Yetişkin içerikli sahneler bulunmaktadır.
"Senin seviyorum deyişlerin," dediğimde Mirza'nın kalbimin içine soktuğu bıçak daha çok batmaya başladı. "Senin kurban oluşların..." Bıçak bir kez daha çevrildi. Gözlerimden akan yaşlar yanaklarımda durdu...
Not: Bölümde birazcık +18 sahneler vardır. O kısımlara geldiğimizde uyarı koyacağım ama şimdiden de söylemek istedim. Lütfen rahatsız olacaklar, midesi bulanacaklar olanlar geçsin. Bu konuda hakaret içerikli yorumlar görmek istemiyorum💙)
Şimdi oy verdiysek başlayalım mı?🥰
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
*
Öyle bir çıkmazın içindeydim ki... Düştüğüm bilinmezliğin içinden çıkıp tutunmaya çalıştığımda kendimi her defasında başka bir çıkmazın içinde buluyordum. Yine bir çıkmazın tam ortasında bir başımaydım. Gücümün tükendiği noktadaydım ve artık tutunacak kimsem kalmamıştı.
Ölenle ölünmüyordu.
Ama acısı da hiç dinmiyor, sizi öldürmekten beter ediyordu.
Mutlu olduğum, içten tebessüm ettiğim her anımda gözlerimin önüne abim geliyordu. Sanki güldüğüm anlarda hastalıklı bir şekilde suçlu hissediyordum. Haksızlıkmış gibi...
Oysa ki bunca zaman en büyük haksızlığı kendime ettiğimi bilmeden yaşamışım ben. Kandırılmışım, kanmışım.
"Neden?" Diye fısıldadım, dizlerimin üzerine çökmüş bir şekilde kalakaldığımda. Video başa sarmış ve yeniden oynamaya başlamıştı. "Neden yaptınız bunu bana?" Ellerim, abime dokunmaya gitmedi. "Bu kadar mı çok sevdin? Ölecek kadar..." Titreyen dudaklarımı birbirine bastırdım. "Beni bırakıp gidecek kadar çok mu abi?"
Abimin, evli bir kadınla ilişkisi vardı. Evli bir kadınla.
"Allah kahretsin," diye avazım çıktığı kadar haykırdım. "Allah hepinizi kahretsin." İçimdeki acıyı ne kadar haykırsam da geçmezdi. Olduğum yerde bağırarak tepinmeye başladığımda, "Nasıl yaptınız?" Diye bağırdım. Her şeyi yıkmak, geçmek istiyordum artık.
