Aşkım sadece bir oyundan ibaretti
Belki bir ebelemece?
O kovalıyordu bende kaçıyordum.O beni ebelemeye calışırken ben ondan kaçıyordum. Belki yüzleşcek gücüm yoktu.
Belki bir saklambaç?
O beni bulmaya calışırken ben ondan saklanıyordum. Belki çıkıp ben burdayım diyerek korkularımla yüzleşemezdim.
Belki bir körebe?
O gözleri kapalı beni bulmaya çalışıyordu bense ondan kaçıyordum beni bulmasın diye. Belki gözlerini açtığında ben olmayacaktım ondan kaçacaktım.
Çünkü ben Sunghoon'dum...
Gücüm yoktu. Bunları yapacak gücüm yoktu. Ben korkuyordum. Buna ne demeli? Bir ezik mi? Dışarda bakılırsa öyle. Belki gerçek Hoon bu değildi? Kim bilir. Belki de ben sadece buydum. Hayatta işe yaramayan biriydim. Evet. Buydum. Ve hep oyle kalacaktım
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"Beni burda bulamaz" diye düşündü çocuk. Bekledi bekledi.. Tam bulamadı derken gene buldu diğer çocuk. Çocuk üzülmüştü "Nasıl buldu" diye düşündü. Ama unuttuğu bir şey vardı. Kaçacağı yerin sınırı vardı. Her türlü bulurdu. Nereye saklanırsa saklansın, ne kadar zaman geçerse geçsin, bulunurdu. Çünkü onu arayan çocukta onun olduğu sınırın içinde arıyordu onu. Nereye kaçarsa kaçsın, nereye saklanırsa saklansın, onun bulacağı yerlerdi. Çünkü sınır vardı ve o sınırı geçemezi...
Bende geçemedim
Nereye kaçarsam kaçıyım, nereye saklanırsam saklanıyım, gene buldu. Gene kaçtım. Ama biliyordum ki nereye kaçarsam kaçıyım gene bulucaktı. Nereye saklanırsam saklanıyım gene bulacaktı. Biliyordum benim de sınırım vardı ve o sınırı geçemezdim.
Gene buldu
Gene kaçtım
Gene yakaladı
Gene saklandım
Ben buydum. Kaçacak ve saklanacak kadar korkaktım.
----------
220ᴋᴇʟɪᴍᴇ
Selam~!
Yeni bir kitap, yeni bir başlangıç umarim kitabimizi severek okursunuz!
°•.duru~mia
YOU ARE READING
THE TRUTH UNTOLD||HEEHOON
Fanfiction"Sana zor kullanmak istemiyorum ama beni bunu yapmam için zorluyorsun"dedi üstüme eğilirken. Derin bir nefes aldım ama onun kokusunu solumam...Ne kadar iyiydi ki?Ondan korkmuyordu. Ona zarar vermeyeceğinin farkındaydı. O hala onun zaafıydı. Sunghoon...
