Love Me Like You Do (Completed)

CHAPTER 10

Alam ko pero paano ako.

" Wala na kami ni Lyla nakipaghiwalay na ako sa kanya. "

" Ano? So wala na kayo ngayon? " Hindi makapaniwala nitong tanong

" Oo. Few weeks ago na. Sinabi ko sa kanya lahat. Lim siya lang ang nagkagusto sa akin pero ako wala akong pagtingin sa kaniya. Hanggang kaibigan lang talaga. "

" Neil bakit si Liza pa? Mahal ko siya kaya nga siya ang pinili ko bilang secretary ko. "

Tinitigan ko ito halatang mahal na mahal nito si Liza.

*

Sino kaya itong tumatawag wala naman akong inaasahan natatawag sa akin.

Hindi si Liza ito kasi unknown number eh.

" Hello sino po sila."

" Ikaw po yung ina ni Liza?" Tanong ng kabilang linya

" Oo ako nga. Bakit sino ka ba? Bakit kilala-"

" Nasa hospital po ang anak niyo. " Sabi nito

" Ano bakit nangyari yun?" Kinakabahan ako sa anak ko.

" Nasagasaan po siya kanina ng tumatawid ito patungo sa bus. Punta na lang po kayo ma'am."

Mabilis ang kilos ko. Sana walang mangyayaring masama sa anak ko. Ayokong mawala ito. Siya na lang ang buhay ko Lord please protect here.

Ang anak ko nakahiga pa din sa kama. Wala paring malay. Sino ba ang may gawa nito anak.

Bumukas ang pinto at tumambad sa akin ang doctor na tumingin sa anak ko.

" Doc kumusta na po ang kalagayan ng anak ko?"

" Misis nasa stable na ang anak mo. Hintayin na lang natin mayamaya baka magising na ito. Hindi naman masyadong naumpog ang ulo nito sa semento. At nag stop na din ang bleeding na kanina pang lumabas. Nabigyan ko na rin siya ng gamot para dito."

" Salamat doc. Matatagalan pa ba ang anak ko bago magising?"

" Hindi ko pa rin alam pero magigising siya baka mamaya or bukas." At lumabas na ito.

Binalik ko ang tingin sa aking anak na mahimbing ang tulog.

" Anak gumising kana, nag aalala na si mama mo."

Ang sakit ng ulo ko. Dahan dahan binuksan ko ang aking mga mata. Nasaan ako bakit puro white nakikita ko. Nasa langit na ba ako?

Patay na ba ako?

Hindi pa pwede Lord.

Huh! May gumalaw sa tabi ko nakahawak ito sa aking kamay. Naaninag ko na kong sino si mama. Bakit andito si mama. Nasaan ako? Pinalibot ko ang aking tingin.

Nasa ospital ako.

" Anak buti naman gising kana. Tatawagin ko lang si doc." Sabi ni mama.

Naalala ko na nasagasaan pala ako kanina. Haystt. Sino may gawa nun. Dapat pagbayaran nito ang nagawa niya sa akin.

Hindi ako nakapasok ng dahil sa kaniya. Grrrrr

Pumasok na ang doktor at nakasunod dito si mama.

" Ichecheck lang kita pagkatapos nito pwede na kanang makauwi."

" Misis follow me para sa resita ng anak mo."

Lumabas na sila. Dahan dahan akong tumayo hindi na gaano masakit ang ulo ko. Medyo okey na ako..

*Kringgg
*Kringgggg

Phone ko yun ah. Sino kaya tumatawag.

Unknown number

" Hello sino-"

" Asan ka? Bakit hindi ka pumasok?" Alam ko kong sino to. Sa tono ng boses nito parang nag alala ito sa kanya.

Pero bakit naman siya mag aalala sa akin.

" Bakit mo ako hinahanap?"

" Basta. Sagutin mo na lang ang tanong ko?" Bumalik na ang tono nito malamig.

Sasabihin ko ba kung nasaan ako.

" Andito ako sa hospital." Aniya

" Bakit? Mah nangyari ba sayong masama?"
Dyan ka lang ha pupuntahan kita." Naputol na ang tawag.

Anong nangyari don.

*Kringgggg

" Akala ko bang pupunta ka dito. At ito tumawag kna naman."

" Liza sino tumawag sayo. At asan ka bakit hindi ka pumasok?" Ay hala si sir Lim

Bakit hindi ko muna tiningnan kong sino ba tumawag.

" Ah sir andito kasi ako sa hospital. Sorry po hindi ko na nasabi saiyo." Paumanhin ko dito

" Bakit may nangyari ba sayo?"

" Nasagasaan po. Pero okey na ako ngayon."

" Saang hospital ba. Pupuntahan kita."

No way hindi pwede pupunta dito si sir Montenegro.

" Ah sir wag na po okey lang po talaga ako."

Sana hindi ito pumunta.

" Nag alala ako sayo Liza. Pupuntahan kita. Dyan ka lang." At naputol na ang tawag.

Umayyyyy...
Paano na ito dalawa sila ang pupunta dito. Naku hindi maganda ito. Dapat makaalis na kami ni mama. Pero wala pa si mama. Ang tagal naman.

Siguro ako na lang dapat ang lumabas para hindi nila ako maabutan dito tama. Bibilisan ko lang ang kilos ko.