ជុងហ្គុក ស្តីបន្ទោសទាំងមុខងាប់ ធ្វើឲ្យ នាយតូច ស្ងាត់មាត់ឈឹង អស់ពាក្យប្រកែក ហើយដៃទាំងគូក៏លើកច្រានទ្រូងគេចេញតាមទង្វើរអន់ចិត្ត ជុងហ្គុក ក៏ស្របតាម ដោយព្រលែង នាយតូច ចេញពីរង្វង់ដៃ បណ្តោយឲ្យគេធ្វើអីស្រេចតែចិត្ត ហើយភ្លាមនោះ ថេយ៉ុង ក៏ស្រវាអោបភួយមករុំខ្លួន ទើបស្ទុះសម្រូតខ្លួនចុះចេញពីពូកទាំងខឹងងរងក់មិនបាត់ ជុងហ្គុក តាមសម្លឹងឫកពាឃ្មើតៗរបស់ ក្មេង ទាំងលួចគ្រឺតពេញទ្រូង នាយតូច ក៏ដើរត្រុយចូលបន្ទប់ទឹក រួចក៏បិទទ្វារឮសូ ផាំង!!! ចង់រលើងផ្ទះ។
«ធ្វើឫកខ្លាំងគ្រាន់បើ» រាងក្រាស់ ញញឹមស្ងើច ហើយក៏ដេកចាំមើល ឡើងមួយសន្ទុះ រហូតទាល់ទ្វារបន្ទប់ទឹកបើក ដោយមាន រាងតូច រុំកន្សែងនិងខ្លួនដើរចេញមកវិញ ទាំងចាប់ភួយបោះចោលស្ទុយ រួចក៏ដើរខ្ចើចៗ ទៅបើកទូរដាក់សម្លៀកបំពាក់ទាំងត្រម៉ាត់ត្រម៉ុយ មិនខ្ចីងាកមើលមុខ លោកប៉ា ដែលតាមសម្លឹងកូនប្រុសមិនដាក់ភ្នែក ហើយរំពេចនោះគេក៏ចងចិញ្ចើមជាប់ ពេលក្រឡេកឃើញ ក្មេងច្រម៉ក់ កំពុងតែរុះរើរ កកាយខោអាវពីក្នុងទូរ ចេញមកខាងក្រៅបណ្តើរៗ ទើបសួរ៖
«រកមើលអី?»
«ខោអាវខ្ញុំបាត់ទៅណាអស់ហើយ?»ថេយ៉ុង រើឡើងយូរ តែមិនត្រូវចិត្ត ក៏តបទាំងមិនងាកមើលមុខអ្នកសួរ នាំឲ្យ ជុងហ្គុក ដង្ហើមធំទាំងហួសចិត្ត៖
«នេះយើងរំលោភឯងដល់ថ្នាក់វង្វេងបន្ទប់ហើយឬ?»
អ្នកដែលគេងចាំមើល បានត្រឹមលួចឧទានក្នុងចិត្ត ខណៈ នាយតូច ប្រឹងតម្លើងគ្រាប់ភ្នែកសម្លក់សម្លឹងទៅកាន់ លោកប៉ា ដូចសត្រូវរាប់ជាតិ ហើយពេល ជុងហ្គុក មិនតបតជាមួយ ក្មេងតូចកាន់តែខឹងញ័រទ្រូងលើសដើម។
«ប៉ាសម្លឹងខ្ញុំធ្វើអី?»ថេយ៉ុង ស្រែកសួរដោយសំឡេងកាចឆ្នាស់ ថែមទាំងក្តាប់ដៃយ៉ាងណែន ឈរសង្កៀតធ្មេញដោយការមួម៉ៅ ស្រាប់តែ មាឌមាំ ស្ទុះក្រោកចុះពីគ្រែ ដើរមករកភ្លាម៖
«ដឹងខ្លួនដែរទេ ថាឯងកំពុងស្រែកដាក់នរណា?» មិនចង់បណ្តោយចិត្តយូរពេកទេ ហ៊ានបណ្តោយគឺបែបនេះ ថេយ៉ុង នឹងឡើងចាងដាក់បែបនេះ ធ្វើឲ្យគេទ្រាំស្ងៀមមិនបានមួយនាទីឡើយ ហើយអ្នកដែលត្រូវគេសម្លុត ឈរសម្លក់ លោកប៉ា ទាំងឈឺចិត្ត។
«ទៅកកាយខោអាវក្នុងបន្ទប់ឯងវិញទៅ» ជុងហ្គុក ស្រដីឡើងក្នុងទឹកមុខមាំ ដេញនាយតូចឲ្យទៅបន្ទប់វិញ អារម្មណ៍គេប្តូរលឿនជាងការគិតទៅទៀត។
«...???» ថេយ៉ុង ភ្ញាក់ព្រើត ពេលឮ លោកប៉ា ដេញចេញ ស្របពេល កែវភ្នែកក្រឡេកមើលឆ្វេងស្តាំ ទើបចាប់អារម្មណ៍ថាមិនមែនជាបន្ទប់របស់ខ្លួន ក៏ធ្វើមុខអេះអុញ ហើយប្រញាប់ប្រញាល់ឈានចេញពីបន្ទប់នោះយ៉ាងលឿន។ ពេលចូលដល់បន្ទប់ខ្លួនឯងវិញ ក៏រុញទ្វារបិទ គ្រឹប! ទើបយកបាតដៃមកទះថ្ងាសខ្លួនឯង ផាច់!
«ឯងនេះចំជាភ្លើមែន» រាងតូច លួចបន្ទោសខ្លួនឯងខ្សឹបៗ ដែលសុខៗទៅរង្វេងវង្វាន់ដល់ថ្នាក់ច្រឡំថាបន្ទប់ លោកប៉ា ជារបស់ខ្លួន សំណាងហើយដែល ជុងហ្គុក មិនបានរករឿង ដែលគេទៅកកាយខោអាវខ្ទេចខ្ទីអស់ពីក្នុងទូរ ម្ល៉េះត្រូវឈឺខ្លួនទ្វេជាដប់មិនខាន។
@ថ្ងៃថ្មី
#សាលារៀន នៅក្រោមដើមសាគឺរ៉ាទីតាំងដដែល ថេយ៉ុង រួមទាំងមិត្តភក្តិរបស់គេ អង្គុយជជែកគ្នា ពីការធ្វើដំណើរកំសាន្តនៅវិស្សមកាលខាងមុខនេះ ហើយទាំងអស់គ្នាមានទឹកមុខសប្បាយរីករាយ ពេលគិតពីការរៀបចំគម្រោងរៀងៗខ្លួន ប្លែកតែ នាយតូច ម្នាក់ឯង ដែលអង្គុយមើលមុខមិត្តភ្លឹះៗ ទើបរំពេចនោះមានមិត្តម្នាក់ក៏ងាកមកសួរនាំ៖
«ថេយ៍ តើឯងចូលរួមជាមួយពួកយើងដែរទេ?»
«មែនហើយ លើកនេះពួកយើងនឹងទៅលេងសមុទ្រទៀតផង»
«អ្អឹក៎ ចាំយើងគិតមើលសិន» ថេយ៉ុង ទម្លាក់ទឹកមុខ ពេលឮមិត្តប្រាប់ថាទៅសមុទ្រ ក្នុងចិត្តចង់ទៅណាស់ដែរ តែអារម្មណ៍មួយបានមកឃាំងឃាត់ ពេលនឹកដល់សម្តីរបស់ លោកប៉ា។
«អាវវវ៎? សម្រេចថាទៅឬអត់ ព្រោះសល់ពេលមិនប៉ុន្មានថ្ងៃទៀតទេ» ហានយ៉ុង លាន់មាត់សួរ
«ចាំសុំអនុញ្ញាតពីលោកប៉ាសិនទើបបាន» រាងតូច ងើបមុខតបទាំងធ្វើភ្នែកភ្លឹះៗដាក់
«ចឹងយើងទុកពេលឲ្យមួយថ្ងៃ ហើយឯងត្រូវតែសុំគាត់ឲ្យបានណា៎ ដឹងទេ?» ហានយ៉ុង ចាប់អង្រួនដៃ ថេយ៉ុង ទាំងទឹកមុខអង្វរកតិច ទើបរាងតូចបញ្ជូនស្នាមញញឹមដាក់វិញទាំងសោះកក្រោះ។
រាត្រីស្ងប់ស្ងាត់ឈានចូលមកដល់ ស្របពេល រាងកាយតូចច្រឡឹង ឈរទល់មុខបន្ទប់ លោកប៉ា ខណៈជើងទាំងគូរញ័រតតាត់ ភ័យឡើងបែកញើសជោគថ្ងាស់ ព្រោះជាលើកទីមួយ ដែលគេត្រូវមកគោះទ្វារបន្ទប់ របស់ ជុងហ្គុក ហើយក៏ភ័យខ្លួនមិនតិចពេលរលឹកដល់ពាក្យដែល លោកប៉ា បានបង្គាប់ពីថ្ងៃមុននោះ គ្រាន់តែគិតក៏ព្រឺរោមទៅហើយ តែចិត្តក៏ចង់ទៅជាមួយមិត្ត ទើបបង្ខំចិត្តលើកដៃដែលញ័រទៅគោះទ្វារ។
«តុក តុក»
ថេយ៉ុង មិនបានស្រែកហៅម្ចាស់បន្ទប់ឡើយ តែរំពេចនោះ ទ្វារក៏ស្រាប់តែបើកភ្លាមៗ បង្ហាញឲ្យឃើញម្ចាស់រាងកាយសង្ហាដូចអង្គម្ចាស់ក្នុងឈុតអាវឃ្លុំ ឈរជំទាំងនៅចំពោះមុខ បបួលនាយតូច ឲ្យរឹតតែញាប់ញ័រលេបទឹកមាត់ក្អឹកៗដោយការភិតភ័យ។
ជុងហ្គុក មិនទាន់សួរនាំអ្វីទាំងអស់ ដោយជ្រើសបង្វែរខ្លួនដើរសំដៅទៅសាឡុង ទាំងញោចចុងមាត់ញញឹមតិចៗ ពេលស្តាប់ដឹងដល់ជំហ៊ានដែល នាយតូច កំពុងដើរតាមមកពីក្រោយខ្នងគេ។
ថេយ៉ុង ដើរឈ្ងោកៗ មិនហ៊ានងើបមុខ ទើបមិនបានឃើញថា លោកប៉ា បង្វែរខ្លួនមកវិញតាំងពីពេលណា ទើបក្បាលរបស់គេក៏ជ្រុលទៅបុកនឹងដើមទ្រូងមាំ ប៊ឹប! រាងតូចច្រឡឹង ក៏ជម្រុលខ្លួនថយក្រោយពីរបីជំហ៊ាន ស្ទើរតែដាច់ផ្ងារ។
«អួយ៎» រាងតូច ឧទានឡើងខណៈដែលលើកដៃមកអង្អែលក្បាលដែលឈឺខ្ទោកៗ ហើយអ្នកដែលត្រូវ គេបុកទ្រូង ក៏លួចខាំមាត់សម្លក់ទាំងគ្រឺតក្រាញ ក្រោយមកទើបគេដាក់បង្គុយលើសាឡុង លើកជើងគងពាក់ខ្លា ផ្អែកខ្នងឡើងស្រួលខ្លួន រួចក៏បោះសម្តីឡើង៖
«មានការអី ឆាប់និយាយមក» គេដឹង! គេមើលធ្លុះដល់ក្រយ៉ៅក្មេងនេះយ៉ាងច្បាស់ មិនមែនសុខៗក៏មកគោះទ្វារបន្ទប់ ហើយដើរចូលមកអញ្ចឹងទេ ព្រោះពីមុនមក ថេយ៉ុង មិនធ្លាប់បែបនេះឡើយ។
«ខ្ញុំ...» នាយតូច ចាប់ផ្តើមញ័របបូមាត់ ឲ្យតែពេលនៅក្បែរគេ បេះដូងចេះតែធ្វើទុកបុកម្នេញមិនឈប់ ហើយពេលឃើញ កូនប្រុស ឈរជ្រិមជ្រុមយូរពេក លោកប៉ា ក៏លូកដៃអោបចង្កេះតូចស្តើង ទាញមកឲ្យអង្គុយពីលើភ្លៅរបស់ខ្លួនភ្លាមតែម្តង ខ្លាចកូនភ័យ ឈរដល់ចុកជើងនោះអី! តែមិនអីទេ ពេលបានមកនៅលើភ្លៅគេ នាយតូច នឹងរឹតតែភ័យ ហើយលោកប៉ា ក៏កាន់តែបានចិត្ត ធ្វើបាបក្មេងថែម។
«និយាយតាមសម្រួលមក» ជុងហ្គុក អោនមុខទៅជិតថ្ពាល់ក្រពុំស្អាត ស្របពេលដៃម្ខាងចាប់ច្បិចចង្កា កូនប្រុស ឲ្យបែរមកប្រឈមមុខចំ
«ប៉ា...កូនសុំ...» នាយតូច បង្ហើបមាត់មិនចង់កើត ព្រោះភ័យ សឹងតែហក់ចុះ តែមិនហ៊ាន!
«សុំអ្វី?»សំឡេងរៀងស្រាលបន្តិច ទើបថេយ៉ុង ហ៊ានបង្ហើបប្រាប់តាមត្រង់ទាំងញាក់ញ័រ៖
«វិស្សមកាលខាងមុខនេះ មិត្តភក្តិកូន បានបបួលទៅដើរលេង ទើបកូនមកសុំអនុញ្ញាតពីលោកប៉ា» ថេយ៉ុង សម្លឹងមុខ លោកប៉ា ទាំងបេះដូងលោតញាប់ ព្រោះមើលទៅហាក់គ្មានសង្ឃឹមបន្តិចសោះ ព្រោះគេស្ងាត់ គឺស្ងាត់ដោយការបាញ់កែវភ្នែកមុតស្រួចទៅកាន់គេ យ៉ាងយូរទើបស្រដីឡើង៖
«មិនឲ្យទៅ» ជុងហ្គុក តបបីម៉ាត់កំបុត ថែមទាំងសោះកក្រោះ ហើយពេលឮ លោកប៉ា ឆ្លើយបដិសេដ ថេយ៉ុង ក៏រហ័សក្រសោបផ្ទៃមុខសង្ហា ឲ្យអោនមករក វិនាទីបន្ទាប់ក៏ឆ្មក់ថើបថ្ពាល់គេមួយខ្សឺតធំ រួចព្រលែងវិញភ្លាម ទាំងញ័រដៃទទ្រើក អៀនឡើងក្រហមមុខអស់ គេព្យាយាមអស់លទ្ធភាពហើយ លះបង់កេរ្តិ៍ខ្មាស់អស់ហើយ តែរំពេចនោះ ជុងហ្គុក ក៏លាន់មាត់ទាំងអស់សំណើច៖
«នរណាប្រាប់ឲ្យថើបថ្ពាល់?»
«ក្រែងលោកប៉ាជាអ្នកប្រាប់ឲ្យថើបសុំ?»ថេយ៉ុង ហួសចិត្តស្ទើរស្រក់ទឹកភ្នែក ខំដាក់ទុនមិនចេះតិច បើនៅតែសុំមិនបានទៀត មានតែយំននៀលដីហើយ។
«ថើបមាត់ មិនមែនថើបថ្ពាល់» គេប្រាប់ទាំងមុខមាំ ឲ្យនាយតូច ខឹងញ័រសាច់។
«តែប៉ាមិនបញ្ជាក់...អ៊ុប!»ពាក្យតវាទាំងប៉ុន្មាន ត្រូវ លោកប៉ា ទម្លាក់មាត់ថើបបំបិទសំឡេងឆ្នាស់ឆ្នើម ស្របពេលអណ្តាតក្តៅគគុកលូនចូលទៅប្រឡែងក្នុងប្រអប់មាត់ ធ្វើការគ្រលាស់ដួសដង និង ហើបបបូមាត់តិចៗ ដើម្បីស្រូបជញ្ជក់បបូមាត់ទន់ល្មើយ ដែលផ្អែមជាប់ចិត្តមិនអាចបំភ្លេចបាន ហើយក៏សម្ងំបឺតជញ្ជក់មាត់បែបនេះ រហូតទាល់តែ នាយតូច ដង្ហក់ខ្យល់ ទើបគេព្រមលែង ឯថេយ៉ុង ក៏យកដៃមកជូតមាត់ខ្លួនឯងខ្លាំងៗ ទាំងគំហកសួរញ៉ែតៗ៖
«បឺតមាត់ខ្ញុំរួចហើយ ចឹងលោកប៉ាឲ្យទៅឬអត់?»
«អត់»
YOU ARE READING
💞លោកប៉ា💞(Completed✔️)
Romanceធ្វើឲ្យគ្រប់គ្នាមើលមកដោយការច្រណែន ពេលដែលមាន ក្មេងប្រុស ម្នាក់នេះ ស្ថិតក្នុងរង្វង់ដៃ លោកប៉ា... Jeon Jungkook/Kim Taehyung
