende yüzümü ona dönüp yüzümdeki hafif tebessümle cevapladım sorusunu.

"Sana güveniyorum."