MINE❤️ [Completed]

✨CHAPTER 39✨

*ALEXANDREA POV*

Napa-ngiti na lamang siya mag-ka hawak kamay sila ngayong naglalakad ng binata. Paki-ramdam tuloy niya ay totoong may re-lasyon silang dalawa.

Kung pwede lang talagang hi-lingin na hu-wag ng  ma-tapos ang oras na iyon,e hihi-lingin niya.

Napa-titig siya sa mga kamay nilang mahigpit na mag-kahawak.

Sana pag-katapos nilang ikasal ay walang mag-bago , sana ay ganito parin ang lalaki sa kanya.

Da-hil pag-nagkataon ay hindi niya ka-kayaning makitang mag-bago ang lalaking na-tutunan na niyang ma-halin.

Sweetie?

Huh? Napa-pitlag siya dahil sa bigla nitong pag tawag sa kanya.

Okay ka lang ba?

Aa-ah e oo naman, saad niya at ngu-miti  dito.

Are you sure? Nan-lalamig ang mga kamay mo e.

Hu-uh? e ganto talaga ako kapag kinaka-bahan.

Sweetie! Hindi mo kailangan ka-bahan okay ! Wa-lang ibang tao dun! Tayo lang tsaka sina mama.

Tu-mango siya sa lalaki.

Okay, sorry huh! Baka isipin mo nag-eenarte ako. Saad niya

Kita naman niya ang pag-kunot ng noo nito kaya napa-yuko na lamang siya.

Wag mo ngang sabihin yan, kahit kailan ay hindi kita pinag-isipan ng ganyan.

Pe-pero-

Hindi ka maarte para sa akin sweetie, dahil para sakin ikaw ang pinaka sim-pleng babae na na-kilala ko at higit sa lahat ikaw ang pinaka unique. Saad nito at ngu-miti sa kanya.

Napa-lunok naman siya at muling napa-yuko.

Hindi niya maiwasang ki-ligin sa mga sinabi nito. Pero hindi iyon pwedeng ma-halata ng lalaki.

Look sweetie! Don't be shy, saad nito at ina-ngat nag muka niya gamit ang isa nitong kamay.

Nag-tama ang kanilang mga mata.

Mu-li siyang napalunok, dahil sa lapit ng muka nito sa muka niya, amoy na amoy niya ang hininga nitong la-laking lalaki.

Nan-laki ang mga mata niya ng pa- unti unti ay lumapit ang mga labi nito sa mga labi niya.

Napa-urong naman siya ng kunti, sa-pat na iyon para makapag-salita siya.

A-hmm a-uus-thien?  A-no kasi baka hini-hintay na nila tayo. Saad niya !

auh, yeah ! I'm sorry ! Let's go ! Saad nito at hinila na siya.

...

Mr. Montere, Ms.Reyal ! Pa-reho silang napatingin sa tu-mawag sa kanila.

Who are you? Tanong ni austhien sa babae.

I'm your wedding planner assistant mam, sir. Ma-galang na saad nito.

Tu-mango naman dito si austhien. At muling nag-salita

Where are they?

This way mam, sir!

Su-munod na sila sa babae, at ilang li-ko lang ay naka-rating na sila kung saan ang venue ng photo shoot.

Na-mangha siya dahil sa ganda ng pa-ligid para siyang pumasok sa isang fairytale movie. Kaya siguro ti-nawag itong enchanted garden, dahil talaga namang napaka-ganda ng ayus ng pa-ligid.  Na-paka organize ng mga pa-nanim, lalo na ang mga rosas. Si-guro ay subrang mahal ng i-binayad ng mga magulang ni austhien sa lugar na iyon.