KAYIP YILDIZ (BİTTİ)

🔥 ORPHIX SARAYI

BEĞENMEYİ VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN. İYİ OKUMALAR ❤🔥

NOT: BÖLÜMÜ BEĞENİ VE OKUNMA SAYISINA GÖRE GÜNCELLİYORUM.

22.Bölüm

Avlu bitiminden sonra girdiğimiz her yer büyük bir müzeye açılıyor gibiydi. Duvarları boydan boya saran altın varaklı tablolar, yerleri kuşatan dokuma halılar, her yandan gelen buram buram gül kokusu başka bir binaya geçtiğimizi çığlık çığlığa haykırıyordu. Arada ceviz ağacından yapılma geniş kapıları geçiyor, bir yerlere çıkan hollere sapmadan doğrudan yürüyorduk.

Yanımızdan gelip geçen kişiler Kreon ve bana gizleyemedikleri bir şokla bakarken, bakışları Kreon'un tuttuğu elime kayıyordu. Kreon'un onlara dönen öldürücü yüz ifadesiyle önlerine dönüyorlar ve bir daha bizden tarafa bakmıyorlardı.

Kreon ise her gün el ele tutuşuyormuşuz gibi epey rahattı. Utandığım için elimi çekmeye çalıştım fakat Kreon bırakmadı.

"İnsanlar bize bakıyor." diye fısıldadım.

"Ee?" diye sordu.

"Bir ejderha efendisi ile bir insan el ele tutuşmamalı bence." dedim. Kendimi eziklemek istemiyordum fakat Ruth gelmeden önce bana sınıfsal farklılıklarla ilgili o kadar şey anlatmıştı ki bu durumun absürtlüğünün ben bile farkındaydım.

"Kim demiş?" diye sordu Kreon umursamaz bir omuz silkerek. Axel kendi statüsünü her şeyden yüksekte tuttuğu için bu durumları aşağılayıcı buluyordu. Belli ki Kreon'un farklı fikirleri vardı. "Benim gücüm bir insan kızın elini tuttuğum için sarsılmaz. Bu korkuyu iktidarı zayıf olan korkaklar taşır." Ukala bir bakış attı. "Emin ol tatlım, bu dünyada hiçbir kural benden daha güçlü değil."

Yutkundum. Gerçekten de Kreon ejderhalar dünyasında en güçlü olan kişi miydi? Daha sonra boş vermeye karar verdim. Kreon bu durumu umursamıyorsa ben de umursamazdım.

"Nereye gidiyoruz?" diye sordum bu kez.

"Orphix sarayında her ejderha efendisinin kendi bölümü vardır. Elbette bana da ayrılan bir yer mevcut. İkimiz orada kalacağız."

"Bana söz verdiğin gibi gerçekleri anlatacak mısın?"

"Şş!" dedi yavaşça. "Sessiz ol. Bunları baş başa konuşacağız. Hiç kimsenin bizi rahatsız etmeyeceği bir yerde."

"Söz mü?"

Boğazından gülüyormuş gibi bir ses geldi. "Söz, Freya."

Komik olan neydi bilmiyorum fakat Orphix sarayında karşımıza çıkan onlarca farklı yoldan sonra ilgim başka yana kaydı. "Bu koridorlar ne tarafa çıkıyor?" diye sordum.

"Bazısı Keşişhanelere gider. Tüm gün odalarında kalarak dua eden, tanrılara yakaran kişilere ait özel bölmeler var."

"Çok garip."

Başını onaylayarak salladı.

"Peki diğer koridorlar nereye gidiyor?"

"Diğerleri ise yarışmaların yapıldığı Arenalara gidiyor. Seninle geldiğimiz yön hizmetkarlara ayrılan bir yerdi. Özel hizmetkarlar efendi ejderhalarla kalır, tüm gün onlara hizmet eder. Fakat düşük sınıf ejderhalar ve insanlar geldiğimiz yerlerde kalıyor." Derin bir nefes aldı. "Gittiğimiz yön ise az evvel de dediğim gibi asillerin kaldığı yerleri oluşturuyor."

Az evvel gördüğüm insan grubu aklıma gelince sus pus oldum. Darmadağın, kirli kıyafetleri; aynı şekilde bakımsız saç ve tırnakları, çürümüş dişleri ile öyle acınacak haldeydiler ki... Bir zamanlar ejderhalar hakkında duyduğum onca hikayeyi doğrular nitelikteydi.