Deney

5- İşte şimdi başlıyoruz ...

Hep beraber masamızda oturmuş kura çekilmesini bekliyorduk .
Kısa süre sonra hoperlör den ses duyuldu .

"EVET !BİRAZDAN 5 KURA DAHA ÇEKİLECEK VE BİZE 5 İSİM DAHA VEDA EDECEK !"
Kimseden çıt çıkmıyordu , sanırım herkes daha şimdiden bu koşullara alışmıştı .

Hoperlörden bir kağıt sesi geldi ...

"ARAS GÜNDAĞ"
Arkadaş grubundakilerinin adına sevindiği bir çocuk çarptı gözüme . Bu Aras olmalıydı , ne kadar da mutluydu gideceği için .

Bir kağıt sesi daha ..
"BERİL SANDAL "
Kızıl saçlı bir kız yaşasın!yaşasın ! Diyip duruyordu .

Çok geçmeden bir kağıt sesi daha ...
"ALP KIRLICA"
Artık etrafa bakınmayı kesmiştim çünkü aslında kendi sonlarına yaklaşan insanların sevindiğini görmek canımı sıkıyordu .
"Keşke onlara da söyleyebilseydik " dedim içimden . Ama bu imkansızdı çünkü onlara söylememiz isyana yol açardı . İsyan da hepimizin sonu olurdu .

Bir kağıt sesi daha ...
"HAYAL ERDOĞAN "
Bir kız derin bir nefes alıp gülümsemeye başladı .

Ve tekrar bir kağıt sesi daha ...
"VE SON İSİM AYHAN KARMAN.. KURA BİTMİŞTİR! İSMİ OKUNANLAR DIŞINDAKİ HERKES YEMEKHANEYE DOĞRU İLAÇLARINI İÇMEYE GİTSİN "

............

İlaçları içmiş masamıza dönmüştük. Sadece Caner ve Deniz yoktu. Onlar herkes ilaçlarını içtikten sonra çalışanları takip etmeye gitmişlerdi. Biz de tekrar yerimize gidip oturmuştuk.

Aslı : Ne zaman gidelim .

Arda : En sona kalmayalım ama ilk de biz gitmeyelim. Dikkat çekmemek için.

Aslı : Tamam .

Eylül : Umarım yakalanmazlar .

Arda : Merak etme sen onları . Onlar başlarının çaresine bakar .

O an Ardaya acayip bir kin duydum . Bizi kurtarmak için kendilerini tehlikeye attılar ama beyefendinin umrunda bile değildi.

...........

Neredeyse yarım saat olmuştu ve artık gitmemiz gerekiyordu .

Eylül : Gitsek mi artık ?

Arda : Gidelim zaten az kişi kaldı .

Üçümüz ayaklanıp kapsüllere doğru gidiyorduk ..
Kapsüllere yaklaştığımızda Arda lafa girdi .

Arda : Yemekhaneye birlikte gidelim .

Eylül : Tamam

Arda : Seni ne zaman alayım kapsülünden ?

Eylül : Bilmem ki 01:00 gibi gelirsin . Herkesin uyuduğunda emin olalım .

Arda : Tamam ama sende kestir biraz .

Eylül : İstemez .

Kapsülüne gittiğinde bende kapsülü 

..............

Saat 00:45 ti ve ben o zamana kadar uyumamak için hep resim çizmiştim, ellerim kurşun izleri içindeydi .
Resimleri bir kenara çektim ve üstüme başıma çeki düzen verip Arda yı beklemeye başladım .
İçim kıpır kıpırdı . Bu gece çok uzun geçecekti .
Çok geçmeden Arda da geldi ve dışarıdan seslendi .

Arda : Eylül orda mısın ?

Perdeyi çekip kapsülden çıktım ve yemekhaneye doğru gitmeye başladık . Yol boyunca çok fazla konuşmamıştık . Birkaç cümle o kadar .