"GÖLGE" - Magic Serisi I ∞

25. Gizem(Sorgu)

"Burada değil," dedim kafamı yana eğerek.

"Çizim yaptığımı anlamış olmalı," diye mırıldandı. Bana baktı ve gülümsedi. "İlginç bir şey görmek ister misin?"

Bileğini sıyırdı ve Pegasus işareti yukarı gelecek şekilde tuttu. Sonsuzluk işareti. Çember.

Diğer elini işaretin üzerine getirerek tırnaklarıyla kaşımaya başladı. Ne yaptığını anlamaya çalışarak onu izledim.

O esnada Parker sınıfa hışımla girdi.

"Senin sorunun ne?" Oldukça sinirli görünüyordu.

"Bu çizimin üzerinde 12 saat uğraştım! Ne hale getirdiğine bak!" diye bağırdı Daniel defteri önüne doğru tutarak.

"Bunun için mi yani? Sabah sabah bu acının ne kadar katlanılamaz olduğunu biliyor musun?"

"Bir dakika," diyerek tartışmalarını böldüm. "Pegasus işaretini kaşıdığında ne oluyor?"

Parker bana doğru birkaç adım attı ve bileğini uzattı. Bileği kızarmış ve şişmişti. Daniel'a kıyasla çok daha kötü görünüyordu. Parker konuştu.

"Bu işaret ikimizi bağlayan tek şey. Biri bu noktada acı hissettiği zaman,"

"Diğeri daha fazla acı çeker," diye cümlesini tamamladı Daniel. "Çizimlerime Ateşatar tasması eklememeyi böylece öğrenmiş olursun."

"Bir gün şundan kurtulduğumuzda," dedi Parker bileğini göstererek, "Seninle paylaştığımız hiçbir şey kalmayacak."

"Bu mümkün mü?" diye sordum.

"Bağı kırmak mı?" dedi Daniel. "İmkan yok. Parker'ın zırvalamaları işte."

"Evet, yüce Daniel'a ispatlanmayan her şey bir zırvalama, fasa fiso, hikaye," dedi Parker. Bana doğru döndü. "Boş konuşmuyorum, yıllarca bunu araştırdım. Bir yolu var, bu gerçek. Tek yapmamız gereken bağı kabul eden büyücülerin soyundan gelen birini bulmak. O soydan gelen herhangi bir büyücü bağı kırabilir. "

"Çok basit, değil mi?" dedi Daniel. "Hepsinin öldüğünü sen söyledin."

"Arşivlerde eksikler olduğunu söylediler. Hala hayatta olanlar olabilir."

"İşte bu," dedi Daniel, "Parker, delillerle hareket ediyor ve gerçekler istediklerine uymadığında masal yazmaya başlıyor. Ve ben gerçekçi olduğum için suçluyum."

"Nasıl hepsi ölmüş olabilir?" dedim.

"Büyük bir gizem değil," dedi Daniel. "Veba gibi yayılan kara büyü akımları birçok ailenin başına geliyor. Tüm ailenin lanetlendiği durumlar nadir değil. O zaman da benzer bir felaket yaşandığı düşünülmüş. Bextret ailesi. Araştırmak istersen."

"Bextret ailesi, diğerlerinden farklıydı," dedi Parker. "Arşivlerde açıklar var. Ölümleri şüpheli. Dağınık zaman dilimlerinde değil. Lanetlerde olduğunun aksine."

"Lanetlerdeki gibi, ya da değil," dedi Daniel. "Bextret soyadını taşıyan tek bir büyücü bile kalmadı. İşin özü, senin umutla beklediğin kaçış yolu, 21 yıl önce ortadan kalktı.

"21 yıl mı?" dedim. "Bu çok yakın bir tarih."

"Şüpheli, değil mi?" diye atladı Parker. "Sylvia da bana katılıyor."

"Ne fark eder ki?" dedi Daniel kelimelerin üstüne basa basa.

"Şöyle fark eder," dedi Parker ona doğru yürüyerek. "Başlarına geleceklerin farkında olmaları muhtemel. Ve belki bir kişi, ölümünü kurgulayarak kaçmayı başardı. Sonra kendisine dair kayıtları ortadan kaldırdı. Şimdi başka bir isim kullanıyor olsa da, yine de Bextret soyundan geliyor."