İyilik gibi kötülük de bulaşıcıdır.
Bazen hayatta kalmak için iyiler de ellerini kirletmek zorunda kalır. Ve bu kişilerin hikâyeleri genelde anlatılmaz.
Başlarına durmadan kötü şeyler gelmiş iyi insanlar hayatın kurbanlarıyken biz onlara kötüler...
Merhaba! İlginç bir bölümle geldim. Bu bölümde de Hayal ve Atlas'ın sahte randevusunun nasıl sonlandığını ve Atlas'ın geçen bölümdeki beklenmedik olaya karşı tepkilerini okuyacağız. Ve bir de Atlas'ın geçmişiyle ilgili iki flashback (geçmişe dönüş) sahnesi var. Onları okuduktan sonra da Atlas'ın karakter özelliklerini ve her şeyin nasıl başladığını daha iyi anlayacaksınız. Umarım beğenirsiniz.
Dikkatlice okumanızı öneririm, çok fazla detay var. Özellikle geçmiş bölümlere göndermeler.
İsterseniz medyadaki şarkıyı açabilirsiniz. ^_^
İyi Okumalar! Düşüncelerinizi paylaşırsanız sevinirim. <3
Not: Bölüm içinde bol bol yorum bekliyorum sizden! Fikirleriniz benim için çok önemli.
Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.
Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.
Bölüm 23: Geçmiş bizi nasıl şekillendirir?
Atlas Demirdağ...
İnsanlar, çocukluk travmalarının esiridir. Yaşananların üzerinden ne kadar geçerse geçsin asla kabuk bağlamayan yaralar, üstesinden gelinemeyen kırgınlıklarla doludur insan hayatı. Özellikle çocukken yaşanan tüm travmaların kalıcı olmak gibi kötü bir huyu vardır. Unuttuğunu, her şeyi geride bıraktığını sanırken, tek bir tetikleyici unsur her şeyi başa sarmaya yetiyordu. İnsan yine o küçük çocuk olup savunmasız birine dönüşüyordu.
Atlas o anlardan birini yaşarken boğazı düğümlenmiş, nefessiz kaldığını hissetmişti. Çok kısa bir an için nerede olduğunu bile algılayamadı. Zaman ve mekân anlayışı kaybolmuş, gözleri odağını kaybetmişti. Onunla konuşan biri olduğunu duyuyordu; fakat ses çok uzaktan geliyordu. Söylenenler, ona bir türlü ulaşmıyor gibiydi. O sırada Atlas'ın da aklından geçen tek bir düşünce vardı.
O buradaydı...
Annesiyle babasını Atlas ve Helen'den ayıran insan buradaydı. Ebeveynlerini öldürten insan buradaydı. Ailesinin katiliyle aynı ortamdaydı ve Atlas hiçbir şey yapamıyordu. Yutkunmaya çalıştı, olmadı. Bir şey söylemek istedi, yapamadı. Zihni onunla dalga geçer gibi eski anılarını tekrar tekrar ona hatırlatıyordu.
