"Oh bakit naman kayo natatawa? Pag-uuntugin ko kayo mamaya eh" sabi naman ni Jessan at kami'y pumasok na ng sasakyan.

While on the trip, I asked as to where we would be celebrating Jessan's birthday.

"Sa sementeryo Lia" Keirt responded that I was taken aback.

"Ha? Why doon?"

"Ngayon din kasi ang kaarawan nila nanay at tatay Lia noong una ay ito na talaga ang ginagawa ko. Kada kaarawan ko ay sa sementeryo na talaga ako nag ccelebrate ng birthday ko. Kahit ako lang mag-isa minsan ay pakiramdam ko hindi ako nag iisa kasi alam kong nasa tabi ko lang at binabantayan ako nila nanay at tatay kahit hindi ko sila nakikita" daig naman ni Jessan na kinatuwa ko naman.

Oliver was quiet the entire trip, until we arrived at the cemetery where Jessan's mother and father were buried.

My friends promptly set up a picnic mat and food upon our arrival.

When we're already settled ay kinantahan na namin si Jessan.

"Happy Birthday to You

Happy Birthday to You

Happy Birthday Dear Jessan

Happy Birthday to You"

"Make a wish first" I replied and hoped she would close her eyes, but she fixed her gaze on her parents' two graves and blew out the candle.

"Pasesnsya na kayo kung dito ko naisipan maghanda ha, pero pwede naman kayong pumunta sa bahay sa susunod na isang araw kasi isasabay na lang ng mga nag ampon sa akin ang kaarawan ni mama na tinuturing kong nanay sa ngayon"

"Nako no worries , ang saya kaya ng ganito. You no longer need a big party all you need is to be around genuine people who makes you happy" I said.

While we're already eating, Jessan asked me if mom and dad knows already.

"Not yet Jess" I answered with a bitter smile.

"Si senator Imee naman alam niya ba?"

"Yes she's the only one who knows, but we haven't talked since last night for mom told her to avoid me at the moment. I thought mom would be caring or be more focused on me but I was mistaken, sinabihan nga niya si mama Imee to avoid me but she's the one who's keeps on avoiding me"

"Siya ba ang may gawa niyan sayo? Huwag kang magsinungaling" Jessan's reddering on my bruise.

"H-hindi, as I was said earlier naipit lang kagabi. And don't worry hindi naman gagawin ni mommy yun saken"

"Eh ano nang plano mo sa ngayon? Hihintayin na lang ang manok ni San Pedro? Kung ayaw mo magsabi kami na lang na mga kaibigan mo ang magsasabi"

"No! I mean, I'll tell them mamayang gabi I don't think they're in good terms na ni daddy"

"Sige, pero kung wala pa rin. Hindi na kami magsasayang ng panahon na kami na lang ang magsabi para masimulan ka na ma chemo Malia. Hinding birong sakit yang dinadala mo"

I just nodded in response at nagpatuloy lang kami sa pagkwekwentuhan habang kumakain at pagkatapos nun ay naisipang maglaro ng habulan.

"Para naman tayong bata para mag ganito, baka mamaya ay magising nang wala sa oras ang mga nakalibig dito dahil ginawa nating playground tong sementeryo" Keirt respond.

"Wag kang kj uy, tsaka sino naman nagsabi na ang patay pwede pang mabuhay. Kahit nga si Einstein hindi kayang ma explain yun" sambit ni Jessan.

"Ito naman hinid mabiro, tara na nga maglaro na tayo ikaw taya Jessan" sabay takbo naming tatlo I didn't expect Oliver will join also.

Wish Upon A Fading StarWhere stories live. Discover now