ალექსანდრე

Start from the beginning
                                    

წყალი გამორთო დანა აიღო და სააბაზანოდან გავიდა შემდეგ ისევ შემობრუნდა და პირსახოცი მესროლა ..სიცივისგან ვკანკალებდი სველი ტანსაცმელი გავიხადე და პირსახოცი მოვიხვიე სააბაზანოდან რომ გამოვედი ალექსანდრე ლოგინზე ჩამომჯდარი მიცდიდა

-იქნებ გახვიდე რომ ჩავიცვა!

-არსად გასვლას არ ვაპირებ შეგიძლია ჩემს თვალ წინ ჩაიცვა!

ისე გაბრაზებული მიყურებდა მივხვდი რომ მასთან შეწინააღმდეგებას აზრი არ ჰქონდა .. ჩემოდანი გადავხსენი პიჟამო და საცვლები სასწრაფოდ ამოვიცვი ..ისევ მაკანკალებდა

-ჩავიცვი შეგიძლია ახლა გახვიდე დაძინება მინდა!

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

-ჩავიცვი შეგიძლია ახლა გახვიდე დაძინება მინდა!

-დაწექი სანამ არ დაიძინებ აქედან არ გავალ შენ ერთი წუთითაც არ ხარ სანდო!

საწოლში ხმის ამოუღებლად ჩავწექი სიცივისგან ისევ მაკანკალებდა ვერაფრით ვერ გავთბი ამას ალექსანდრეც მიხვდა

-გინდა მეორე საბანი მოგიტანო?

უკვე წყნარი ხმით მესაუბრებოდა

-არა !

გაბრაზებულმა ვუპასუხე რაზე ვუბრაზდებოდი სიკვდილი რომ არ მაცალა თუ აზრზე რომ მომიყვანა? თუ იმაზე რომ მართალი იყო ყველაფერში?
მე მას ვუღალატე! როგორც არ უნდა ვბრაზობდე მის ქცევებზე ყველა იმ სიტყვაზე ეს ყველაფერი ჩემი ბრალი იყო! მე მას ვუღალატე მას იმედი მივეცი ამდროს კი სხვასთან ვიყავი ნამდვილი ძუკნასავით მოვიქეცი ჩემი თავის მრცხვენოდა.. ტირილი დავიწყე ..

Selfish Where stories live. Discover now