Deney

2- Alışmak ...

Hepimiz şok içinde cesetlere bakıyorduk.. Eminim hepimizin içinde inanılmaz bir korku vardı .
Kimse bir şey söylemiyordu.
Kısa zaman sonra etraftan sesler gelmeye başladı .

Deniz :Bizi arıyorlar, toparlanın gitmemiz lazım.

Caner : Abi bunlar ne böyle!

Eylül : Zaman kaybedersek bizim de sonumuz bu olabilir.

Hepimiz koşarak otoyola doğru gidiyorduk . Adamlar bize yaklaşıyordu, cesetler yüzünden çok zaman kaybetmiştik .
Caner bir yandan koşarken diğer yandan konuşmaya başladı ."Farklı yollardan gidelim, birlikte olursak çabucak yakalanırız" nefes nefese konuşarak ona cevap verdim .
"Aslında iyi fikir, bari aramızdan biri kurtulsun " .
Hala koşuyorduk ve gücümüz tükeniyordu .

Deniz : olmaz çok tehlikeli

Eylül: İki türlü de tehlikeli , farklı yollardan gidersek hangimizi yakalayacaklarını kestiremezler .

Caner : Ben sağdan gidiyorum
Dedi ve yolunu değiştirerek bizden uzaklaştı .

Eylül : Bende soldan gidiyorum

Deniz : Eylül dur !

Onu dinlemedim ve hemen yoldan saptım. O da dümdüz devam ediyordu . Birden arkama baktım . Peşimizden iki adam geliyordu . Yani bu da birimizin kurtulması demekti .
........

Biri Caner in peşinden gidiyordu , diğeri de benim.

Deniz ise ortalarda yoktu . Ben yakalanmamak için deli gibi koşuyordum ama artık gücüm kalmamıştı .

Hiç yavaşlamaya niyeti yoktu , bana çok yaklaşmıştı , bense yakalanacağımı bildiğim halde hala koşuyordum .
İyice yavaşlamış hatta neredeyse durmuştum. Hızlıca yanıma gelerek beni hemen belimden yakaladı ve silahı başıma doğrulttu.

Ben gözlerimi kapamış beni vurmasını bekliyordum . İkimizde nefes nefeseydik ve beni çok sert tutuyordu . Kaçmamdan korkuyor gibiydi zaten istesem de kaçamazdım, açlıktan bayılmak üzereydim .

Ben hala kafama sıkmasını beklerken o ani bir hareketle beni bırakıp geri çekildi . Tam arkamı dönecekken boynuma bir iğne batırmasıyla olduğum yerde kaldım . Çok geçmeden gözlerim karardı ve kendimi bir kucakta buldum.
...........

Uyandığımda üstümdekiler değiştirilmişti ve bir kapsüldeydim . İçeriye biraz bakındım ve gözüme saat takıldı . Saat 22:17 idi . Yerimden doğruldum ve kapsülün perdesini çekip dışarı çıktım . Bir yandan da son yaşadıklarımı hatırlamaya çalışıyordum. Başım feci bir şekilde ağrıyordu . Kafamın içinde bir sürü sözcük dolaşıyordu" ceset, silah, Deniz, Caner, merdiven, ipler, deney..."

Ben bunları düşünürken yanıma bir kız geldi ve konuşmaya başladı .

-Selam ! Yeni mi kalktın ?

Eylül : Evet

-O zaman duyuruyu duymadın . Hepimizi Yemekhaneye bekliyorlar .

Eylül : Anladım..şey.. yemekhane neredeydi ?

Aslı :Ben yerini biliyorum . Oradan geliyorum zaten . İstersen beraber gidelim . Bu arada adım Aslı, seninki ne ?

Eylül : Çok iyi olur. Eylül bende.

Aslı : Benim kapsülde biraz işim var . Birkaç dakika beklesen olur mu ?

Eylül : Sorun değil buradayım .

Aslı hızlı adımlarla uzaklaştı ve bende onu orada bekliyordum . Aklım hala Caner ve Denizdeydi . Acaba onlara ne oldu ? Acaba bana ne olacak ?

............