Eleysa☁️ (Tamamlandı)

Özel Bölüm 2 ☁️ Bilir O Beni (1MİLYON OLMUSUZ?)

"Anladım Feda. Bu akşam dükkandan çıkamayabilirim, kapattıktan sonra da Özgür'le planımız var. Daha sonra telafi etsek olur mu?"

"Olur tabii kızılım, sen ne zaman istersen ayarlarız biliyorsun. Bir problem yok, değil mi?"

Dolan gözlerimi kırpıştırdım. ""Hayır, hayır yok. Meray'ı öp yerime. "

"Seve seve! Görüşürüz bebiş."

"Görüşürüz."

"Meraaaay! Seni acilen öpmem gerekiyormuş, ne aciliyeti var diye sorma." Telefonu kapatırken Feda'nın söylediklerine istemsiz güldüm. Onları tanıdığımdan beri hep çok düşkünlerdi birbirlerine. Umarım ölene dek hep böyle kalabilirlerdi. Bizim gibi olmazlardı...

Kafamı tamamen işime verdim, arada gözüm telefona kaysa da çalışmak gerçekten kafamı dağıtıyordu. Cefa'nın bu tavrına bu kadar katlanmamdaki en büyük etken bu olabilirdi. Tabii bir de onu deli gibi seviyor olmam...

"Deniz kuşum!" Özgür'ün heyecanlı ses tonunu duymamla kafamı hesap defterinden kaldırıp kapıya baktım. Hava kararmaya yakındı ve dükkanımdan içeri Deniz Berkan ve tüm güzel enerjisi giriyordu. İstemsiz gülümsedim.

"Size baskın yapmaya geldim! Nasılsınız bakalım?" Özgür ve Esen'le sarıldıktan sonra bana yöneldi. İçten bir gülümsemeyle sıkı sıkı sarıldım, bana annemi hatırlatan bu sıcacık kollara. Deniz Abla benim için çok çok önemliydi, hayatımdaki boşluğu tamamen olmasa da o dolduruyordu. Bir de Emir Abi tabii, haklarını asla ödeyemezdim.

Deniz Abla'nın sıcak kucağında Özgür ve Esen'den birazcık daha fazla kaldım. Günlerin birikmişiyle gözlerim tekrar dolduğunda Deniz Abla'ya belli etmeden silmeye çalıştım ama ondan kaçmamıştı bu halim.

"İyi ki geldin Deniz Abla," dediğimde kaşlarını çatmış yüzümü inceliyordu. "Bence de iyi ki gelmişim." Eline hapsettiği elimi sıkıp Özgür'le Esen'e döndü. "Ben Balın'ı çok az kaçırıyorum çocuklar, tamam mı?"

Birlikte dükkandan çıktık. "Üst kata çıkalım da sana çay ikram edeyim Deniz Abla." Beni başıyla onayladı. Ailemin evine gittik. Buraya girip çıkmaya alışmıştım, bazen Cefa'yla burada kalıyorduk. Cafa'nın aklıma gelmesiyle boğazımdaki yumruyu tekrar hissettim. Nefes alamıyordum. Ona olan özlemim boyumu aşmıştı.

ve onu bu denli özleyip arayamayışım... Biri sizi aramıyorsa ve zorla konuşuyor gibi davranıyorsa aramaya eliniz gitmiyordu bir türlü. O söz yalandı, aşkta bal gibi de gurur oluyordu.

Birer bardak çay aldıktan sonra mutfak masasında karşılıklı oturduk Deniz Abla'yla. Bana meraklı gözlerle bakıyordu. "Anlat bakalım kuzum, neyin var senin böyle?"

"Cefa ila aramızda birkaç problem var Deniz Abla, basit klasik şeyler. Hiç anlatıp vaktini almak istemiyorum gerçekten."

"Cefa ile neler yaşadınız da seni bir kez şöyle ağlarken görmedim Balın. Her ilişkide problemler olur ama bir taraf böyle yıkılmış görünüyorsa o problem çözülemiyor ve ilişki bir uçuruma ilerliyor demektir." Uzanıp elimi tuttu. "Anlat hadi canım."

"Onunla... Bir süredir konuşamıyoruz."

"Nasıl yani?"

"Sürekli meşgul olduğunu iddia ediyor. Arıyorum, açmıyor. Mesaj atıyorum, saatler sonra dönüyor. Bugün Feda'larla plan yapmış. Beni Feda arayıp davet etti... Onunla yavaş yavaş uzaklaşıyoruz ve ben hiçbir şey yapamadan onun gidişini izliyorum Deniz Abla."

Deniz Abla hüzünle baktı gözlerime. Derin bir nefes alıp verdi ve stresle yanağını kaşıdı. "Cefa evde gayet normal davranıyor. Ama haklısın, uzun zamandır sürekli antrenmanlardan falan konuşuyor, kafasının tamamını işine vermiş belli."