Efsane (+18)/Tamamlandı

Efsane-6-

Diaochan oflayarak tekrar döndüğünde Ares öfkeyle kafasını kaldırdı. Sabahtan beri sürekli dönüp duruyordu. Bir türlü uyutmamıştı onu.

"Ne of puf?"

"Bir şey yok."

Ares bir şey demeden geri gömüldü yastığa. Uykuyu seviyordu ve bu hareketli domates yüzünden uykusundan vazgeçmek istemiyordu. Diaochan tekrar sıkıntıyla hareket ettiğinde Ares doğruldu.

"Bana bak oynak domates. Ne derdin varsa söyle. Çözelim ve uyuyalım. Uyutmadın beni saatlerdir."

Diaochan da Ares gibi doğruldu.

"Ben galiba yanlış yerdeyim." dedi istemsizce. Yüzünü asıp gözlerini kucağında birleştirdiği ellerine çevirdi. Ares onun bu şekilde olduğunu görünce ciddileşti. Çenesinden tutup yüzüne bakmasını sağladı. Ares'te onun yanlış yerde olduğunu düşünüyordu. Mesela şu an yanında kös kös oturmak yerine kucağında onu öpmeliydi. Bu kıza bakarken aklı neden sürekli aynı yere gidiyordu?

"Yanlış yerden kastın ne?"

"Bana delirmiş gözüyle bakmyacağına söz ver."

Ares güldü. Onun zaten deli bir kaçık olduğunu düşünüyordu.

"Söz." dedi gözlerine bakarken. Diaochan kendisini istemeden suçlu hissediyordu. Çenesini Ares'in parmakları arasından çekince Ares kaşlarını çattı. Bu kızı bu kadar rahatsız eden şey her ne ise bir an önce çözülmeliydi. Farkında olmadan Diaochan'a dokunmayı çok sevmişti.

"Sen." diyip sustu. Böyle bir şey sıradan bir insana nasıl söylenirdi ki?

"Ben?" dedi Ares merakla. Yine bana aşık mısın konuşması yapmaması için dua ediyordu. Ona karşı bir çekim hissetse de bunun aşk olmadığına emindi. Daha önce hiç aşık olmamış birine göre fazla emin konuşsa da bunun doğru olduğunu düşünüyordu.

"Ben gitmek istiyorum." deyiverdi Diaochan yataktan kalkarken. Durup dururken ona senin ateş çıkarman gerekiyor diyemezdi.

Diaochan kapının kolunu indirirken Ares'in kolundan çekmesiyle ona döndü.

"Ne demek gitmek istiyorum? Dalga mı geçiyorsun? Buraya rüya gördüm, sen beni çağırdın diye deli saçmasıyla gelen sensin. Şimdi ne oldu da gitmeye karar verdin?"

Diaochan kafasını eğdi. Bunu gözlerinin içine bakarak söylemek çok zordu. Ares'in sesiyle bir şey olduğunu anlayan Caitlyn ve Zack hızla odaya girmişlerdi. Ares öfkeyle bakıyordu. Onun gitm ihtimali Ares'i delirmiş durumdaydı.

" Anlamıyorsun. Yanlış yerdeyim ben. Sen doğru Ares değilsin."

Ares Diaochan'ın iki yüzlü olduğunu düşünmüştü. Bu kadar şeyden sonra neden onun doğru kişi olduğunu düşünmüyordu? Ne öğrenmeye gelmişti de öğrenememişti?

"Neler oluyor?"

Ares öfkeyle gülerek Caitlyn'e baktı.

"Gitmek istiyormuş hanımefendi. Yanlış yerdeymiş."

Caitlyn anlamamıştı.

"Sakin olalım. Diao. Buranın yanlış yer olduğunu nereden çıkardın?"

Diaochan artık kaybedecek bir şeyi olmadığı için itiraf etmeye karar vermişti. Sonuçta kimse ona hiçbir şey yapamazdı.

"Yanlış Ares'in yanındayım ben. Yanında olmam gereken Ares basit bir insan değil."

Ares duyduğu şeyle öfkesini kontrol edemediğini fark etti.

"Ha ben basit bir insanım öyle mi?"

"Ares sakin ol!" Cait'in onu uyarmasıyla sesini kesti. Zack daha ılımlı baktı Diaochan'a.