Nanggagalaeti si Samantha papasok sa University habang nakayapak. Habang papasok sa gate hinihimas himas ang paa nito nakanga-nga naman yong guard sa kanya.
Okay lang kaya 'to si Guard?
Mukhang may problema ata siya.
Hooo! Nangangamoy malangsa ah
baho naman ng hininga niya! nakakapadagdag ng inis!
Tinapik ko pataas ang pagkanga-nga ng bunganga ni Guard sabay tap ng malakas ang noo niya. "Hey! bat' ka nakanga-nga mamaya may langaw na yang bunganga mo Guard, are you okay?."
Natauhan naman agad si Guard at tinitigan ako mula ulo hanggang paa.
"Maam ka......yo......po...
a.....ta....yong...hin....di....o....kay." slow-mo effect na pagsabi ni guard.
Napataas ang kilay ko at napabuntonghininga." Fast forward!"
"Maam kayo po ata yong hindi okay tapos———" sabi ni guard ng sobrang bilis.
"Hep-hep-hep-hep!" patigil ko sa kanya. "Nagtataka ka siguro bat' ganito mukha ko."
"Opo"sabay yuko.
"We'll, may bagyo kasi sa amin guard, di niyo po ata alam na binalita palibhasa kasi matanda na kayo!." Umalis naman ako agad sabay takbo sa para magpasilong dahil sa sobrang init.
"Maam! gusto niyo ombrela?." Sigaw ni Guard.
"Ayuko. Tska guard umbrella not ombrela okay?,"
"Okay maam ombrela." Sabay tawa.
Tss. Nako naman mas matigas pa ito kay Carl, opps! bat' ko ba siya na aalala, ayuko na isipin ang lukong baliw na Carl na yon! Gawin ba naman akong sunod-sunoran sa kanya tapos di niya man lang ako tinulongang kunin yong heels ko! Grrrr! I'm so dissapointed, mga lalaki talaga. Humanda siya! Makakatikim siya ng malupit na galit ni Samantha.
I was sauntering on the hallway, while the eyes of all students that I passed through are looking at me na para bang gusto nilang sabihin na I'm a pity girl with no shoes. They talked quitely na sila yong nakakarinig.
"Anong pinagbubulongan niyo dyan?! gusto niyo ba makick-out ha!." Sigaw ko sa kanila, agad naman silang nagsialisan.
Pinakalma ko ang sarili ko gamit ang paghinga ng malalim. Tumungo ako sa classroom ko instead sa R.F.F room. Late na kasi ako kaya mas pinili ko na lang na dumiretso sa room. Actually nakayapak pa din ako, ang hapdi na nga ng paa ko dahil sa init at sa mga dumi sa paa ko. Pumasok ako agad sa classroom habang yong prof. namin ay sumusulat sa white board. Nagsititigan at nagsibubulongan naman lahat ng mga classmates ko.
"Uy? Look at her, ang weird na di siya nakapag ayos ngayon." Bulong bulongan ng isang istudyante.
"And look at her oh wala siyang shoes, wala na ba siyang pambili ng shoes niya."
May humirit pang isa -.-
"A such girl, kawawa naman."
Instead of confronting them, I choose to keep quite and just enter the classroom at umupo sa chair ko.
I'm not supposed to be like this!
Nakakainis kasi bat' sa dinami dami ng araw ngayon pa nagloko yong sasakyan ko tapos nakasama ko pa ang walang awang seminarian na yon!
Di ko nga alam bat' napasok sa isip nun magpari dati tss! Eh ang sama-sama naman ng ugali niya.
Napukaw naman ang aking atensyon ng biglang lumapit sa akin si Prof.
"Are you okay Ms. Samantha?"
"Ya, ya I'm good." I smirked quitely.
"Owh?, but you look bad iha, what happened?."
"No, I'm good Sir." I smiled shortly dahil inis na inis na ako kakatanong nila ayoko na nga mabalikan kung anong nangyari sa akin maalala kot na naman yong asungot na yon!. "Please proceed Sir."
