BHO CAMP #3: Clash Of The Private A1

EPILOGUE

Dahil doon ay nagkaroon kami ng arrangement na alternate kami na maglilinis sa kwarto namin.

Napapitlag ako ng biglang tumunog ang security alarm ng office ko. Lumabas sa built in screen sa desk ko ang identity profile ni Hermes. Ilang sandali lang ay pinunch in na niya ang code. After he did, I pressed my own security code to let him in.

Sa pagkakatanda ko ay wala naman naka-assign na mission sa kaniya ngayon. But if he wants one then I think I can arrange something for him.

"Dawn." sabi ni Hermes bilang bati ng makapasok siya sa loob.

Tinanguhan ko siya. "Gusto mo ng mission?"

Umiling siya. "No. I just want to ask you something." sabi niya at umupo sa upuan sa harapan ko. Seryoso ang ekspresyon sa mukha niya at imbis sa usual ng blanko niyang mga mata ay may kung anong nakabalatay doon.

Pain.

"If it's about Ale, I'm working on it."

Wala pang ibang nakakaalam pero humingi ng tulong sa akin si Hermes para tignan ang DNA ni Ale. Noong una nagulat talaga ako. Alam naman kasi ng lahat na para silang aso't pusa ni Storm noon. Though nararamdaman naming ng mga agent na may iba siyang nararamdaman para sa babae ay hindi ko inakalang aabot sa pagkakataon kung saan may mamamagitan sa kanila.

He explained everything to me and I decided to help him. Hindi niya pa lang pinapaalam sa iba kaya confidential pa ang tungkol dito. Naiintindihan ko naman siya. Kung kakayanin kasi ay pinipigilan namin na maungkat pa ang kahit na anong tungkol kay Storm maliban na lang kung ang tungkol sa Claw ang pag-uusapan namin.

Masyado ng maraming nasasaktan. Lalo na sa aming mga kamag-anak ng babae. Bringing her up is life digging for her grave again. Over and over.

"Hindi rin tungkol kay Ale ang ipinunta ko."

Kumunot ang noo ko. "Then about what?"

Kitang-kita ko ang pagpipigil niya ng emosyon. I can't help but think about the Hermes before we lost Storm. Hindi kami ganoong ka-close pero kakilala ko na siya mula nang mga bata pa lang kami. Nakakapanibago na makita siya na ganito. Walang buhay at kung mayroon man ay puno na lang ng pait.

Dumadating man ang pagkakataon na humaharap siya sa tao at ngumingiti para bang kami ang nasasaktan kapag nakikita siyang nagpapanggap. Dahil ramdam at kita namin sa kaniya kung paano siya nahihirapan.

"Nasa iyo pa ba ang regalo sa iyo ni Storm? I was thinking about it last night and I thought to ask you if I can see it. Kung pwede."

Lalong lumalim ang gitla sa noo ko. "Regalo?"

"She put it here before she died. Mga panahon kung saan inatake ng mga tauhan ng Claw sila King."

Naaalala ko ang sinasabi niya. Sino ba ang hindi? Iyon ang mga panahon na hindi pa nareresolba ang issue kay King at sa gustong pumatay sa kaniya. Mga panahon na buhay pa si Storm at hindi namin siya nagawang tulungan.

Naguguluhang umiling ako. "Wala akong nakita na kahit na ano dito. Matagal na akong naglinis dito pero wala naman akong nakita."

Namayani ang katahimikan sa pagitan namin. I don't know why he's searching for it. Maybe he missed Storm that much. Na gusto niyang makita kahit isang patunay na nag e-exist ang babae.

Bukod kay Ale ay wala ng naiwan na may kaugnayan kay Storm. She cleared her room before she left. Like Sky said...it was as if she never existed. Tanging sa larawan na lang at kay Ale namin naaalala si Storm. But any trace of her was just gone.

"Can I search for it?"

I just nodded at him when I can't suddenly find my voice. Lumapit siya sa mga cabinet sa likuran ko at nagsimula ng maghanap.