Bits of Chemistry | ✓

Kabanata 38

Kabanata 38

Nagyaya si Leven na mag-picnic kasama sina Kaiaria at Caer. Both of them act like second parents to him. Kung minsan nga ay napagkakamalan silang pamilya, except for the fact that Leven have gray eyes. Tumitingkad talaga ito sa mga ordinaryong kulay kaya naman agad nilang binabawi ang naiisip nila.

"Himala talaga na natatago mo 'yan kay Etienne. Magkamukhang-magkamukha sila! Nakakaloka ka, manganganak ka na nga lang kamukha pa n'ya tapos pinangalanan mo pa sa kan'ya. Gaga ka rin talaga e,"" ani Yna habang ka-video call naming dalawa ni Leven. She's currently working overseas, baka nga nagt-travel lang talaga siya. Regardless, she seems to be in a good place. I'm happy for her.

I laughed. "Sus, gusto mo lang makita na si Leven."

"Of course! Inaanak ko 'yan kahit wala ako sa binyag." Tumawa rin siya.

"I have to go," paalam ni Yna at kumaway pa kay Leven. "See you, Leven!"

Leven beamed at the camera before the call went off. Totoo naman ang sinabi ni Yna, Leven oddly looks a lot like Etienne. Kaya nga nakakatakot siyang ilabas malapit sa mga kakilala namin. I couldn't hide it at all. His brows, his eyes, and his lips all came from his father's. Tanging ang hugis ng mata at kutis ko lang yata ang namana ni Leven sa akin.

Napalingon ako sa dalawang naglalampungan. They were giggling like kids. Parang hindi pa malapit ikasal. Napangiti naman ako, may mga nagtatagal pa rin pala talaga.

"Bakit hindi ako puwedeng sumama?" Napanguso si Caer habang hawak-hawak ang kamay ni Kaiaria. Nasa may damuhan kami ngayon ngunit may nilatag kaming tela para may paglagyan ng basket.

She only laughed. "I want it all to be a surprise! Kaya ko na ito, saka busy ka na rin sa hospital 'di ba? Ikaw rin ang nag-a-asikaso ng kasal kaya. . ."

Umiling na lang ako. I know the reason. At malayo roon ang rason na mayroon siya. Pakiramdam ko ay isa akong kriminal na nagtatago. Nilingon ko si Caer na mukhang tuwang-tuwa.

Gan'yan din kaya ang magiging reaksyon n'ya kung alam n'yang puwedeng ikamatay ni Kaia ang pagbubuntis sa anak nila?

My eyes watered and I breathed in to help myself regain my posture. Nakakainis dahil wala akong magawa. Hindi ko kayang pigilan si Kaiaria sa gusto n'ya. Binigyan siya ng paraan upang mabuhay pa nang mas matagal. But she refused to. She didn't want that option. She had to let the child go. Hindi kakayanin ng katawan n'ya ang pagbubuntis. Pero ayaw n'ya bitawan 'yong bata.

And what makes me more guilty is I know that she lied to Caer; na okay na siya at kaya na n'ya.

"Mommy," Leven kissed my cheek. Bumalik ang atensyon ko sa kan'ya.

"Miss mo na si papa?" he innocently asked.

"Miss ko na. . ." Kutusan. I stopped myself from saying it. Baka kuhanin pa ni Leven at gamitin.

"Mayaman ba si papa?"

"Hindi 'no. Mas mayaman ako roon," I pushed his cheeks inwardly using my palms. "because I have you. I'm richer than any rich man because they can't have a treasure like you, Leven."

He smiled at me cutely, showing a cute dimple on the side of his cheek. "Miss ko na si papa."

"Miss ka na rin n'on."

"Bakit di n'ya ako pinupuntahan?" he asked in a low voice. "May ginawa ba akong bad?"

Mabilis akong umiling. "Of course not! Leven, it's not your fault, okay?"

"Galit ba siya sa iyo, mommy?"

"H-hindi, bakit mo naman natanong?"

"Sabi ng friend ko, umalis daw ang mama n'ya dahil nagalit ito sa papa n'ya. Gano'n din po ba sa inyo? Mommy?"