KAYIP KRALİÇE

KABUS

"Seni çok özledim Ares."

Sarılmama karşılık vermişti.Bir süre öyle durduk ve geri çekildim.

"Benimle gel,Eftelya.Sarayın karşısındaki ormanda çok güzel çiçekler var.Papatyalar yeni açmış.Senin için toplayacaktım ama ölüyorlar diye kızıyorsun.Gel birlikte bakalım."

Başımı hevesle salladım.Elimi tuttu ve beni ayağa kaldırdı.Sarayın bahçesinden gizlice çıkıp ormana girdik.Kuzey bizi görürse kıyameti koparırdı.Ormanın içinde yürümeye başladık.Boş bir alanda durduk.Ares'in elimi bırakmasıyla ona döndüm.Bir anda yanına gelen askerler ile şoka girmiştim.Geriye adım atacağım sırada hepsi ellerini kaldırdı.Bilincim kapanırkennson gördüğüm Ares'in gülümseyen yüzüydü.

...

Güneş hala doğmamışken bir anda yatağımdan fırladım.Etrafıma bakıyordum.Odamda olduğumu görünce biraz sakinleşebildim.Gördüğüm kabusun etkisinden çıkamamıştım.Fakat bir şüphe içimi doldurmuştu.Ya kabus değil?Beni kaçıran Ares miydi?Güvenimi kullanan o muydu?

Uyuyabileceğimi düşünmüyordum.Kalbim hala deli gibi çarpıyordu.Üstüme hırkamı alıp balkona çıktım.Hava hala karanlıktı ve benim vücudum titriyordu.Dışarıyı izlerken çalan kapı sesiyle irkildim.Kapıya yaklaştım ve seslendim "Kim o?".

Kuzey gelmişti.Kapıyı açar açmaz içeri girdi ve odanın ışıklarını açtı.Gözlerinde endişe vardı.

"İyi misin?Aklım çıktı bu saatte Ares diye bağırınca.Kaç askeri harekete geçirdim haberin var mı?Şimdi bana iyi olduğunu ve o haysiyetsiz karaktersiz şerefsizin buraya gelmediğini söyle."

"Kabus gördüm sadece ve hayır Ares buraya gelmedi."

Söylediklerimle rahatladı fakat bir anda tekrar bana döndü.

"Ne gördün?"

Sesi titriyordu...Rüyamı baştan sona anlattım ve anlattıklarımla endişesi daha da katlandı.Anlatmayı bitirdiğimde ellerimi tutup yatağa oturttu beni.

"Şimdi söyleyeceklerim seni korkutmasın fakat o kabus değildi.Evet kabus gibi bir gündü.Hatırlıyorsun kardeşim."

Şüphelerim doğru çıkmıştı.Gözlerimi kaçırdım.Beni kaçıran Aresti.

"Bu gece benimle kalır mısın?

Ayağa kalktı.Gideceği korkusuylaona baktım.Gidip ışığı kapattı.Yatağa yatıp benide yanına çekti.Yüzlerimiz birbirine dönükken battaniyeyi çekti.Abi sevgisi bambaşkaydı.Her zaman sırtımı yaslayabileceğim biri vardı ve bu beni iyileştiriyordu.Yüzümde tebessümle uykuya daldım.