6. BÖLÜM ; GÖLGE

50 5 0
                                    


Hızlı adımlarla bana doğru koşmaya başladı ve ben de avazımım çıktığı kadar bağırmaya başladım. Bir anda gölge kayboldu ve odaya anne ve babam girdi ;

Anne :  Ne oldu neden bağırıyorsun?

Julia :  Bişey gördüm anne bişey çok korkunçtu. Bana doğru koştu ve birden kayboldu.

Ağlıyordum. Çok korkmuştum. Anneme öyle sıkı sarıldım ki anlatamam. Daha önce böyle birşeyle karşılaşmadım. Ve takrar dua ettim.

Tanrım sen beni koru sen beni koruu...

Annem bana öyle bakıyordu ki en sonunda dayanamayıp sordu ;

Anne: Ne oldu niye öyle bağırmıştın bişey mi gördün yoksa?

Annem bunu neden bana sordu acaba o da mı gördü onu. Bilmemezliğe geldim.

Julia :  Ne demek istiyorsun anne kimi gördüm mü ?

Anne : Bir gölge gördün değil mi sana doğru koştu ve sonra birden yok oldu. Doğru mu ?

Nee!! Annem neler diyordu böyle. O bunu nerden biliyor. O şey annemi de korkutmuş olmalıydı. Ama asıl merak ettiğim şey de annemin az önce yaşadığım şeyi bilmesiydi.

Julia :  Sen bunu nerden biliyorsun anne ben sana bundan bahsetmemiştim.

Anne : O şeyi ben de gördüm çünkü canım. Seni anlıyorum.

O şey neden bizi korkutuyordu ki ya da neydi o. Benim evimde ne geziyordu. Ben aklımı yitirmek üzereyim.

Ertesi gün uyandığımda hiçbir şey hatırlamıyordum. Hatta hatırlamak istemiyordum dünü. Neyse ki geçmişti. Üzerimi giyinip kahvaltıya oturdum ve herkes bana bakıyordu annem hariç.

Herhalde deli olduğumu düşünüyor olmalılardı. Kahvaltımı yaptıktan sonra tam kapıyı açacaktım ki annem kolumdan tuttu ve önce bana sarıldı sonra da hac kolyemi verdi ;

Anne :  Bunu sakın çıkarma seni koruyacaktır beni koruduğu gibi ve lütfen kendine dikkat et.

Anneme sarıldım ve yanağına öptüm. Daha sonra eve doğru yürüdüm onca olanlardan sonra nasıl bu eve geri gelebildim inanamıyorum kendime. Ve yine ilginç bir şeyle karşı karşıyaydım.

Evin önünde bir adam vardı. Garip kıyafetleri vardı ve bir sürü de dövmesi. Saçları uzundu örgülü. Sen bir erkeksin bu ne biçim bir tip be.

Ama herkes özgür tabi. Neyse adamın yanına doğru yöneldim ve o bana ben ona bakıyordum. Adama yönelerek şöyle dedim ;

Julia :  Bayım neden buradasınız birini mi arıyorsunuz?

Adam bana gülümseyerek baktı.

Garip adam : Evet birini bekliyorum. Kendisiyle buluşacağız da öyle anlaşmıştık.

Julia :  Kim olduğunu söylerseniz belki size yardımcı olabilirim burda yaşayan herkesi iyi tanırım.

Adam bana bakıp iyi niyetimi anladı ama utangaç birine benziyordu. Eli eline sığmıyordu sırtında çantası vardı.

Garip adam : Bende kendisi pek tanımıyorum. Onunla internette tanıştık. Bana bir konu üzerinde yardıma ihtiyacı olduğunu söyledi ve ben de ona yardım için geldim.

Hahah! Tabi yaaa. Ben bunu nasıl unuturum bu benim yardım istediğim büyücüydü. Ah zavallı ben nasıl unutmuşum diyemem. Dün yaşadıklarımızdan sonra unutmam gayet normal. Zavallı adam benim yüzümden kaç saattir bekliyordur Tanrı bilir.

Julia :  Aaa evet o siz misiniz. Sizden yardım isteyen bendim geleceğinizi hiç düşünmemiştim.

Bunu dedikten sonra adam bana ters ters bakmaya başladı.

Büyücü : Neden gelmeyeyim ki. Ben asla sözümden dönmem. Her neyse zaman kaybetmeyelim. O bahsettiğin ev burası mı?

Julia :  Evet burası hadi girelim.

Tam görecektik ki adam bana engel oldu. Korkup yüzüne baktım ve ne olduğunu anlamamıştım.

Julia :  Ne oldu neden tuttunuz beni ?

Büyücü : Burası pek tekin bir yere benzemiyor buraya girmeden önce birinden daha yardım almalıyız.

Buranın tekin olmadığını bir büyücü söylüyorsa eğer yapacak bişey yok demektir. Burası gerçekten beni korkutuyor artık. Eskisi kadar cesur değilim maalesef. Bu arada bir büyücünün neden birinden yardım alması gereksin ki.

Sen bir büyücüsün yahu! Ama olabilir de. Kimden yardım isteyecekti acaba.

Julia :  Ne yardımı senin insanlara yardım etmen gerek. Hem kimden yardım alacaksın.

Büyücü: Bize 2. görüşümüzden sonra bir peder gerekli sonuçta o benden daha bilgili.

Peder mi? Bu adam gerçekten beni korkutuyor. Bir peder ve büyücü karşı karşıya gelirse çok gülerim. Çok komik olur. Haha. Ama işin aslı bir büyücü neden pedere ihtiyaç duysun ki?

Julia :  Peder mi? Ama sen bana benim bu işi yaptığımı kimse bilmeli ve üstüne üstün bu bir suç demiştin şimdi noldu ?

Büyücü : Evet öyle demiştim ama eğer bu evde birden fazla ruh veya kötü şeyler varsa bize musallat olabilir. Ben hissediyorum umarım bu eve kimse girmemiştir yoksa hiç iyi olmaz.

İyice korkmaya başladım ben. Herşeyden önce ne olursa olsun bir işe başladık sonunu da getirmeliyiz. Umarım getiririz. Ve bu zavallı adam bana yardım edebilir.

BOWEN'LERİN KORKUNÇ HİKAYESİWo Geschichten leben. Entdecke jetzt