KARANLIKLAR ÜLKESİ

6. BÖLÜM

BİR TAKIM DUYGULAR

Mia' la konuştuktan sonra hastanede kalmaya karar verdim. Sanki kendimi Mia ve Leo'nun ablaları gibi hissetmiştim. Onların yanında bir büyük olarak kalacaktım. Bu sadece yeni kişi iyileşene kadardı. Çünkü kendimi yeni kişiye yakın görünmek istemiyordum. John ise işlere tek başına devam edecekti. Her şeyde bana rapor verecek bende uzaktan azda olsa yardım edecektim.

Akşam Felix amca yeni kişiyi muayene etmiş ve durumunun iyi olduğunu, sabaha uyanacağını söylemişti. Mia ve Leo bunu duyduğunda sevinmiş ve bana tekrardan teşekkür etmişlerdi. Doğru söylemek gerekirse bende mutlu olmuştum.

Sabaha kadar Mia ve Leo omuz omuza uyurken benim gözüme hiç uyku girmemişti. Sanki bir şey olacak korkusuyla yeni kişiyi izlemiştim. Yatakta masumca uyuyor ve içinde ki küçük acı çekmiş çocuğu gizliyordu. Aynı Mia'nın dediği gibi kendi acısını içine gömüyordu. Güneş yavaşça doğmaya başladığında yeni kişi hareket etmeye başladı. Sanki uyanacağını düşünmüştüm ama sanki rüya görüyordu.

Mia ve Leo'ya baktığımda uyuyorlardı. Daha sonra koridora bakındım bir hemşire görmek için ama koridor sanki çöl gibi sessiz ve kimse yoktu. Tekrar yeni kişiye döndüğümde çok acı çekiyor gibi gözüküyordu. Bu rüya değil, kâbustu.

İçeri girmekten başka çarem yok gibi gözüküyordu. Ama girip girmemek arasında kaldım. En sonunda Robert'in bana sakin ve iyi düşünmem için nefes hareketini yaptım. Derin bir nefes alıp verdikten sonra odanın kapısını açıp içeri girdim. Yeni kişi sanki kâbuslarıyla savaşır gibi kımıldıyordu. Onun nasıl bir durumda olduğunu anlayabiliyordum. Bende uyuduğum zamanlar hep kâbus görüyordum. Bu yüzden iki saatten fazla uyuyamıyordum.

Yanına gittiğimde yanına oturup elinden tuttum. Bu hareketi annem ben küçükken yapar kâbuslarımdan uyanmama yardımcı olurdu. Bende şimdi yeni kişiye aynısını yapıp elini tuttum. Ona yardımcı olur mu bilmiyordum çünkü bu annem ölmeden önce bana yapardı ve o olmadığı için kâbuslarım tekrar başlamıştı. Yavaşça sakinleşmeye başladığında anladı bu hareketin yıllar sona işe yarayacağını.

Yavaşça kımıldaması durduğunda gözlerini açmaya başladı. O an göz göze geldiğimizde birbirimize baktık. İkimizde şaşkınca birbirimize bakıyorduk. O, karşısında beni gördüğü için. Ben, olduğumuz bu duruma utanıyordum. Belki de yüzüm kızarmıştı.

Kendime gelerek yeni kişinin uyandığını fark edip elimi çektim. Ayağa kalktığım sırada elimden tutarak beni yanına oturttu. Şaşkın gözlerle ona baktığımda kurumuş boğazıyla konuşmaya çalıştı.

"Ne gördün?" diye sorduğunda anlayamamıştım ama sonra kâbusu aklıma gelip ona baktım. Gördüğü şey onun için çok önemli olmalıydı ki benim görüp görmediğimi soruyordu.

"Hiçbir şey." dediğimde gözlerimin içine bakıyordu. Tekrar ayağa kalktığımda ona bakıp konuştum.

"Ben doktoru çağırayım." dedim ve bir hışımla odadan çıktım. Kapıyı arkamdan kapattığımda Mia sesten uyanmış ve kısık gözlerle bana bakmıştı.

"Bayan Elena?" dediğinde ona döndüm. Ayağa kalkıp yanıma geldiğinde camdan yen kişiye baktı.

"Uyandı. Ben Felix amcaya haber vereyim." dedim ve oradan ayrıldım.

Felix amca gelene kadar Mia ve Leo abisinin yanına girmiş konuşuyorlardı. Onları camdan izlerken yeni kişi bana baktı. Rüyasında onu bu kadar korkutan şey neydi? Tek bende olan sandığım kâbusların başkasında görmek garip geliyordu. Yeni kişiyi öyle çok korkmuş bir şekilde gördüğümde şaşırmıştım. Güçlü bir aslan gibi dursa da içinde bir kedi yatıyordu.