Dare Relationship Status

Naisipan namin ng best friend ko na itanong sila kung iisang tao lang ba sila.

He denied. Todo pilit siya na hindi sila iisang tao. Sinabi niya din sa akin na childhood best friend niya 'yung partner ng best friend ko kaya ganun. He then said the reason kung bakit hindi na siya madalas mag-active sa RPW. Hindi na daw kasi masaya.

That is true, nagbago na ang RPW isa iba't ibang paraan. Hindi na siya tulad noon.

*December 13, the day of the Drs*
Siya na 'yung nag-first move. He even used our cs that time. Nakisabay na din ako dahil simula na ng drs.

He greeted me, "good morning, hon" which made me smile for whatever reason.

Kakagising ko lang kasi nun and it's so sweet to think na paggising mo ay ganun ang bungad sayo.

First day pa lang namin pero I felt that he's a caring boyfriend. He asked if I already ate my breakfast and I said no dahil kakagising ko pa lang nun. He told me to get up and drink some water.

I don't know, I just find it cute. Later that time, hindi kami nag-usap. I even asked him if he's mad kahit naman kami nag-away or what.

Nag-reply siya ng super late, gabi na kasi nun. Inexplain niya na umalis daw kasi sila kanina at ngayon lang sila nakauwi. Sorry din siya ng sorry at syempre, okay lang sa akin 'yon.

Nasabi ko rin sa kanya na hindi ako masyadong nakapag-online kasi sumakit ulo ko at halos tulog ako buong maghapon.

He asked if I'm okay na ba and I said I am. The next thing he replied made me blushed.

He replied, "Oh thank God, my baby is okay."

I need advice, delikado na ito. Ngumingiti na naman ako.

Mabilis kasi akong kiligin at dahil lang sa mga words na 'yan, abot hanggang langit ang ngiti ko.

Also that day, nagkwentuhan lang kami ng mga bagay-bagay tungkol sa mga sarili namin kaya mas nakilala namin ang isa't isa.

By the end of our convo, sabi niya lowbat na daw siya. He even send me a screenshot proving na 15% na lang talaga siya.

*December 14. 2nd day*
Mahaba 'yung conversation namin pero social distancing 'yung iba. Ineexplain niya din naman kung bakit late ang mga replies niya kaya naiintindihan ko siya.

*December 15. 3rd day*
Same usual conversation. Nags-sorry na din siya kasi laging late ang mga replies niya. I understand naman eh, marami siyang ginagawa.

*December 16. 4th day*
Parang na-guilty na siya kasi hindi na niya ako makausap ng maayos dahil sa dami ng ginagawa niya.

He even asked kung gusto ko pa ba ituloy eh. He's blaming himself na rin dahil hindi na niya ako mabigyan ng oras.

I, on the other hand, nag-guilty na rin kasi bakit ko siya pa dinamay in the first place? Now, nahahati ang oras niya sa akin at sa mga school works niya.

Nagdadalawang-isip din ako that time. Sinimulan na kasi namin eh, sayang naman kung hindi tatapusin. Pero may part pa rin talaga sa akin na nag-guilty kasi feel ko, kinukuha ko 'yung oras na dapat nilalaan niya sa school works niya.

In the end, sinabi ko na ituloy na lang.

On that day, we also said our first Ily's to each other.

Before we end our convo, nagpaalam siya sa akin na aalis daw sila bukas.

I don't know but I find it sweet kasi sinasabihan niya ako kung anong ginagawa niya or saan siya pupunta.

*December 17. 5th day*
Kasing ikli ng pasensya ko ang convo namin. Djk. Basta maikli ang convo namin.

Para ngang wala kaming convo that time eh kasi nga umalis sila.

*December 18. 6th day*
Sinabi niya sa akin na naaksidente daw 'yung partner ng best friend ko. Nag-usap na din sila ng best friend ko about dun habang kami naman ay nag-usap din pero ibang topic.

Kinagabihan, nag-usap ulit kami. Topic namin ang tungkol sa mga kapatid namin and then, may pumasok na tanong sa isip ko.

I asked him, "paano kung gusto ko nang itigil 'yung drs, papayag ka ba?" he answered both yes and no. Inisip ko na baka 50/50 ganun.

He then explained his reason. Yes daw kung ayaw ko na talaga at no dahil ayaw niya itigil ang drs.

Tinanong ko siya kung bakit ayaw niya at ang sagot niya ay baka daw kasi kapag tapos na ang drs, hindi ko na siya ulit kausapin.

I asked him kung bakit niya naisip 'yon and then he said na baka daw gusto kong umiwas to avoid the awkwardness.

Pumasok sa isip ko na maybe, he wants to be friends with me ganun. He still wants us to have a connection after ng drs.

Gusto ko din naman ng ganun so I reassured him na hindi magiging awkward or whatsoever ang lahat pagkatapos ng drs.

*December 19. 7th day*
Short conversation ulit ang naganap.

Wala tayong magagawa, busy 'yung tao...

*December 20. 8th day*
I tried to prank him na gusto ko nang itigil 'yung drs. It's so messed up that day, hindi na niya ako sineen right after nung sinabi ko na ayoko na.

Ini-spam ko siya hanggang kinabukasan.

*December 21. 9th day*
Nag-reply na rin siya. Unang bungad sa akin, "I love you" syempre kinilig na naman ang gaga.

Tinanong niya din kung prank lang ba talaga 'yon. Ayaw pa maniwala...

I convinced him na prank nga lang talaga 'yon.

*December 22. 10th day*
Nagkasakit na naman ako. Hindi ko magawang i-open 'yung account ko. I told my best friend na sabihan siya na baka hindi ako maka-open kasi masama ang pakiramdam ko. Pero aba, ayaw maniwala...

Sinend sa akin ng best friend ko 'yung convo nila at ayaw maniwala ng loko. Nung una, medyo concerned pa siya. He asked if I'm okay daw and my best friend told him na okay lang ako.

Then dun na niya sinabi na baka prank lang daw ito. Ewan ko ba, mukhang nagkaroon siya ng trust issues sa akin pagkatapos ko siyang i-prank hahahaha.

So, wala akong choice kundi ako na ang magsabi. I opened my account for a few minutes tapos dun ko sinabi sa kanya. Even though may part sa kanya na ayaw maniwala, he still cares for me. And I find it so sweet.

After that, sabi niya na may sasabihin daw siya sa akin sa susunod na araw.

*December 23. 11th day."
Hindi siya nag-active. Ini-spam ko siya and I didn't get a reply hanggang kinabukasan.

*December 24. 12th day*
Nag-sorry siya at nag-explain na umalis daw kasi sila kahapon kaya hindi niya ako na-chat. Tinanong ko kung ano 'yung gusto niyang sabihin and all he wants to say is, he wants to send a picture of him for christmas eve. I agreed.

Remember, this is RPW. And we broke the golden rule.

But I didn't regret anything at all.

To be continued